Φίλτατε Αδ\Σοφώτ\,
Κατ’αρχήν θέλω νά σάς ευχαριστήσω διά τήν ευκαιρία πού μού δώσατε νά μεταφέρω μέσω υμών, κάποιες σκέψεις επί τού επιχρύσου Επτακτίνου Αστέρος, κοσμήματος τού Σοφωτάτου Διδασκάλου.
Στήν εργασία αυτή, προερχόμενη από τό Τυπικόν, μέσα από τό Τυπικόν ,διά το Τυπικόν, καί νά διαρκεσει 20’-25’ περίπου, συμπυκνώθηκε τό περιεχόμενό της αρκετά, διότι σκοπός είναι να δοθεί η ευκαιρία εις τους Ιππ\Ροδ\\ νά εμβαθύνουν περισσότερον εις το θέμα, εάν τό επιθυμούν αφ’ενός, καί πρός οικονομίαν χρόνου αφ’ετέρου.
Αδ\ Ιππ\Ροδ\\
O Επτάκτινος Aστέρας αυτός οπου γενικότερα, αναφέρεται καί ως «Ακτινοβόλος» Πεντάκτινος, όπως τόν συναντήσαμε καί σέ αλλους βαθμούς, αλλοτε τοποθετημένον εις την Δύσιν, αλλοτε λάμποντα εις τήν Ανατολήν, αλλοτε ως «Αστέρα Οδηγόν» καί εις τόν 18ο ως εμφάνιση «Νέου Νόμου», εδώ όμως θά μάς απασχόληση ως Επτάκτινος καί ειδικότερα, ως τό Κόσμημα τού πρώτου τή Τάξει τής ομηγύρεως τών Ροδ\\ εις τόν 18ου Βαθμόν , αδ\Σοφωτάτου, θέσις πού προσδίδει εις τό σύμβολον αυτό, βαθυτάτην μυστηριακήν υπόστασιν, όπως θα ιδούμε παρακάτω.
Από αυτά τά ολίγα λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι ο Τεκτονισμός προσδίδωντάς του τόση μεγάλη σημασία, υποδεικνύει πρός τούς αδ\ Ιππ\Ροδ\\ νά αρθούν σέ υψηλά πνευματικά πεδία Γνώσεως καί γενόμενοι συγχρόνως, «ταπεινότεροι» όλων, δυνηθούν να κατανοήσουν κατά τό δυνατόν, τήν σημασία αυτού τού συμβόλου.
Μέ τό σκεπτικόν αυτό, πιστεύω εις τήν συμβολήν τής προσπάθειας αυτής, υπό ολων τών Ιπποτών τού Υπερτάτου τούτου Περιστυλίου καί κυρίως τών νεοτέρων εξ΄αυτών.
Αρχικά, παρατηρούμε τά χαρακτηριστικά τού Κοσμήματος, όπως τά περιγράφει τό Τυπικόν: α) εχει σχήμα Αστέρος αυτοφωτιζόμενου υπό επτά ακτίνων, β) εχει χρώμα επίχρυσον καί, γ) φέρει το γράμμα G καθώς και τά πέριξ αυτού στοιχεία Π\ Ε \Α\ ,επάργυρα σέ διάταξη
χωριζομένη μεταξύ τους κατά 90ο. Ετσι, ο επτάκτινος Ακτινοβόλος Αστήρ προκύπτει εάν φέρομεν τάς διαγωνίους εις τό εντός κύκλου εγγεγραμμένον κανονικόν επτάγωνον. Καί διά νά μή υπάρξει παρερμηνεία τού συμβόλου «ακτινοβόλος», διευκρινίζεται ότι κάθε
«αιχμή» τού αστέρος είναι σχηματισμένη από τις ακτίνες πού εκκινούν από το κέντρο του κύκλου. Εξού καί ο αστήρ ονομάσθη εξάκτινος.
Όμως, μέ τά δεδομένα αυτά αδ\ μου, τό σύμβολον αυτό είναι πολύ δυσνόητον κάνωντας βεβαίως δύσκολη τήν προσέγγιση εις τήν εσωτερική ερμηνεία του, κάτι πού θα επιχειρήσουμε όμως εδώ κατά τό δυνατόν, νά κάνουμε.
Προηγουμένως, ανεφέρθη ότι απαιτείται η εξύψωση τού πνευματικού επιπέδου τού Τέκτονος διά τήν κατανόησιν αυτού τού συμβόλου, αλλά διά να φθάσει ο Τέκτων εις τήν εξελικτικήν αυτή κατάσταση, χρειάζεται η απόκτηση τριών αρετών, δηλαδή ,τής πρός εαυτόν ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ μέ τήν εξέτασιν τών δεδομένων ανευ προλήψεων καί προκαταλήψεων, τού ΘΑΡΡΟΥΣ, διά την αποβολή αλλων παθών του καί τής ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ ,εως ότου φθάσει η στιγμή νά αναλάμψει ο Θείος Σπινθήρ.
Μόλις συντελεσθεί αυτή η αλλαγή, ο Ιππ\Ροδ\\ διακρίνει εκ τών έσω πλέον, τόσον τήν εξωτερική οσον καί τήν εσωτερική μορφή τών πραγμάτων. Η φιλοδοξία του, κλπ, εξαφανίζωνται καί προχωρεί πρός τό Ιπποτικόν ιδεώδες, αδιαφορώντας διά τάς αντιξοότητας τών οπαδών της ύλης η τού χρήματος καθώς καί τής οργής τών Φαρισαίων πού βεβηλώνουν τόν Ναόν, παρεμποδίζωντας τήν εισοδον εις τούς επιθυμούντες νά εισέλθουν εις αυτόν.
Αντιλαμβάνεται όμως ,ότι διά να φθάσει εις αυτό το επίπεδο, πρέπει να γίνει καί εσχατος… ο «ταπεινότερος» όλων, τό τέλειον παράδειγμα τής ταπεινοφροσύνης καί αθορύβου εκτελέσεως τού καθήκοντος. Καί από αυτή τήν περιγραφήν βεβαίως, αναγνωρίζουμε τόν Τέκτονα εκείνον πού συγκεντρώνει αυτά όλα τά προσόντα καί δέν είναι αλλλος από τόν Σοφώτατον τού Υπερτάτου Περιστυλίου. Οπως θά δούμε παρακάτω, η θέσις αυτή, θα δικαιολογηθεί πλήρως από τά στοχεία πού θα παρατεθούν καί αυτή είναι η πρώτη συμβολική εννοια τού Κοσμήματος και εξ΄αυτής δε, επιβάλλεται η περαιτέρω ανάλυση τού εσωτερικού συμβολισμού του.
Ο αριθμός τών ακτίνων του, τό Επτά, εκτός τών πολλών αλλων μυστηριακών συμβολισμών του, χαρακτηρίζει καί τήν Θείαν επιρροή επί τού υλικού πεδίου καί εδώ χρειάζεται απαραιτήτως, η ερμηνεία προελεύσεως αυτού του αριθμού σύμφωνα με τά προαναφερθέντα περί τού Επτακτίνου.
Εάν εις τόν Εξάκτινον Αστέρα η τήν λεγομένη Σφραγίδα τού Σολομώντος πού αποτελείται από δύο συμπεπλεγμένα αντιστρόφως τρίγωνα, τό μέν ανω είναι τό «πνευματικόν» τό δέ κάτω τό «υλικόν», συμβολίζωντας τήν μεταξύ τής Υλης καί Πνεύματος
ισορροπίαν, προστεθεί μία ακόμη ακτίνα συμβολίζουσα τήν θυσία τού προσωπικού μας Εγώ (ταπεινοφροσύνην), μετατρέπεται ετσι ο εξάκτινος εις επτάκτινον καί τό εργον τών αδελφών Ροδ\\ συμπληρώνεται πλησιάζωντας πρός τήν Θέωσιν.
Συνεπώς, η γέννηση τού αριθμού Επτά εις τόν 18ον βαθμόν, προέρχεται από τό Εξη σύν Ενα, όσες, υπενθυμίζω, είναι και οί κρούσεις τού βαθμού. Ιδού λοιπόν καί ο λόγος διά τόν οποίον εις τό Τυπικόν δέν υπάρχει άλλος συνδυασμός προελεύσεως τού Επτά, όπως είναι π.χ. τό 3+4 η τό 5+2. Επιπλέον είναι , χαρακτηριστικόν στοιχείον τό ότι οί κρούσεις δέν είναι συνεχείς, διότι η συμβολική ερμηνεία τού αριθμού αυτού (6), τόν παρουσιάζει όχι ως αυτοτελή όπως είναι η Μονάδα, αλλά προερχόμενον εκ της συνθέσεως πού αναφέραμε. Η Εξάς λοιπόν, αποτελεί βασικό στοιχείον του Ροδοσταυρικού Εργου, τό οποίον συμπληρούται καί «ολοκληρώνεται» μέ τήν πρόσθεσιν τής Μονάδος εμφανιζομένου πλέον τού Επτά, υπό μορφήν Αστέρος.
Πρόκειται διά σημαντική στιγμή αυτή οπου ο Επτάκτινος Αστέρας λαμβάνει χρώμα χρυσούν, επίχρυσον κατά τό Τυπικόν, καί η ονομασία αυτή «επίχρυσον», σημαίνει ότι η απόχρωσις αυτή προέρχεται από συνδυασμόν κάποιων αλλων χρωμάτων τά οποία όμως είναι αόρατα. Ταυτόχρονα, εμφανίζεται καί τό ψηφίον G αργυρούν πού είναι τό χρώμα τό οποίο συμβολίζει τήν Θεότητα, ενώ τό χρυσό συμβολίζει την Ισχύ.
Η ισχύς αυτή είναι μία εξουσία τού Σοφωτάτου εις τό νά μεταδίδει δύναμιν καί εις αλλους Ιππότας, προκειμένου νά βοηθήσουν εις τήν ανεύρεσιν καί στήν συνέχεια , μεταφορά πρός τά «εξω» τής Θείας Αγάπης πού είναι τόσο αναγκαία διά τήν βοήθειαν τής εξωθεν Ανθρωπότητος. Ακόμη ,τό χρυσό χρώμα συμβολίζει καί τόν πνευματικόν χρυσόν πού πρέπει πλέον νά διασκορπίζεται αφειδώς διά την πνευματικήν αρωγή τών συνανθρώπων μας.
Καί επειδή πρόκειται περί εργου συνεχούς, ανευ τέλους, διά αυτόν τόν λόγον οί εργασίες τού Υπερτάτου Περιστ\. διακόπτωνται μόνο πρός ανάπαυσιν καί επαναλαμβάνωνται κατόπιν.
Παρατηρούμαι λοιπόν ότι όλα αυτά τά γεγονότα είναι αλληλένδητα μεταξύ τους διότι τό θάρρος αντλούμενον εκ τής ισχύος, βοηθά εις τήν κατανίκησιν τού φόβου τού θανάτου καί ετσι αποκτάται μία ψυχική δύναμη η οποία πάλι μέ τήν σειρά της, επιτρέπει να φθάσουμε μέχρι καί τής θυσίας υπέρ τού Συνόλου.
Ιδού λοιπόν η εξήγησις της αιτίας προελεύσεως αυτής τής δυνάμεως πού χειρίζεται καί μεταδίδει ο Σοφώτατος εις τούς αδ\ Ροδ\\.
Ο 18ος βαθμός είναι υπόδειγμα εσωτερισμού ανήκων στήν παράδοσιν τών Μυστηρίων, μία πνευματική οδός η οποία στοχεύει στήν ανάσχεσιν τής πτώσεως τού ανθρώπου , καί νά τόν βοηθήσει νά ανακτήσει τήν πορεία του εις τήν οδόν τού Φωτός.
Ποία αλλα όμως στοιχεία εσωτερικής Σοφίας υπάρχουν εις το Κόσμημα τού Σοφωτάτου εκτός τού G ; είναι τά αρχικά τών λέξεων ΠΙΣΤΗΣ , ΑΓΑΠΗ , ΕΛΠΙΣ , τά οποία καί αυτά είναι επάργυρα.
Τό Π, η Πίστις τών Ροδοσταυρων εις τό αμετάβλητον τού αιωνίου Νέου Νόμου πού θα φέρει τήν Σωτηρίαν τής Ανθρωπότητος. Είναι πίστις απροσπέλαστος υπό τού φόβου καί τής αμφιβολίας καί εμπιστεύεται τελείως εις τήν Θείαν Αρχήν τής αληθείας αυτού τούτου τού Νόμου. Είναι σταθερό συναίσθημα διότι βασίζεται εις την εξ΄ιδίας αντιλήψεως Γνώσιν, είναι δηλαδή συνειδητή. Αυτή η Πίστις είναι πού κάποτε θά τόν καταστήσει ικανόν εις τό νά αναφωνήσει τήν σωτηρίαν λέξιν HOSCHEAH.
Τό Ε, η Ελπίδα, εχει αμεση σχέση μέ τήν Νόησιν , διότι όταν ο Ανθρωπος σκέπτεται καί διαλογίζεται εν σιγή, καταλήγει εις τό νά ελπίζει σέ κάτι. Η πνευματική ελπίδα είναι η πεποίθησις στηριζομένη επί της γνώσεως τού Νόμου ότι δηλαδή, οι υπό της Πίστεως αναγνωριζόμενες αλήθειες, θα πραγματοποιηθούν. Ο δέ φωτισμένος Νούς τών Ιππ\Ροδ\\ αποκαλύπτει τόν Νού τής Θεότητος εφόσον υπάρχει η Ελπίδα καί εχουν αποβληθεί τελείως οί προλήψεις.
Η Πίστις καί η Ελπίς είναι έννοιες μεταφυσικές διότι στηρίζωνται στίς μυστικές ικανότητες τής ψυχής. Πιστεύουμε εις τόν Μ\ Α\ Τ\ Σ\ και ελπίζουμε εις τήν Αθανασία, όχι διότι αυτά αποδεικνύωνται μέ τήν Λογικήν, αλλά επειδή μετά από διερευνήσεις πού γίνωνται, προκύπτει μία «μυστική» εκ βάθους τού εαυτού μας ,θετική διαβεβαίωση.
Τέλος, τό Α, η Αγάπη, τό ευγενέστερον ανθρώπινον συναίσθημα πού εδρεύει εις την καρδιά καί διά αυτής τής Αγάπης αποκαλύπτεται τό Θείον, αλλά πάντοτε μέ τήν προυπόθεσιν αναλαμπής καί τής Πίστεως διά τής Ελπίδος. Είναι ένα συναίσθημα προερχόμενον από τρείς πηγάς: (1).Από τόν Μ\ Α\ Τ\ Σ\ πρός τόν Ανθρωπον, (2). από τόν Ανθρωπον πρός τόν
Μ\Α\Τ\Σ\ και, (3) από τόν Ανθρωπον πρός τούς συνανθρώπους του, εφαρμόζωντας ετσι, τό «Αγαπάτε Αλλήλους».
Οί τρείς αυτές «Οδοί» είναι αμεσα συνυφασμένες μέ τήν Θεότητα, δηλαδή τό G καί αυτός είναι ο λόγος πού τά αρχικά τους ψηφία εχουν χρώμα αργυρούν.
Αδ\ Ιππ\Ροδ\\,
Από τά οσα εν συντομία ανεπτύχθησαν, εξάγεται τό συμπέρασμα ότι τό Κόσμημα τού Επτακτίνου επιχρύσου Αστέρος μέ τά αργυρά στοιχεία Π\Ε \Α\ καί τό G, είναι σύμβολον τού Τετελειωμένου Πνεύματος πού φέρεται από άτομον, τέλειον φυσικώς, τέλειον πνευματικώς καί τέλειον συναισθηματικώς.
Αυτό είναι Πνεύμα εξαγνισμένο δίδωντας τήν εικόνα καί απαύγασμα κάποιας διανοητικής λαμπρότητος……. υπενθυμίζω δέ τούς Αστέρας, πυρσούς πού συνοδεύουν τούς Κραταιούς Αδελφούς καί ανταποκρίνεται εις τόν αδ\ Σοφώτατον, ο οποίος ως Μέγας Μύστης, κατευθύνει τό Εργον τών μελών τού Υπερτάτου Περιστυλίου τού οποίου σκοπός είναι η ολοκλήρωσις τής εξελίξεως τής ανθρωπίνης ψυχής, ώστε ο Κυβικός Λίθος νά μετατραπεί εις Μυστικόν Ρόδον.
Τό Κόσμημα πού φέρει, έχει πράγματι δυσνόητον συμβολισμόν εις τόν 18ον βαθμόν, αλλά εάν μελετήσουμε βαθύτερα κάποιες λεπτομέρειες πού προαναφέρθησαν, τότε αποκτάται η ελπίδα ότι ισως, μετέπειτα υπάρξει μεγαλυτέρα ευχέρεια κατανοήσεώς του καί κατά αυτόν τόν τρόπον, τό Εργον τών Ιππ\Ροδ\ θά αποβεί τελειότερον.
Τετέλεσται
Κατ’αρχήν θέλω νά σάς ευχαριστήσω διά τήν ευκαιρία πού μού δώσατε νά μεταφέρω μέσω υμών, κάποιες σκέψεις επί τού επιχρύσου Επτακτίνου Αστέρος, κοσμήματος τού Σοφωτάτου Διδασκάλου.
Στήν εργασία αυτή, προερχόμενη από τό Τυπικόν, μέσα από τό Τυπικόν ,διά το Τυπικόν, καί νά διαρκεσει 20’-25’ περίπου, συμπυκνώθηκε τό περιεχόμενό της αρκετά, διότι σκοπός είναι να δοθεί η ευκαιρία εις τους Ιππ\Ροδ\\ νά εμβαθύνουν περισσότερον εις το θέμα, εάν τό επιθυμούν αφ’ενός, καί πρός οικονομίαν χρόνου αφ’ετέρου.
Αδ\ Ιππ\Ροδ\\
O Επτάκτινος Aστέρας αυτός οπου γενικότερα, αναφέρεται καί ως «Ακτινοβόλος» Πεντάκτινος, όπως τόν συναντήσαμε καί σέ αλλους βαθμούς, αλλοτε τοποθετημένον εις την Δύσιν, αλλοτε λάμποντα εις τήν Ανατολήν, αλλοτε ως «Αστέρα Οδηγόν» καί εις τόν 18ο ως εμφάνιση «Νέου Νόμου», εδώ όμως θά μάς απασχόληση ως Επτάκτινος καί ειδικότερα, ως τό Κόσμημα τού πρώτου τή Τάξει τής ομηγύρεως τών Ροδ\\ εις τόν 18ου Βαθμόν , αδ\Σοφωτάτου, θέσις πού προσδίδει εις τό σύμβολον αυτό, βαθυτάτην μυστηριακήν υπόστασιν, όπως θα ιδούμε παρακάτω.
Από αυτά τά ολίγα λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι ο Τεκτονισμός προσδίδωντάς του τόση μεγάλη σημασία, υποδεικνύει πρός τούς αδ\ Ιππ\Ροδ\\ νά αρθούν σέ υψηλά πνευματικά πεδία Γνώσεως καί γενόμενοι συγχρόνως, «ταπεινότεροι» όλων, δυνηθούν να κατανοήσουν κατά τό δυνατόν, τήν σημασία αυτού τού συμβόλου.
Μέ τό σκεπτικόν αυτό, πιστεύω εις τήν συμβολήν τής προσπάθειας αυτής, υπό ολων τών Ιπποτών τού Υπερτάτου τούτου Περιστυλίου καί κυρίως τών νεοτέρων εξ΄αυτών.
Αρχικά, παρατηρούμε τά χαρακτηριστικά τού Κοσμήματος, όπως τά περιγράφει τό Τυπικόν: α) εχει σχήμα Αστέρος αυτοφωτιζόμενου υπό επτά ακτίνων, β) εχει χρώμα επίχρυσον καί, γ) φέρει το γράμμα G καθώς και τά πέριξ αυτού στοιχεία Π\ Ε \Α\ ,επάργυρα σέ διάταξη
χωριζομένη μεταξύ τους κατά 90ο. Ετσι, ο επτάκτινος Ακτινοβόλος Αστήρ προκύπτει εάν φέρομεν τάς διαγωνίους εις τό εντός κύκλου εγγεγραμμένον κανονικόν επτάγωνον. Καί διά νά μή υπάρξει παρερμηνεία τού συμβόλου «ακτινοβόλος», διευκρινίζεται ότι κάθε
«αιχμή» τού αστέρος είναι σχηματισμένη από τις ακτίνες πού εκκινούν από το κέντρο του κύκλου. Εξού καί ο αστήρ ονομάσθη εξάκτινος.
Όμως, μέ τά δεδομένα αυτά αδ\ μου, τό σύμβολον αυτό είναι πολύ δυσνόητον κάνωντας βεβαίως δύσκολη τήν προσέγγιση εις τήν εσωτερική ερμηνεία του, κάτι πού θα επιχειρήσουμε όμως εδώ κατά τό δυνατόν, νά κάνουμε.
Προηγουμένως, ανεφέρθη ότι απαιτείται η εξύψωση τού πνευματικού επιπέδου τού Τέκτονος διά τήν κατανόησιν αυτού τού συμβόλου, αλλά διά να φθάσει ο Τέκτων εις τήν εξελικτικήν αυτή κατάσταση, χρειάζεται η απόκτηση τριών αρετών, δηλαδή ,τής πρός εαυτόν ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ μέ τήν εξέτασιν τών δεδομένων ανευ προλήψεων καί προκαταλήψεων, τού ΘΑΡΡΟΥΣ, διά την αποβολή αλλων παθών του καί τής ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ ,εως ότου φθάσει η στιγμή νά αναλάμψει ο Θείος Σπινθήρ.
Μόλις συντελεσθεί αυτή η αλλαγή, ο Ιππ\Ροδ\\ διακρίνει εκ τών έσω πλέον, τόσον τήν εξωτερική οσον καί τήν εσωτερική μορφή τών πραγμάτων. Η φιλοδοξία του, κλπ, εξαφανίζωνται καί προχωρεί πρός τό Ιπποτικόν ιδεώδες, αδιαφορώντας διά τάς αντιξοότητας τών οπαδών της ύλης η τού χρήματος καθώς καί τής οργής τών Φαρισαίων πού βεβηλώνουν τόν Ναόν, παρεμποδίζωντας τήν εισοδον εις τούς επιθυμούντες νά εισέλθουν εις αυτόν.
Αντιλαμβάνεται όμως ,ότι διά να φθάσει εις αυτό το επίπεδο, πρέπει να γίνει καί εσχατος… ο «ταπεινότερος» όλων, τό τέλειον παράδειγμα τής ταπεινοφροσύνης καί αθορύβου εκτελέσεως τού καθήκοντος. Καί από αυτή τήν περιγραφήν βεβαίως, αναγνωρίζουμε τόν Τέκτονα εκείνον πού συγκεντρώνει αυτά όλα τά προσόντα καί δέν είναι αλλλος από τόν Σοφώτατον τού Υπερτάτου Περιστυλίου. Οπως θά δούμε παρακάτω, η θέσις αυτή, θα δικαιολογηθεί πλήρως από τά στοχεία πού θα παρατεθούν καί αυτή είναι η πρώτη συμβολική εννοια τού Κοσμήματος και εξ΄αυτής δε, επιβάλλεται η περαιτέρω ανάλυση τού εσωτερικού συμβολισμού του.
Ο αριθμός τών ακτίνων του, τό Επτά, εκτός τών πολλών αλλων μυστηριακών συμβολισμών του, χαρακτηρίζει καί τήν Θείαν επιρροή επί τού υλικού πεδίου καί εδώ χρειάζεται απαραιτήτως, η ερμηνεία προελεύσεως αυτού του αριθμού σύμφωνα με τά προαναφερθέντα περί τού Επτακτίνου.
Εάν εις τόν Εξάκτινον Αστέρα η τήν λεγομένη Σφραγίδα τού Σολομώντος πού αποτελείται από δύο συμπεπλεγμένα αντιστρόφως τρίγωνα, τό μέν ανω είναι τό «πνευματικόν» τό δέ κάτω τό «υλικόν», συμβολίζωντας τήν μεταξύ τής Υλης καί Πνεύματος
ισορροπίαν, προστεθεί μία ακόμη ακτίνα συμβολίζουσα τήν θυσία τού προσωπικού μας Εγώ (ταπεινοφροσύνην), μετατρέπεται ετσι ο εξάκτινος εις επτάκτινον καί τό εργον τών αδελφών Ροδ\\ συμπληρώνεται πλησιάζωντας πρός τήν Θέωσιν.
Συνεπώς, η γέννηση τού αριθμού Επτά εις τόν 18ον βαθμόν, προέρχεται από τό Εξη σύν Ενα, όσες, υπενθυμίζω, είναι και οί κρούσεις τού βαθμού. Ιδού λοιπόν καί ο λόγος διά τόν οποίον εις τό Τυπικόν δέν υπάρχει άλλος συνδυασμός προελεύσεως τού Επτά, όπως είναι π.χ. τό 3+4 η τό 5+2. Επιπλέον είναι , χαρακτηριστικόν στοιχείον τό ότι οί κρούσεις δέν είναι συνεχείς, διότι η συμβολική ερμηνεία τού αριθμού αυτού (6), τόν παρουσιάζει όχι ως αυτοτελή όπως είναι η Μονάδα, αλλά προερχόμενον εκ της συνθέσεως πού αναφέραμε. Η Εξάς λοιπόν, αποτελεί βασικό στοιχείον του Ροδοσταυρικού Εργου, τό οποίον συμπληρούται καί «ολοκληρώνεται» μέ τήν πρόσθεσιν τής Μονάδος εμφανιζομένου πλέον τού Επτά, υπό μορφήν Αστέρος.
Πρόκειται διά σημαντική στιγμή αυτή οπου ο Επτάκτινος Αστέρας λαμβάνει χρώμα χρυσούν, επίχρυσον κατά τό Τυπικόν, καί η ονομασία αυτή «επίχρυσον», σημαίνει ότι η απόχρωσις αυτή προέρχεται από συνδυασμόν κάποιων αλλων χρωμάτων τά οποία όμως είναι αόρατα. Ταυτόχρονα, εμφανίζεται καί τό ψηφίον G αργυρούν πού είναι τό χρώμα τό οποίο συμβολίζει τήν Θεότητα, ενώ τό χρυσό συμβολίζει την Ισχύ.
Η ισχύς αυτή είναι μία εξουσία τού Σοφωτάτου εις τό νά μεταδίδει δύναμιν καί εις αλλους Ιππότας, προκειμένου νά βοηθήσουν εις τήν ανεύρεσιν καί στήν συνέχεια , μεταφορά πρός τά «εξω» τής Θείας Αγάπης πού είναι τόσο αναγκαία διά τήν βοήθειαν τής εξωθεν Ανθρωπότητος. Ακόμη ,τό χρυσό χρώμα συμβολίζει καί τόν πνευματικόν χρυσόν πού πρέπει πλέον νά διασκορπίζεται αφειδώς διά την πνευματικήν αρωγή τών συνανθρώπων μας.
Καί επειδή πρόκειται περί εργου συνεχούς, ανευ τέλους, διά αυτόν τόν λόγον οί εργασίες τού Υπερτάτου Περιστ\. διακόπτωνται μόνο πρός ανάπαυσιν καί επαναλαμβάνωνται κατόπιν.
Παρατηρούμαι λοιπόν ότι όλα αυτά τά γεγονότα είναι αλληλένδητα μεταξύ τους διότι τό θάρρος αντλούμενον εκ τής ισχύος, βοηθά εις τήν κατανίκησιν τού φόβου τού θανάτου καί ετσι αποκτάται μία ψυχική δύναμη η οποία πάλι μέ τήν σειρά της, επιτρέπει να φθάσουμε μέχρι καί τής θυσίας υπέρ τού Συνόλου.
Ιδού λοιπόν η εξήγησις της αιτίας προελεύσεως αυτής τής δυνάμεως πού χειρίζεται καί μεταδίδει ο Σοφώτατος εις τούς αδ\ Ροδ\\.
Ο 18ος βαθμός είναι υπόδειγμα εσωτερισμού ανήκων στήν παράδοσιν τών Μυστηρίων, μία πνευματική οδός η οποία στοχεύει στήν ανάσχεσιν τής πτώσεως τού ανθρώπου , καί νά τόν βοηθήσει νά ανακτήσει τήν πορεία του εις τήν οδόν τού Φωτός.
Ποία αλλα όμως στοιχεία εσωτερικής Σοφίας υπάρχουν εις το Κόσμημα τού Σοφωτάτου εκτός τού G ; είναι τά αρχικά τών λέξεων ΠΙΣΤΗΣ , ΑΓΑΠΗ , ΕΛΠΙΣ , τά οποία καί αυτά είναι επάργυρα.
Τό Π, η Πίστις τών Ροδοσταυρων εις τό αμετάβλητον τού αιωνίου Νέου Νόμου πού θα φέρει τήν Σωτηρίαν τής Ανθρωπότητος. Είναι πίστις απροσπέλαστος υπό τού φόβου καί τής αμφιβολίας καί εμπιστεύεται τελείως εις τήν Θείαν Αρχήν τής αληθείας αυτού τούτου τού Νόμου. Είναι σταθερό συναίσθημα διότι βασίζεται εις την εξ΄ιδίας αντιλήψεως Γνώσιν, είναι δηλαδή συνειδητή. Αυτή η Πίστις είναι πού κάποτε θά τόν καταστήσει ικανόν εις τό νά αναφωνήσει τήν σωτηρίαν λέξιν HOSCHEAH.
Τό Ε, η Ελπίδα, εχει αμεση σχέση μέ τήν Νόησιν , διότι όταν ο Ανθρωπος σκέπτεται καί διαλογίζεται εν σιγή, καταλήγει εις τό νά ελπίζει σέ κάτι. Η πνευματική ελπίδα είναι η πεποίθησις στηριζομένη επί της γνώσεως τού Νόμου ότι δηλαδή, οι υπό της Πίστεως αναγνωριζόμενες αλήθειες, θα πραγματοποιηθούν. Ο δέ φωτισμένος Νούς τών Ιππ\Ροδ\\ αποκαλύπτει τόν Νού τής Θεότητος εφόσον υπάρχει η Ελπίδα καί εχουν αποβληθεί τελείως οί προλήψεις.
Η Πίστις καί η Ελπίς είναι έννοιες μεταφυσικές διότι στηρίζωνται στίς μυστικές ικανότητες τής ψυχής. Πιστεύουμε εις τόν Μ\ Α\ Τ\ Σ\ και ελπίζουμε εις τήν Αθανασία, όχι διότι αυτά αποδεικνύωνται μέ τήν Λογικήν, αλλά επειδή μετά από διερευνήσεις πού γίνωνται, προκύπτει μία «μυστική» εκ βάθους τού εαυτού μας ,θετική διαβεβαίωση.
Τέλος, τό Α, η Αγάπη, τό ευγενέστερον ανθρώπινον συναίσθημα πού εδρεύει εις την καρδιά καί διά αυτής τής Αγάπης αποκαλύπτεται τό Θείον, αλλά πάντοτε μέ τήν προυπόθεσιν αναλαμπής καί τής Πίστεως διά τής Ελπίδος. Είναι ένα συναίσθημα προερχόμενον από τρείς πηγάς: (1).Από τόν Μ\ Α\ Τ\ Σ\ πρός τόν Ανθρωπον, (2). από τόν Ανθρωπον πρός τόν
Μ\Α\Τ\Σ\ και, (3) από τόν Ανθρωπον πρός τούς συνανθρώπους του, εφαρμόζωντας ετσι, τό «Αγαπάτε Αλλήλους».
Οί τρείς αυτές «Οδοί» είναι αμεσα συνυφασμένες μέ τήν Θεότητα, δηλαδή τό G καί αυτός είναι ο λόγος πού τά αρχικά τους ψηφία εχουν χρώμα αργυρούν.
Αδ\ Ιππ\Ροδ\\,
Από τά οσα εν συντομία ανεπτύχθησαν, εξάγεται τό συμπέρασμα ότι τό Κόσμημα τού Επτακτίνου επιχρύσου Αστέρος μέ τά αργυρά στοιχεία Π\Ε \Α\ καί τό G, είναι σύμβολον τού Τετελειωμένου Πνεύματος πού φέρεται από άτομον, τέλειον φυσικώς, τέλειον πνευματικώς καί τέλειον συναισθηματικώς.
Αυτό είναι Πνεύμα εξαγνισμένο δίδωντας τήν εικόνα καί απαύγασμα κάποιας διανοητικής λαμπρότητος……. υπενθυμίζω δέ τούς Αστέρας, πυρσούς πού συνοδεύουν τούς Κραταιούς Αδελφούς καί ανταποκρίνεται εις τόν αδ\ Σοφώτατον, ο οποίος ως Μέγας Μύστης, κατευθύνει τό Εργον τών μελών τού Υπερτάτου Περιστυλίου τού οποίου σκοπός είναι η ολοκλήρωσις τής εξελίξεως τής ανθρωπίνης ψυχής, ώστε ο Κυβικός Λίθος νά μετατραπεί εις Μυστικόν Ρόδον.
Τό Κόσμημα πού φέρει, έχει πράγματι δυσνόητον συμβολισμόν εις τόν 18ον βαθμόν, αλλά εάν μελετήσουμε βαθύτερα κάποιες λεπτομέρειες πού προαναφέρθησαν, τότε αποκτάται η ελπίδα ότι ισως, μετέπειτα υπάρξει μεγαλυτέρα ευχέρεια κατανοήσεώς του καί κατά αυτόν τόν τρόπον, τό Εργον τών Ιππ\Ροδ\ θά αποβεί τελειότερον.
Τετέλεσται
