Ακύλας Μιχαηλίδης
Ο Ελευθεροτεκτονισμός μας εισαγάγει στα Μυστήρια του , τα οποία μας παρουσιάζει με την συμβολική τους μορφή , αλλά και εκβαθύνομε , στα ιερά αυτά πράγματα τα οποία μας επιδεικνύονται . Άλλως θα παραμείνουμε στο σκοτάδι της εσωτερικής αμάθειας , παιδαριώδεις Μαθητές , ξένοι προς την κατανόηση της Βασιλικής Τέχνης , ανίκανοι να γίνουμε Εταίροι και τελείως ακατάλληλοι να κατέχουμε τον βαθμό του Διδασκάλου .
Παρατηρώντας κατά καιρούς ομιλίες των αδ.. , ήθελα να επισημάνω , ότι ο συμβολισμός δεν πρέπει να συγχέεται με την αλληγορία .
Η αλληγορία ανάγεται εις την κατηγορία των , προσωποποιημένων αφηρημένων εννοιών, και προτίθεται ηθικά ή ψυχολογικά σε σκοπό συμβατικού τύπου , όπως οι μύθοι , που δεν είναι σύμβολα , αλλά αλληγορικές διηγήσεις .
Τα σύμβολα έχουν τα όρια τους, αλλά προτού αποκρυσταλλωθούν , οι νοητικές αυτές εικόνες αποτελούν τον εσωτερικό μας οδηγό , την ίδια την ύλη της ζωής μας . Αυτή η παθητική χειρονομία , αυτός ο διαρκής κινηματογράφος , αυτό το θέατρο σκιών , μυστικά , την συνείδηση μας , δεν θα μπορέσει να γεννηθεί και να υπάρξει , παρά όταν θα έχουμε μυηθεί σ΄ένα σύστημα συμβόλων που μπορεί να κατανοείται , και όταν θα έχουμε , την ικανότητα συνταυτίσεως μας με την φωνή της συνειδήσεως μας . Αυτός ο διακανονισμός, αυτό το αλφάβητο των συμβόλων και των τελετουργιών , είναι ότι προσδιορίζει ο Τεκτονισμός.
Μυητική δοκιμασία ,προοριζόμενοι για την ανεύρεση της αλήθειας, οι δοκιμασίες είναι προκαταρκτικοί και προπαρασκευαστικοί τύποι για την κυρίως μύηση.
Η σοφία είναι το μεγαλύτερο αγαθό στην ανθρώπινη ζωή. Η γνώση μας είναι από τη φύση της ασαφής , αλλά μπορεί με την έρευνα να αποκτήσει μεγαλύτερη σαφήνεια .
Η τάση να κατανοήσει ο άνθρωπος σαφέστερα την κοσμική τάξη , στην αναζήτηση ενιαίων αρχών , με σκοπό την άρση της σύγχυσης και της αοριστίας που επικρατεί στα διάφορα πεδία της ανθρώπινης γνώσης.
Για να φθάση την αυτοκυριαρχία ο άνθρωπος έχει ανάγκη μιας ολικής συγχωνεύσεως του φυσικού , του ηθικού και του διανοητικού του όντος . Αλλά η συγχωνεύσεις αυτή , δεν είναι δυνατή , παρά μόνο με την ταυτόχρονη άσκηση της θελήσεως, της διαισθήσεως και του λογικού .
Ο ενθουσιασμός για έρευνα συνεχίζεται , ο συνετός αναζητητής θεωρεί την ‘‘εμπειρία της διαδικασίας’’ αυτονόητη προϋπόθεση της γνώσης.
Ο προς την μύηση ευρισκόμενος είναι ‘‘τέκνο του παρόντος’’ δεν καταβάλλεται ούτε από την θλίψιν , ούτε από την αγαλλίαση του παρελθόντος , αλλά ούτε και από τις φαντασιώσεις του μέλλοντος γιατί ελέχθη, ‘‘Δός ημίν σήμερον τον άρτο τον επιούσιων’’ και όχι εκείνο της προσεχής εβδομάδος.
Τι θέλει και τι πρέπει να υπόδειξη στον υποψήφιο .
Θα προσπαθήσω κατά την άποψη μου να ερμηνεύσω τις τρείς διαφορετικές ονομασίες , που μας δίδει το τυπικό του Μαθητή κατά την εισδοχή μας , με την σειρά .
Ο Σκοτεινός Θάλαμος: το έμβρυο – η Αφύπνιση του εαυτού .-
Το Διασκεπτήριον : η προπαρασκευή ή Κάθαρση του εαυτού και -
Ο Θάλαμος των Σκέψεων: η ανάπτυξη ή Φώτιση του εαυτού .
Ο Δοκιμαστής , αφαιρεί από τον αμύητο όλα τα μεταλλικά αντικείμενα , η αφαίρεση των μετάλλων , συμβολίζει τον φραγμό στην απληστία , στην πλεονεξία στην κοινωνική καταξίωση .Τάσεις που οδηγούν σε εγωιστικές φιλοδοξίες και δημιουργούν στη συνέχεια ρήγματα στην αρμονία του συνόλου, διάλυση των κελυφών ή απαλλαγή των μετάλλων.
Η γύμνωση , συμβολίζει την αγνότητα , την ταπεινοφροσύνη αλλά και την έλλειψη της πνευματικότητας του υποψηφίου.
Με την αφαίρεση των μετάλλων και της γυμνώσεως και στην συνέχεια της κάλυψης των οφθαλμών , προσδιορίζει την άγνοια της μυσταγωγικής τελετουργίας , με αυτό τον τρόπο αποκτά ελευθερία και χρηστοήθεια , αναγκαία προϋπόθεση για να συνέχιση την μύηση .
Η ζωή , η αρχή ενός νέου , η λειτουργία , η ανάπτυξη είναι συνυφασμένη και συνδεδεμένη με το Φώς ενώ ο θάνατος , το τέλος του παλαιού , η ύφεση, είναι το σκοτάδι ο Σκοτεινός Θάλαμος , είναι η πρώτη εντύπωση του αμυήτου .
Το αμυδρό φώς , συμβολίζει την ζωή εν δυνάμει , ένας πνευματικός αγώνας μια πορεία προς την ανεύρεση της πηγής του Φωτός .
Οι γνώσεις είναι για το πνεύμα ότι τα μάτια για το σώμα , δηλαδή , το φώς της διάνοιας , Αντίθετα , η άγνοια και η αμάθεια είναι το σκοτάδι .
Στο ψυχρό ,αφιλόξενο δωμάτιο , το αιώνιο σκοτάδι, η βαθειά άγνοια , η ασάφεια το μυστήριο που θα ακολουθήσει , το βαθύ σκοτάδι καλύπτει την υπόθεση , τον σκοταδισμό ,την επίδραση της αμύητου κοινωνίας , σε κάθε προσπάθεια προόδου , αρχίζει να βυθίζεται στην Αφύπνιση του Εαυτού .
Το μυστήριο , όχι μόνο των αοράτων ακτινών του , αλλά και όλης της Δημιουργίας , είναι αμυδρό και απαλό για να τονίζει , την αμυδρότητα του , το κρυμμένο μυστήριο που σε αυτό υπάρχει μυστικό , το οποίο είναι διακριτικό λόγο του αμυδρού φωτός . Συμπερασματικά είναι ΑΟΡΑΤΟ και ΑΕΝΑΟΣ εκείνη η Πηγή , η Φωτεινή και μοναδική εκείνη Πηγή της Δημιουργίας = Γένεση, την Συντήρηση την Αναζωογόνηση την Λειτουργία και τον Θάνατο των ορατών δημιουργημάτων.
Χάος το παθητικό [σκοτάδι] , ότι δημιουργήθηκαν όλα με την εξέλιξη , αλλά δεν καθορίζεται σαφώς την πρωταρχική ουσία , από την οποία δημιουργήθηκαν οι πρώτες μορφές της ύλης . Το πρωταρχικό χάος την ανυπαρξία προ της γεννήσεως την Αμάθεια για την αποδοχή των γνώσεων .
Για τον λόγο αυτό ο υποψήφιος αποσυμβολίζει τας ανεκδήλωτους λανθάνουσας δυνάμεις της ουσίας του , όπως εκδηλώσει και αναπτύξει αυτές και σχηματίσει διανοητική περιεχόμενου και συνείδηση των καθηκόντων του , όπως με την σειρά των όντων και πραγμάτων της φύσεως και των σχέσεων του προς τον Μ..Α..Τ..Σ.. τον πλησίον και τον εαυτόν.
Ο Σκοτεινός Θάλαμος συμβολίζει το Χάος από το οποίο προήλθε η Τάξεις ΟΡΝΤΟ ΑΜΠ ΚΑΟ , Η Κλεψύδρα τον χρόνο και τον Πετεινό το νόμο της γονιμότατος από οπού προήλθε το ΜΟΡΦΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ , ο δόκιμος συμβολίζει το Ανεκδήλωτο είναι .
Η Κλεψύδρα ο νόμος της κινήσεως , ο χρόνος παρέρχεται , τα πάντα αλλάζουν , από το αμύητο σκότος και έρεβος προς το Μυητικό Φώς.
Η καρτερία αναφέρεται στην κλεψύδρα σύμβολο της κεντρικής ενέργειας του ατόμου και του χρόνου , μας προδιαθέτει ψυχική ενεργητικότητα ισχύ , εμμονή και εγκαρτέρηση για την σκοτεινή πάλη κατά των σκοτεινών μας ατελειών .
Ως σύμβολο ο πετεινός , θα το ερμήνευα ,την εγρήγορση , τις σκέψεις μας γόνιμες , την άγρυπνη επιμέλεια σε κάθε θέμα , το λάλημα του , μας υπενθυμίζει , την αφύπνιση μας από τον λήθαργο της ύλης .
Ο σπουδαιότερος συμβολισμός του πετεινού είναι ο Παγκόσμιος νόμος της αυξήσεως και της αναπαραγωγής των πάντων και της επαγρυπνήσεως επί πάντων , και φυσικά προστίθεται η κλεψύδρα για τον συνδυασμό αυτό , δημιουργείται η αναπαραγωγή του Σύμπαντος , και συντελείτε η επί του παντός επαγρύπνησης [δίχως αυτήν είναι αδύνατο ή ύπαρξης και η λειτουργία του Παντός] με αυτόν τον τρόπο διατηρείται η Αρμονία και η Τάξις πάνω σ’όλα τα δημιουργήματα .
Για αυτό τον λόγο , ο υποψήφιος συμβολίζει ‘‘Το Ανεκδήλωτο Είναι’’ .
Η ΝΕΚΡΟΚΕΦΑΛΗ: Με το μυστηριώδη φώς , το φώς του Λόγου την ανθρώπινη ματαιοδοξία , μπορεί να ισχυριστεί κανείς την πορεία του ανθρώπου την προέλευση την αφετηρία και την κατάληξη της ύλης .
Είναι η ωμή αλήθεια , χωρίς κανένα πέπλο φαντασίας σκέπτεται το αναγκαίο τέλος των πραγμάτων το εύθραυστο της ανθρώπινης ζωής και την ματαιότητα των εγκοσμίων, την αποβολή κάθε βέβηλου γνώσεως την νέκρωση των παθών, το αναγκαίο τέλος όλων.
Ο θάνατος για τον υποψήφιο , για τον μυημένο δια του θανάτου η εξέλιξη της ουσίας υπό την νέα μορφή , δηλαδή την νέα ζωή .
Ήθελα να προσθέσω , εδώ μια παλαιά αλχημιστική επιγραφή ‘‘V.I.T.R.I.O.L Visita Interiora Terrae Rectificando Iuveniew Occultum Lapidem’’[Βίζιτα Ιντρεριόρα Τέρα Ρεκτιφικαντο Ινβενιες Οκουλτουμ Λάπιντεμ] ‘‘Επισκεφθείτε το εσωτερικό της γής και δια καθαρμών θα εύρης την κεκρυμμένη φιλοσοφικήν λίθον’’.
Ο Περίφημος αυτός Φιλοσοφικός λίθος ,με τον οποίο τα αγενή μέταλλα μπορούν να μεταβληθούν σε ευγενή και επομένως να παραχθεί από το μόλυβδο χρυσός ,
[να μεταβληθεί ο ανεξέλεγκτος άνθρωπος σε εξελιγμένο] ερμηνεύει τον εσώτερο άνθρωπο, το βαθύτερο ΕΓΩ .
Πρίν όμως ήταν η PRIMA MATERIA η Πρωταρχική Ύλη η οποία με την σμίλη του εργάτη λαξεύσεως , με τους καθαρμούς και των δυϊλισμών που υπέστη , κατά την περίοδο εντός της γής παραμονής , με την αυτογνωσία και με την αυταπάρνηση σχηματίσθηκε σε κυβικό λίθο , αυτή την προεργασία επιδιώκει η παραμονή στον Σκοτεινό θάλαμο. Να αποβάλη τον παλαιό Είναι του για να αναγεννηθεί ως δόκιμος.
ΔΙΑΣΚΕΠΤΗΡΙΟ: είναι ο Διανοητικός θάλαμος , σταθμίζει την διάνοια και ερευνά διαφοροτρόπως.
Η ενεργητική διάνοια διαπλάθει την Αλήθεια και την μετατρέπει σε δύναμη .
Η πρώτη του αντίδραση η έκπληξη έχει ξεπεραστεί , είναι έτοιμός να συμπλήρωση την Πνευματική Διαθήκη του ,προσδιορίζοντας τα βασικά ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια προέλευση τον ίδιο προορισμό , τα αυτά δικαιώματα και τις υποχρεώσεις .
Εκτός από τους αναλλοίωτους νόμους της Φύσεως , της υπάρξεως του Μ..Α..Τ..Σ.. και της Αθανασίας της Ψυχής υπάρχουν τα ιδανικά του Ελεύθερου ανθρώπου η Αδελφότητα, η Ισότητα η Ελευθερία , που παράγουν την Δικαιοσύνη .
Κοινωνική νόμοι , θέτουν τον άνθρωπο αντιμέτωπο προς τις ηθικές αρχές , και ηθικοί νόμοι θέτοντας αυτόν αντιμέτωπο προς τους νόμους της φύσεως.
Η ύπαρξη του Μ..Α..Τ..Σ.. και την Αθανασία της ψυχής, δεν είναι θέμα φιλοσοφικό ή επιστημονικό ,αλλά ζήτημα εσωτερικής ενοράσεως, και θείου φωτισμού .
Ο τεκτονισμός δεν αποδέχεται τον διαρκεί θάνατο του ανθρώπου , αλλά δια του θανάτου , δηλαδή της αποβολής των παθών και προς τις γήινες τάσεις , την αναγέννηση και την είσοδο εις μια ανώτερη ζωή . Αυτή η σταδιακή πορεία του ερευνητή και η προσπάθεια του να καλύψη το χάσμα μεταξύ της συνταυτίσεως , του Μ..Α..Τ..Σ.. .
Ο τεκτονισμός δεν δογματίζει , προσπαθεί όμως να αναπτύξει την διανοητική αυτενέργεια των μελλών του , με Θεολογικά με την Φιλοσοφία και με τις Ηθικές αρχές , έτσι ώστε να καλλιεργήσει και να εξυψώσει το πνεύμα .
Τα όρια μεταξύ φιλοσοφικού και θρησκευτικού μυστικισμού δεν είναι πάντα ευδιάκριτα , διότι από τους μυστικούς φιλοσόφους οι πολλοί θέτουν την ομοίωση προς τον Μ..Α..Τ..Σ.. . Και για πρώτο παρασκευαστικό στάδιο της αναδόχου της ψυχής μέχρι τον Μ..Α..Τ..Σ.. , δέχονται την άσκηση ή κάθαρση της ψυχής .
Ο Θρησκευτικός μυστικισμός κατά την άποψη μου , ερμηνεύεται .
--- Ως μία ισχυρή τάση προς την λατρεία του Θεού , διαφέρει του καθαρός φιλοσοφικού μυστικισμού , διότι ο τόνος είναι εκδηλότερος θρησκευτικός , η ιδέα του Θεού αποτελεί το κύριο θέμα με την προσευχή την λατρεία την Θεία Χάρις , θεωρούνται απαραίτητος προς αγιασμό και ενώ στον φιλοσοφικό μυστικισμό αι θρησκευτικές αυτές λειτουργίες της ανθρώπινης ψυχής δεν λαμβάνονται υπόψη .
--------Ειδικά δε στον τεκτονισμό .-------- Ο οποίος δέχεται την ασφαλέστερη την Γνώσι του Δημιουργού , την ερμηνεύει με την συνταύτιση , δεν θέλει την θεολογική έρευνα , την εκκλησία δεν υποκαθιστά την θρησκεία αλλά αναζωογονεί τον θρησκευτικό βίο .
Η τεκτονική μεθοδολογία αναζητά την Αλήθεια , δεν έχει ανάγκη επιχειρημάτων δεν έχει ανάγκη επιχειρημάτων για να στηρίξει την μεθοδολογία της, γιατί είναι μόνη της ικανή και ισχυρή να επιβάλλει τα δικαιώματα της , αποκαλύπτοντας εις τους μυημένους όπως την αποδεχθούν .
Η μέθοδος αυτή στηρίζεται στην κατανόηση των μεγάλων αληθειών της Φύσεως. Και είναι απαραίτητη η διανοητική αυτενέργεια του κάθε ‘‘Εγώ’’ και αυτός είναι ο λόγος που ο τεκτονισμός δεν δογματίζετε . Αν και περιλαμβάνει ορισμένα συστήματα τα οποία περιέχουν ή καταλήγουν σε ορισμένες αρχές και πεποιθήσεις. Διαφέρει όμως στις θεμελιακές αρχές όλων των συστημάτων φιλοσοφικών ή θρησκευτικών γι’αυτόν τον λόγο δεν θέτει κανένα όριο στην αναζήτηση της Αλήθειας .
Όσο για τα ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι πάντα δικτατορικά , είναι μια έκφρασή σεβασμού της κακοήθειας προς την αρετή, οι συνηθισμένοι υπέρ της δημοκρατίας υποσχέσεις των δικτατόρων , αποτελούν είδος αυτής της υποκρισίας.
Την ηθική αυτή πρέπει να την έχει πιστεύει ο υποψήφιος , αν δεν συγκεντρώνει την ηθική αυτή , δεν είναι ελεύθερος , δεν έχει την απαιτούμενη έφεση για την πνευματική του ανέλιξη , δεν έχει κανένα σοβαρό προορισμό , και τότε το πλήρωμα της στοάς θα ομολογήσουν μετά του Αποστόλου Λουκά ‘‘ίνα βλέποντες μη βλέπουσι και ακούοντες μη συνιώσιν’’ .
Εδώ έχουμε τα τρία αλχημιστικά στοιχειά Άλας- Θείο [Θειάφι] και Νερό
Το ΘΕΙΟ το ΘΕΙΑΦΗ: είναι αμέταλλο και εύφλεκτο η πνευματική δύναμη αντιστοιχεί την ενέργεια που εκπέμπει κάθε ζωντανό όν.[ Δρα τελείως αντίθετα προς τον υδράργυρο αυτός δρά με την βοήθεια εξωτερικών επιδράσεων, αυτά τα δύο στοιχεία το Θείο και ο Υδράργυρος ισορροπούν με την μορφή του άλας , κρυσταλλικό στοιχείο , την ατομικότητα μας .
Το ΆΛΑΣ: αποσυνθέσεως της μορφής στο Τεκτονικό Συμπόσιο καλείται και λευκή άμμος και αποσυμβολίζεται η κατεργασία της Φύσεως από το νερό .
Σεβ.. Αδ.. μου , το κοινό σε όλους μας άλας , κρύβει , πάντα στην Αλχημεία δύο είδη . Το θαλάσσιο [sel alcali] στο οποίο οι αλχημιστές του δίδουν τον συμβολισμό του οστράκου το ονομάζουν ‘‘ανθύλλιον’’ και ‘‘άνθιον’’ , προέρχεται από την θάλασσα και την άλμη. Το δε ορυκτό άλας[sel amer] που συμβολίζει το μυστήριο , που επιδρούν και τα δύο στην Σελήνη , στο Διασκεπτήριο συμβολίζει την διάνοια , την ηθική και την φιλοσοφική ουσία της προσωπικότητας.
Ο ΆΡΤΟΣ: ο άρτος πρέπει να κοπεί , πρίν χρησιμοποιηθεί για τροφή , οι καρποί του ελαιόδεντρου δεν μας δίνουν λάδι , αν δεν τις συνθλίψουμε . Πολλοί οδηγούνται μέσα από εμπόδια στην ευτυχία Καθώς το κακό υποχωρεί – προβάλλει το καλό . Τέλος σε μεγάλο βαθμό , το κακό είναι μόνο φαινομενικό . Αυτό το οποίο βλάπτει για τον έναν , είναι ευλογία για τον άλλον . Και για το δίκαιο το ίδιο το κακό μπορεί να μεταστραφεί σε αγαθό .
Συμβολίζει την ανεξέλικτο ουσία της φύσεως η οποία καλύπτεται μέσα σ’αυτή σε λανθασμένη δύναμη, ας θυμηθούμε ότι στο Τεκτονικό Συμπόσιο ο άρτος καλείται Ακατέργαστος λίθος.
Το ΝΕΡΟ είναι η πρώτη αρχή του καλού , η προσωποποίησης του πρώτου αιτίου των κόσμων , η πρωταρχική ουσία που ενεργοποιείται με το άλας και το θείο [θειάφι] είναι δηλαδή η συνεχείς ουσία της ενεργείας και για αυτόν τον λόγο το νερό στο Τεκτονικό συμπόσιο καλείται πυρίτις.
Ο Άρτος και το Νερό , είναι η κρυμμένη δύναμη , εκείνη που με το χρόνο αναδεικνύει το στάχυ ή τον καρπό , με την βοήθεια του νερού είναι η ανεξάντλητη πηγή της ζωής. Αυτή η δύναμη έχει κάθε άνθρωπος , και πρέπει να εμφανισθεί ως νέα ύπαρξη , μόλις εξέλθη από το Διασκεπτήριο . Συμβολίζει την λιτότητα , και να αποφεύγει το περιττό .
Ο ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ: δρα τελείως αντίθετα προς τον υδράργυρο αυτός δρά με την βοήθεια εξωτερικών επιδράσεων, αυτά τα δύο στοιχεία το Θείο και ο Υδράργυρος ισορροπούν με την μορφή του άλας , κρυσταλλικό στοιχείο , την ατομικότητα μας .
Ο ΘΑΛΑΜΟΣ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ: ο πνευματικός πλέων υποψήφιος , τώρα έχει ξεκαθαρίσει τις σκέψεις του , έχει γίνη άνθρωπος της σκέψεως , το να γίνει στοχαστής , είναι ένα θέμα που αφορά κυρίως τον ίδιο.
Το ΚΕΡΙ:Η αρχή του εσωτερικού φωτισμού , όχι του υλικού φωτισμού αλλά του ηθικού φωτισμού , το φώς της γνώσεως , οδεύοντας προς την πηγή του Άκτιστου φωτός.
Θα το αποσυμβολίζαμε ως , κερί-φυτίλι-φλόγα ,δηλαδή την τριαδικότητα που αποτελεί το σύνολο της θεότητας Πνεύμα -Σοφία [Φλόγα, φώς] , Πατήρ –Ισχύς [Φυτίλι] ,
Υιός- Κάλλος [ Κερί] .
Το κάθε κερί θα λάβει την απαιτούμενη φώτιση , ώστε να φωτισθούν οι αισθήσεις μας , για να δούμε , τα Ρητά του θαλάμου των σκέψεων . Βοηθούν τον υποψήφιο να γνωρίσει τον σκοπό του να σκεφθεί εάν είναι κατάλληλος να συνέχιση , χωρίς την ιδιοτέλεια και τα ποταπά συμφέροντα.
Ο Τέλειος ερευνητής , ο οποίος με άοκνο πνευματική εργασία μέσα στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και του σύμπαντος του μικρόκοσμου και του μακρόκοσμου αποτελούν μια υπερβατική χώρα , γεμάτη μυστήρια και υποβλητικότητα , πλουσιότερα δε του υλικού κόσμου , εκπέμπει ‘‘εντυπώσεις του σύμπαντος’’ με το βαθυστόχαστο ‘‘Γνώθι σ’αυτόν’’ .
Γνώθι σ’αυτόν , όχι όμως υπό την έννοια ηθικής και μόνο , αλλά της μυστηριακής έννοιας , Γνώθι σ’αυτόν και θα γνωρίσεις το Σύμπαν , μελέτησε τον εαυτό σου , σε όλες τις κρυμμένες πτυχές .
Η απόδειξη του γεγονός είναι η σημασία των αναρίθμητων συμβόλων του. Καθένα από αυτά τα σύμβολα είναι μία ενσαρκωμένη ιδέα και συνδυάζει τη σύλληψη του Θεϊκού Αοράτου το γήινο και το αόρατου.
Τι να το κάνεις , όταν κυριεύεις αξιώματα , αναρριχάσαι σε περίβλεπτες θέσεις και εξουσιάζεσαι από κατώτερες επιθυμίες ......
- Νικάς τους αδελφούς σου και νικιέσαι από τον εαυτό σου!! .
Θριαμβεύεις στο υλικό πεδίο και γίνεσαι καταγέλαστος στον πνευματικό κόσμο , της αδελφικής αξιοπρέπειας , της ηθικής σου ακεραιότητας. Δούλοι των παθών τους γελοιοποιήθηκαν από αυτά τα ίδια , για απώτερο σκοπό την κοινωνική καταξίωση τους .
Πρέπει ο ερευνητής τέκτων να αισθανθεί την ζωή του Σύμπαντος για να μπορέσει να συλλάβει την αντίληψη , ότι είναι πολίτης του σύμπαντος και όχι πολίτης μίας πολιτείας ορισμένης ή μέλος μίας οικογένειας ,με την αντίληψη αυτή της εννοίας , ως ενεργό μέλος , έχει περιορισμένο το πνεύμα ,του οποίου ο ορίζων των αντιλήψεων δεν επεκτείνεται πέρα του ‘‘Εγώ’’ του , ή το πολύ πέρα της οικογένειας του , είναι Εγωιστικό .
Η Εγωκεντρική όμως αντίληψη είναι εναντία προς την θεμελιώδη Ηθική του Τεκτονισμού .
Ο εγωιστής δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως Τέκτων και αν ακόμη τυπικά έχει μυηθεί , ο αναγνωρισμένος τέκτων , είναι ηθικός ενάρετος και κεκαθαρμένος και προσπαθεί με την ‘‘Αυτογνωσία’’ να τελειοποιηθεί , με αυτόν τον τρόπο να πραγματοποιήσει το Μέγα έργο του Τέκτονος
Η εξισορροπούσα δύναμη εκφράζει και με τον νόμο που αναγκάζει την κάθε μορφή , να εμφανίζεται με αυτοτέλεια απέναντι των άλλων μορφών , με συνέπεια την εξέλιξη των ουσιών της Φύσης και την εκπλήρωση του σκοπού της . Ο νόμος αυτός έχει χαρακτήρα κεντρομόλο και συντελεί στη διατήρηση της Τάξεις και της Αρμονίας , γι’αυτό θεωρείται και σαν νόμος της Ισορροπίας .
Δεν αναρωτήθηκε κάν αν ή με ποιο τρόπο τα πάθη και οι επιθυμίες συνδέονται με αυτό το άυλο και μόνιμο – με τη ζωή ή όπως αλλιώς θέλει κάποιος να το ονομάσει . Αλλά τα ερωτήματα αυτά , πως δεν προβλήθηκαν ικανοποιητικά στις παλαιότερες προτροπές για αρετή , δεν ήταν δυνατό να απασχολήσουν τον υποψήφιο , για δύο λόγους .
Α΄- επειδή συλλαμβάνει το αγαθό την αντίληψη ότι τα πάντα διέπονται από ένα σκοπό , από τον Μ..Α..Τ..Σ.. .
Β΄- επειδή ξεκινά από τον καινούριο προβληματισμό της εκλογής , που επιβάλλει την έντονη αντίθεση ανάμεσα στο καλό και στο κακό
Θα ήθελε να αρνηθεί τη βαθιά αλήθεια , των συμβόλων και των αλληγοριών του θαλάμου . Αν βέβαια , η πορεία αυτή αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα για την συζήτηση του προβλήματος της αρετής , είναι άλλο ερώτημα – ένα ερώτημα πάντως που επιτρέπεται να τεθεί χωρίς να δημιουργηθεί η υποψία ότι κάποιος υποστηρίζει την ύλη σε βάρος του πνεύματος .
Τι θα ζητηθεί , για την εισδοχή , να είναι ελεύθερος και χρηστοήθης
Πώς ως ελεύθερος , παραδέχεται ότι μπορεί κανείς να είναι νομίμως δούλος . Να μην είναι δούλος των παθών των προλήψεων της παιδικής ηλικίας ή της ανατροφής του . Και πρέπει μόνος με την δική του βούληση να εισέλθει .
Ο Δοκιμαστής πνευματικά συμβολίζει τον Φυσικό Νόμο ο οποίος στην ασυνείδητη ζωή δρά ως ένστικτο.
Πώς όμως θα εξέλθει από τον σκοτεινό θάλαμο , και πως θα φθάσει στο Φώς , διασχίζοντας ένα διάδρομο λαβύρινθο που τον οδηγεί ο Δοκ.. προς την πύλη της Στοάς , το κατώφλι ως είσοδος επικοινωνίας σε μία νέα ζωή , επικοινωνίας των δύο κόσμων .
Απόλυτα ελεύθερη πράξη δεν μπορεί να ύπαρξη , διότι δεν είναι ποτέ αρχή , πάντα είναι δεμένη σε μία αλυσίδα ποικίλων προηγουμένων , που δεν ελέγχονται από τον πράττοντας . Αυτός για να είναι , όσο το δυνατό , ελεύθερος , πρέπει να αγωνιστή να μειώσει το βάρος αυτών των προηγούμενων. Η Επίγνωση του Χρέους.
Για να αρχίση η επίμονος μυστικιστική εργασία πρέπει να γίνη η κάθαρση της ψυχής . –Αρνητική πορεία ., και η δεύτερη της τελείας πνευματικής ζωής .
---Πως όμως θα κάθαρθη η ψυχή......
Εδώ στον θάλαμο της ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ , πρέπει να νεκρωθούν ορισμένα συναισθήματα της χαράς , της λύπης του φόβου και της ελπίδας.
Δεν πρέπει ποτέ να επιδιώκουμε την ικανοποίηση τους . Η αρνητική αυτή πορεία από στερήσεις και κακουχίες θα εκριζώσουν από την ψυχή κάθε γήινο πόθο , μέχρι που θα καθυποτάξει τα πάθη την ταραχή της σάρκας .
Αυτή η θυσία θα χρίση τον υποψήφιο , τέκτων.
Η διαμονή στο θάλαμο , οδηγεί κάθε εγκόσμια επιθυμία σε θάνατο.
Από την άβυσσο ερχόμαστε και στην άβυσσο καταλήγουμε , το μεταξύ χρονικό διάστημα καλείται Ζωή .
Εκείνη την στιγμή ο υποψήφιος , συλλογίζεται :
Μια ζωή που καλούμεθα να την ζήσουμε γεμάτη υποχρεώσεις και ελάχιστα δικαιώματα , γεμάτη στεναχώριες και λίγες χαρές οι οποίες δεν τελειώνουν πουθενά , σαν την απεραντοσύνη του κόσμου .
Προχωράς μονάχος μπλεγμένος μέσα στις αναμνήσεις του παρελθόντος και στις απαιτήσεις του σήμερα .
Και είναι η πορεία μας αξιολύπητη…… δεν είναι σύνθεση στην σκέψη κάποιου συγγραφέα ή θέμα στο τέλος κάποιου ζωγράφου ή μαγεία στους στίχους κάποιου ποιητή , είναι ώμός και κρύος και τρομακτικός σαν την ταφόπετρα η οποία κλείνει το τοπίο της ζωής.
Βαδίζεις μόνος σ’αυτήν την ατραπό , ενώ νοιώθεις γύρω σου να σε περικυκλώνουν παγίδες , ξεπροβάλλουν εμπόδια , ακούς τα όπλα και τις ιαχές από τον απόηχο κάποιας μάχης , η οποία ποτέ δεν λείπει από το προσκήνιο , ρίγας , στην αιματοχυσία η οποία απλώνεται στην ανθρωπότητα μπρός στην αδικία του αδύνατου είτε χήρα είτε ορφανό είτε φτωχός είναι .
Κι ’αναρωτιέσαι ; Τι πρέπει να πράξεις .
Με τα κλειστά μάτια σου για να μη βλέπεις και ακούς τον εαυτό σου να σου ψιθυρίζει ότι είναι έτοιμος να βοηθήσει και να προσφέρει .
Απλώνεις τα χέρια σου για να βρεις άλλα χέρια κι’εκείνα πέφτουν ξερά , για να σε θυμίσουν πόσο μοναχός βαδίζεις στην ζωή .
Δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά στέκεις σ’αυτή την ατραπό , μια φιγούρα λυπημένη η οποία άπλωνε , τα χέρια γυρεύοντας αγάπη ειρήνη και Φώς …. .
Πολύ Φώς για να καταπνίξει το σκοτάδι της αμάθειας , του μίσους της ματαιοδοξίας . Και ξαφνικά αυτά τα χέρια συναντάνε άλλα δύο στιβαρά χέρια τα οποία δίνουν δύναμη και θάρρος , καταλαβαίνει ότι δεν είναι μόνος .
Μπορεί κανείς να καταλάβει τι σημαίνει αυτό το σμίξιμο των δύο χεριών , εκείνο του Δοκιμαστή και το άλλο του δόκιμου ;
Σημαίνει ,προχώρα τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο αρκεί να το επιθυμείς να αγωνισθείς για ν ’προσεγγίσεις το τέλειο ,
ο αδιάκοπος αγώνας θέλει κουράγιο μην δειλιάσεις .
Η διαταγή του Σεβάσμιου προς τον Δοκ..–
‘‘όπως σε επαναφέρει σώο και υγιή’’ .
Αδ.. Σεβ.. μπορεί κανείς να ερμηνεύσει τι συμβολίζουν αυτά τα δύο χέρια , όταν στο σκοτάδι της άγνοιας και στην μυστηριακή σιωπή .
Είχα την αίσθηση ότι ήμουν μόνος , αλλά τώρα αισθανθούμε την παρουσία χιλιάδων γύρω μου ακόμα κι’αν δεν τους βλέπω , φοβόμουν την μαγεία του αγνώστου μονοπατιού , τώρα είμαι αποφασισμένος να το διαβώ για να ζήσω την μαγεία .
Αισθάνθηκα το αίμα της μάχης στα διάφορα πεδία , τώρα αισθάνομαι τον εαυτό μου ανάμεσά σε συνοδοιπόρους οι οποίοι αγωνίζονται να σταματήσουν τις μάχες , ως κήρυκες της ειρήνης .
Στέκομαι εκστατικός ακούγοντας παραινέσεις με βαθύ περιεχόμενο προσπαθώντας μέσα απ’αυτά τα λόγια ν ’αγγίξω το αύριο του κόσμου .
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΚΑΘΗΚΟΝ- ΑΡΕΤΗ –ΕΛΑΤΤΩΜΑ .
Η ερμηνεία των , μέσα στην σιωπή της αίθουσάς ξεπερνά τον στενό ορίζοντα της Στοάς και συνταυτίζεται με την ανθρωπότητα με το σύμπαν .
Και κάπου ψηλά σφραγίζει την αρμονία και οδηγεί στο άπλετο Φώς της Αλήθειας .
Αν δεν καταλάβεις τίποτα εδώ , δε θα είσαι σε θέση να συνεχίσεις την αναζήτηση .
Θα είσαι ‘‘ τυφλός ’’ , έστω κι’αν βρίσκεσαι στο μέσον του Φωτός !!! .
Ακύλας Μιχαηλίδης
Παρατηρώντας κατά καιρούς ομιλίες των αδ.. , ήθελα να επισημάνω , ότι ο συμβολισμός δεν πρέπει να συγχέεται με την αλληγορία .
Η αλληγορία ανάγεται εις την κατηγορία των , προσωποποιημένων αφηρημένων εννοιών, και προτίθεται ηθικά ή ψυχολογικά σε σκοπό συμβατικού τύπου , όπως οι μύθοι , που δεν είναι σύμβολα , αλλά αλληγορικές διηγήσεις .
Τα σύμβολα έχουν τα όρια τους, αλλά προτού αποκρυσταλλωθούν , οι νοητικές αυτές εικόνες αποτελούν τον εσωτερικό μας οδηγό , την ίδια την ύλη της ζωής μας . Αυτή η παθητική χειρονομία , αυτός ο διαρκής κινηματογράφος , αυτό το θέατρο σκιών , μυστικά , την συνείδηση μας , δεν θα μπορέσει να γεννηθεί και να υπάρξει , παρά όταν θα έχουμε μυηθεί σ΄ένα σύστημα συμβόλων που μπορεί να κατανοείται , και όταν θα έχουμε , την ικανότητα συνταυτίσεως μας με την φωνή της συνειδήσεως μας . Αυτός ο διακανονισμός, αυτό το αλφάβητο των συμβόλων και των τελετουργιών , είναι ότι προσδιορίζει ο Τεκτονισμός.
Μυητική δοκιμασία ,προοριζόμενοι για την ανεύρεση της αλήθειας, οι δοκιμασίες είναι προκαταρκτικοί και προπαρασκευαστικοί τύποι για την κυρίως μύηση.
Η σοφία είναι το μεγαλύτερο αγαθό στην ανθρώπινη ζωή. Η γνώση μας είναι από τη φύση της ασαφής , αλλά μπορεί με την έρευνα να αποκτήσει μεγαλύτερη σαφήνεια .
Η τάση να κατανοήσει ο άνθρωπος σαφέστερα την κοσμική τάξη , στην αναζήτηση ενιαίων αρχών , με σκοπό την άρση της σύγχυσης και της αοριστίας που επικρατεί στα διάφορα πεδία της ανθρώπινης γνώσης.
Για να φθάση την αυτοκυριαρχία ο άνθρωπος έχει ανάγκη μιας ολικής συγχωνεύσεως του φυσικού , του ηθικού και του διανοητικού του όντος . Αλλά η συγχωνεύσεις αυτή , δεν είναι δυνατή , παρά μόνο με την ταυτόχρονη άσκηση της θελήσεως, της διαισθήσεως και του λογικού .
Ο ενθουσιασμός για έρευνα συνεχίζεται , ο συνετός αναζητητής θεωρεί την ‘‘εμπειρία της διαδικασίας’’ αυτονόητη προϋπόθεση της γνώσης.
Ο προς την μύηση ευρισκόμενος είναι ‘‘τέκνο του παρόντος’’ δεν καταβάλλεται ούτε από την θλίψιν , ούτε από την αγαλλίαση του παρελθόντος , αλλά ούτε και από τις φαντασιώσεις του μέλλοντος γιατί ελέχθη, ‘‘Δός ημίν σήμερον τον άρτο τον επιούσιων’’ και όχι εκείνο της προσεχής εβδομάδος.
Τι θέλει και τι πρέπει να υπόδειξη στον υποψήφιο .
Θα προσπαθήσω κατά την άποψη μου να ερμηνεύσω τις τρείς διαφορετικές ονομασίες , που μας δίδει το τυπικό του Μαθητή κατά την εισδοχή μας , με την σειρά .
Ο Σκοτεινός Θάλαμος: το έμβρυο – η Αφύπνιση του εαυτού .-
Το Διασκεπτήριον : η προπαρασκευή ή Κάθαρση του εαυτού και -
Ο Θάλαμος των Σκέψεων: η ανάπτυξη ή Φώτιση του εαυτού .
Ο Δοκιμαστής , αφαιρεί από τον αμύητο όλα τα μεταλλικά αντικείμενα , η αφαίρεση των μετάλλων , συμβολίζει τον φραγμό στην απληστία , στην πλεονεξία στην κοινωνική καταξίωση .Τάσεις που οδηγούν σε εγωιστικές φιλοδοξίες και δημιουργούν στη συνέχεια ρήγματα στην αρμονία του συνόλου, διάλυση των κελυφών ή απαλλαγή των μετάλλων.
Η γύμνωση , συμβολίζει την αγνότητα , την ταπεινοφροσύνη αλλά και την έλλειψη της πνευματικότητας του υποψηφίου.
Με την αφαίρεση των μετάλλων και της γυμνώσεως και στην συνέχεια της κάλυψης των οφθαλμών , προσδιορίζει την άγνοια της μυσταγωγικής τελετουργίας , με αυτό τον τρόπο αποκτά ελευθερία και χρηστοήθεια , αναγκαία προϋπόθεση για να συνέχιση την μύηση .
Η ζωή , η αρχή ενός νέου , η λειτουργία , η ανάπτυξη είναι συνυφασμένη και συνδεδεμένη με το Φώς ενώ ο θάνατος , το τέλος του παλαιού , η ύφεση, είναι το σκοτάδι ο Σκοτεινός Θάλαμος , είναι η πρώτη εντύπωση του αμυήτου .
Το αμυδρό φώς , συμβολίζει την ζωή εν δυνάμει , ένας πνευματικός αγώνας μια πορεία προς την ανεύρεση της πηγής του Φωτός .
Οι γνώσεις είναι για το πνεύμα ότι τα μάτια για το σώμα , δηλαδή , το φώς της διάνοιας , Αντίθετα , η άγνοια και η αμάθεια είναι το σκοτάδι .
Στο ψυχρό ,αφιλόξενο δωμάτιο , το αιώνιο σκοτάδι, η βαθειά άγνοια , η ασάφεια το μυστήριο που θα ακολουθήσει , το βαθύ σκοτάδι καλύπτει την υπόθεση , τον σκοταδισμό ,την επίδραση της αμύητου κοινωνίας , σε κάθε προσπάθεια προόδου , αρχίζει να βυθίζεται στην Αφύπνιση του Εαυτού .
Το μυστήριο , όχι μόνο των αοράτων ακτινών του , αλλά και όλης της Δημιουργίας , είναι αμυδρό και απαλό για να τονίζει , την αμυδρότητα του , το κρυμμένο μυστήριο που σε αυτό υπάρχει μυστικό , το οποίο είναι διακριτικό λόγο του αμυδρού φωτός . Συμπερασματικά είναι ΑΟΡΑΤΟ και ΑΕΝΑΟΣ εκείνη η Πηγή , η Φωτεινή και μοναδική εκείνη Πηγή της Δημιουργίας = Γένεση, την Συντήρηση την Αναζωογόνηση την Λειτουργία και τον Θάνατο των ορατών δημιουργημάτων.
Χάος το παθητικό [σκοτάδι] , ότι δημιουργήθηκαν όλα με την εξέλιξη , αλλά δεν καθορίζεται σαφώς την πρωταρχική ουσία , από την οποία δημιουργήθηκαν οι πρώτες μορφές της ύλης . Το πρωταρχικό χάος την ανυπαρξία προ της γεννήσεως την Αμάθεια για την αποδοχή των γνώσεων .
Για τον λόγο αυτό ο υποψήφιος αποσυμβολίζει τας ανεκδήλωτους λανθάνουσας δυνάμεις της ουσίας του , όπως εκδηλώσει και αναπτύξει αυτές και σχηματίσει διανοητική περιεχόμενου και συνείδηση των καθηκόντων του , όπως με την σειρά των όντων και πραγμάτων της φύσεως και των σχέσεων του προς τον Μ..Α..Τ..Σ.. τον πλησίον και τον εαυτόν.
Ο Σκοτεινός Θάλαμος συμβολίζει το Χάος από το οποίο προήλθε η Τάξεις ΟΡΝΤΟ ΑΜΠ ΚΑΟ , Η Κλεψύδρα τον χρόνο και τον Πετεινό το νόμο της γονιμότατος από οπού προήλθε το ΜΟΡΦΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ , ο δόκιμος συμβολίζει το Ανεκδήλωτο είναι .
Η Κλεψύδρα ο νόμος της κινήσεως , ο χρόνος παρέρχεται , τα πάντα αλλάζουν , από το αμύητο σκότος και έρεβος προς το Μυητικό Φώς.
Η καρτερία αναφέρεται στην κλεψύδρα σύμβολο της κεντρικής ενέργειας του ατόμου και του χρόνου , μας προδιαθέτει ψυχική ενεργητικότητα ισχύ , εμμονή και εγκαρτέρηση για την σκοτεινή πάλη κατά των σκοτεινών μας ατελειών .
Ως σύμβολο ο πετεινός , θα το ερμήνευα ,την εγρήγορση , τις σκέψεις μας γόνιμες , την άγρυπνη επιμέλεια σε κάθε θέμα , το λάλημα του , μας υπενθυμίζει , την αφύπνιση μας από τον λήθαργο της ύλης .
Ο σπουδαιότερος συμβολισμός του πετεινού είναι ο Παγκόσμιος νόμος της αυξήσεως και της αναπαραγωγής των πάντων και της επαγρυπνήσεως επί πάντων , και φυσικά προστίθεται η κλεψύδρα για τον συνδυασμό αυτό , δημιουργείται η αναπαραγωγή του Σύμπαντος , και συντελείτε η επί του παντός επαγρύπνησης [δίχως αυτήν είναι αδύνατο ή ύπαρξης και η λειτουργία του Παντός] με αυτόν τον τρόπο διατηρείται η Αρμονία και η Τάξις πάνω σ’όλα τα δημιουργήματα .
Για αυτό τον λόγο , ο υποψήφιος συμβολίζει ‘‘Το Ανεκδήλωτο Είναι’’ .
Η ΝΕΚΡΟΚΕΦΑΛΗ: Με το μυστηριώδη φώς , το φώς του Λόγου την ανθρώπινη ματαιοδοξία , μπορεί να ισχυριστεί κανείς την πορεία του ανθρώπου την προέλευση την αφετηρία και την κατάληξη της ύλης .
Είναι η ωμή αλήθεια , χωρίς κανένα πέπλο φαντασίας σκέπτεται το αναγκαίο τέλος των πραγμάτων το εύθραυστο της ανθρώπινης ζωής και την ματαιότητα των εγκοσμίων, την αποβολή κάθε βέβηλου γνώσεως την νέκρωση των παθών, το αναγκαίο τέλος όλων.
Ο θάνατος για τον υποψήφιο , για τον μυημένο δια του θανάτου η εξέλιξη της ουσίας υπό την νέα μορφή , δηλαδή την νέα ζωή .
Ήθελα να προσθέσω , εδώ μια παλαιά αλχημιστική επιγραφή ‘‘V.I.T.R.I.O.L Visita Interiora Terrae Rectificando Iuveniew Occultum Lapidem’’[Βίζιτα Ιντρεριόρα Τέρα Ρεκτιφικαντο Ινβενιες Οκουλτουμ Λάπιντεμ] ‘‘Επισκεφθείτε το εσωτερικό της γής και δια καθαρμών θα εύρης την κεκρυμμένη φιλοσοφικήν λίθον’’.
Ο Περίφημος αυτός Φιλοσοφικός λίθος ,με τον οποίο τα αγενή μέταλλα μπορούν να μεταβληθούν σε ευγενή και επομένως να παραχθεί από το μόλυβδο χρυσός ,
[να μεταβληθεί ο ανεξέλεγκτος άνθρωπος σε εξελιγμένο] ερμηνεύει τον εσώτερο άνθρωπο, το βαθύτερο ΕΓΩ .
Πρίν όμως ήταν η PRIMA MATERIA η Πρωταρχική Ύλη η οποία με την σμίλη του εργάτη λαξεύσεως , με τους καθαρμούς και των δυϊλισμών που υπέστη , κατά την περίοδο εντός της γής παραμονής , με την αυτογνωσία και με την αυταπάρνηση σχηματίσθηκε σε κυβικό λίθο , αυτή την προεργασία επιδιώκει η παραμονή στον Σκοτεινό θάλαμο. Να αποβάλη τον παλαιό Είναι του για να αναγεννηθεί ως δόκιμος.
ΔΙΑΣΚΕΠΤΗΡΙΟ: είναι ο Διανοητικός θάλαμος , σταθμίζει την διάνοια και ερευνά διαφοροτρόπως.
Η ενεργητική διάνοια διαπλάθει την Αλήθεια και την μετατρέπει σε δύναμη .
Η πρώτη του αντίδραση η έκπληξη έχει ξεπεραστεί , είναι έτοιμός να συμπλήρωση την Πνευματική Διαθήκη του ,προσδιορίζοντας τα βασικά ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια προέλευση τον ίδιο προορισμό , τα αυτά δικαιώματα και τις υποχρεώσεις .
Εκτός από τους αναλλοίωτους νόμους της Φύσεως , της υπάρξεως του Μ..Α..Τ..Σ.. και της Αθανασίας της Ψυχής υπάρχουν τα ιδανικά του Ελεύθερου ανθρώπου η Αδελφότητα, η Ισότητα η Ελευθερία , που παράγουν την Δικαιοσύνη .
Κοινωνική νόμοι , θέτουν τον άνθρωπο αντιμέτωπο προς τις ηθικές αρχές , και ηθικοί νόμοι θέτοντας αυτόν αντιμέτωπο προς τους νόμους της φύσεως.
Η ύπαρξη του Μ..Α..Τ..Σ.. και την Αθανασία της ψυχής, δεν είναι θέμα φιλοσοφικό ή επιστημονικό ,αλλά ζήτημα εσωτερικής ενοράσεως, και θείου φωτισμού .
Ο τεκτονισμός δεν αποδέχεται τον διαρκεί θάνατο του ανθρώπου , αλλά δια του θανάτου , δηλαδή της αποβολής των παθών και προς τις γήινες τάσεις , την αναγέννηση και την είσοδο εις μια ανώτερη ζωή . Αυτή η σταδιακή πορεία του ερευνητή και η προσπάθεια του να καλύψη το χάσμα μεταξύ της συνταυτίσεως , του Μ..Α..Τ..Σ.. .
Ο τεκτονισμός δεν δογματίζει , προσπαθεί όμως να αναπτύξει την διανοητική αυτενέργεια των μελλών του , με Θεολογικά με την Φιλοσοφία και με τις Ηθικές αρχές , έτσι ώστε να καλλιεργήσει και να εξυψώσει το πνεύμα .
Τα όρια μεταξύ φιλοσοφικού και θρησκευτικού μυστικισμού δεν είναι πάντα ευδιάκριτα , διότι από τους μυστικούς φιλοσόφους οι πολλοί θέτουν την ομοίωση προς τον Μ..Α..Τ..Σ.. . Και για πρώτο παρασκευαστικό στάδιο της αναδόχου της ψυχής μέχρι τον Μ..Α..Τ..Σ.. , δέχονται την άσκηση ή κάθαρση της ψυχής .
Ο Θρησκευτικός μυστικισμός κατά την άποψη μου , ερμηνεύεται .
--- Ως μία ισχυρή τάση προς την λατρεία του Θεού , διαφέρει του καθαρός φιλοσοφικού μυστικισμού , διότι ο τόνος είναι εκδηλότερος θρησκευτικός , η ιδέα του Θεού αποτελεί το κύριο θέμα με την προσευχή την λατρεία την Θεία Χάρις , θεωρούνται απαραίτητος προς αγιασμό και ενώ στον φιλοσοφικό μυστικισμό αι θρησκευτικές αυτές λειτουργίες της ανθρώπινης ψυχής δεν λαμβάνονται υπόψη .
--------Ειδικά δε στον τεκτονισμό .-------- Ο οποίος δέχεται την ασφαλέστερη την Γνώσι του Δημιουργού , την ερμηνεύει με την συνταύτιση , δεν θέλει την θεολογική έρευνα , την εκκλησία δεν υποκαθιστά την θρησκεία αλλά αναζωογονεί τον θρησκευτικό βίο .
Η τεκτονική μεθοδολογία αναζητά την Αλήθεια , δεν έχει ανάγκη επιχειρημάτων δεν έχει ανάγκη επιχειρημάτων για να στηρίξει την μεθοδολογία της, γιατί είναι μόνη της ικανή και ισχυρή να επιβάλλει τα δικαιώματα της , αποκαλύπτοντας εις τους μυημένους όπως την αποδεχθούν .
Η μέθοδος αυτή στηρίζεται στην κατανόηση των μεγάλων αληθειών της Φύσεως. Και είναι απαραίτητη η διανοητική αυτενέργεια του κάθε ‘‘Εγώ’’ και αυτός είναι ο λόγος που ο τεκτονισμός δεν δογματίζετε . Αν και περιλαμβάνει ορισμένα συστήματα τα οποία περιέχουν ή καταλήγουν σε ορισμένες αρχές και πεποιθήσεις. Διαφέρει όμως στις θεμελιακές αρχές όλων των συστημάτων φιλοσοφικών ή θρησκευτικών γι’αυτόν τον λόγο δεν θέτει κανένα όριο στην αναζήτηση της Αλήθειας .
Όσο για τα ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι πάντα δικτατορικά , είναι μια έκφρασή σεβασμού της κακοήθειας προς την αρετή, οι συνηθισμένοι υπέρ της δημοκρατίας υποσχέσεις των δικτατόρων , αποτελούν είδος αυτής της υποκρισίας.
Την ηθική αυτή πρέπει να την έχει πιστεύει ο υποψήφιος , αν δεν συγκεντρώνει την ηθική αυτή , δεν είναι ελεύθερος , δεν έχει την απαιτούμενη έφεση για την πνευματική του ανέλιξη , δεν έχει κανένα σοβαρό προορισμό , και τότε το πλήρωμα της στοάς θα ομολογήσουν μετά του Αποστόλου Λουκά ‘‘ίνα βλέποντες μη βλέπουσι και ακούοντες μη συνιώσιν’’ .
Εδώ έχουμε τα τρία αλχημιστικά στοιχειά Άλας- Θείο [Θειάφι] και Νερό
Το ΘΕΙΟ το ΘΕΙΑΦΗ: είναι αμέταλλο και εύφλεκτο η πνευματική δύναμη αντιστοιχεί την ενέργεια που εκπέμπει κάθε ζωντανό όν.[ Δρα τελείως αντίθετα προς τον υδράργυρο αυτός δρά με την βοήθεια εξωτερικών επιδράσεων, αυτά τα δύο στοιχεία το Θείο και ο Υδράργυρος ισορροπούν με την μορφή του άλας , κρυσταλλικό στοιχείο , την ατομικότητα μας .
Το ΆΛΑΣ: αποσυνθέσεως της μορφής στο Τεκτονικό Συμπόσιο καλείται και λευκή άμμος και αποσυμβολίζεται η κατεργασία της Φύσεως από το νερό .
Σεβ.. Αδ.. μου , το κοινό σε όλους μας άλας , κρύβει , πάντα στην Αλχημεία δύο είδη . Το θαλάσσιο [sel alcali] στο οποίο οι αλχημιστές του δίδουν τον συμβολισμό του οστράκου το ονομάζουν ‘‘ανθύλλιον’’ και ‘‘άνθιον’’ , προέρχεται από την θάλασσα και την άλμη. Το δε ορυκτό άλας[sel amer] που συμβολίζει το μυστήριο , που επιδρούν και τα δύο στην Σελήνη , στο Διασκεπτήριο συμβολίζει την διάνοια , την ηθική και την φιλοσοφική ουσία της προσωπικότητας.
Ο ΆΡΤΟΣ: ο άρτος πρέπει να κοπεί , πρίν χρησιμοποιηθεί για τροφή , οι καρποί του ελαιόδεντρου δεν μας δίνουν λάδι , αν δεν τις συνθλίψουμε . Πολλοί οδηγούνται μέσα από εμπόδια στην ευτυχία Καθώς το κακό υποχωρεί – προβάλλει το καλό . Τέλος σε μεγάλο βαθμό , το κακό είναι μόνο φαινομενικό . Αυτό το οποίο βλάπτει για τον έναν , είναι ευλογία για τον άλλον . Και για το δίκαιο το ίδιο το κακό μπορεί να μεταστραφεί σε αγαθό .
Συμβολίζει την ανεξέλικτο ουσία της φύσεως η οποία καλύπτεται μέσα σ’αυτή σε λανθασμένη δύναμη, ας θυμηθούμε ότι στο Τεκτονικό Συμπόσιο ο άρτος καλείται Ακατέργαστος λίθος.
Το ΝΕΡΟ είναι η πρώτη αρχή του καλού , η προσωποποίησης του πρώτου αιτίου των κόσμων , η πρωταρχική ουσία που ενεργοποιείται με το άλας και το θείο [θειάφι] είναι δηλαδή η συνεχείς ουσία της ενεργείας και για αυτόν τον λόγο το νερό στο Τεκτονικό συμπόσιο καλείται πυρίτις.
Ο Άρτος και το Νερό , είναι η κρυμμένη δύναμη , εκείνη που με το χρόνο αναδεικνύει το στάχυ ή τον καρπό , με την βοήθεια του νερού είναι η ανεξάντλητη πηγή της ζωής. Αυτή η δύναμη έχει κάθε άνθρωπος , και πρέπει να εμφανισθεί ως νέα ύπαρξη , μόλις εξέλθη από το Διασκεπτήριο . Συμβολίζει την λιτότητα , και να αποφεύγει το περιττό .
Ο ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ: δρα τελείως αντίθετα προς τον υδράργυρο αυτός δρά με την βοήθεια εξωτερικών επιδράσεων, αυτά τα δύο στοιχεία το Θείο και ο Υδράργυρος ισορροπούν με την μορφή του άλας , κρυσταλλικό στοιχείο , την ατομικότητα μας .
Ο ΘΑΛΑΜΟΣ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ: ο πνευματικός πλέων υποψήφιος , τώρα έχει ξεκαθαρίσει τις σκέψεις του , έχει γίνη άνθρωπος της σκέψεως , το να γίνει στοχαστής , είναι ένα θέμα που αφορά κυρίως τον ίδιο.
Το ΚΕΡΙ:Η αρχή του εσωτερικού φωτισμού , όχι του υλικού φωτισμού αλλά του ηθικού φωτισμού , το φώς της γνώσεως , οδεύοντας προς την πηγή του Άκτιστου φωτός.
Θα το αποσυμβολίζαμε ως , κερί-φυτίλι-φλόγα ,δηλαδή την τριαδικότητα που αποτελεί το σύνολο της θεότητας Πνεύμα -Σοφία [Φλόγα, φώς] , Πατήρ –Ισχύς [Φυτίλι] ,
Υιός- Κάλλος [ Κερί] .
Το κάθε κερί θα λάβει την απαιτούμενη φώτιση , ώστε να φωτισθούν οι αισθήσεις μας , για να δούμε , τα Ρητά του θαλάμου των σκέψεων . Βοηθούν τον υποψήφιο να γνωρίσει τον σκοπό του να σκεφθεί εάν είναι κατάλληλος να συνέχιση , χωρίς την ιδιοτέλεια και τα ποταπά συμφέροντα.
Ο Τέλειος ερευνητής , ο οποίος με άοκνο πνευματική εργασία μέσα στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και του σύμπαντος του μικρόκοσμου και του μακρόκοσμου αποτελούν μια υπερβατική χώρα , γεμάτη μυστήρια και υποβλητικότητα , πλουσιότερα δε του υλικού κόσμου , εκπέμπει ‘‘εντυπώσεις του σύμπαντος’’ με το βαθυστόχαστο ‘‘Γνώθι σ’αυτόν’’ .
Γνώθι σ’αυτόν , όχι όμως υπό την έννοια ηθικής και μόνο , αλλά της μυστηριακής έννοιας , Γνώθι σ’αυτόν και θα γνωρίσεις το Σύμπαν , μελέτησε τον εαυτό σου , σε όλες τις κρυμμένες πτυχές .
Η απόδειξη του γεγονός είναι η σημασία των αναρίθμητων συμβόλων του. Καθένα από αυτά τα σύμβολα είναι μία ενσαρκωμένη ιδέα και συνδυάζει τη σύλληψη του Θεϊκού Αοράτου το γήινο και το αόρατου.
Τι να το κάνεις , όταν κυριεύεις αξιώματα , αναρριχάσαι σε περίβλεπτες θέσεις και εξουσιάζεσαι από κατώτερες επιθυμίες ......
- Νικάς τους αδελφούς σου και νικιέσαι από τον εαυτό σου!! .
Θριαμβεύεις στο υλικό πεδίο και γίνεσαι καταγέλαστος στον πνευματικό κόσμο , της αδελφικής αξιοπρέπειας , της ηθικής σου ακεραιότητας. Δούλοι των παθών τους γελοιοποιήθηκαν από αυτά τα ίδια , για απώτερο σκοπό την κοινωνική καταξίωση τους .
Πρέπει ο ερευνητής τέκτων να αισθανθεί την ζωή του Σύμπαντος για να μπορέσει να συλλάβει την αντίληψη , ότι είναι πολίτης του σύμπαντος και όχι πολίτης μίας πολιτείας ορισμένης ή μέλος μίας οικογένειας ,με την αντίληψη αυτή της εννοίας , ως ενεργό μέλος , έχει περιορισμένο το πνεύμα ,του οποίου ο ορίζων των αντιλήψεων δεν επεκτείνεται πέρα του ‘‘Εγώ’’ του , ή το πολύ πέρα της οικογένειας του , είναι Εγωιστικό .
Η Εγωκεντρική όμως αντίληψη είναι εναντία προς την θεμελιώδη Ηθική του Τεκτονισμού .
Ο εγωιστής δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως Τέκτων και αν ακόμη τυπικά έχει μυηθεί , ο αναγνωρισμένος τέκτων , είναι ηθικός ενάρετος και κεκαθαρμένος και προσπαθεί με την ‘‘Αυτογνωσία’’ να τελειοποιηθεί , με αυτόν τον τρόπο να πραγματοποιήσει το Μέγα έργο του Τέκτονος
Η εξισορροπούσα δύναμη εκφράζει και με τον νόμο που αναγκάζει την κάθε μορφή , να εμφανίζεται με αυτοτέλεια απέναντι των άλλων μορφών , με συνέπεια την εξέλιξη των ουσιών της Φύσης και την εκπλήρωση του σκοπού της . Ο νόμος αυτός έχει χαρακτήρα κεντρομόλο και συντελεί στη διατήρηση της Τάξεις και της Αρμονίας , γι’αυτό θεωρείται και σαν νόμος της Ισορροπίας .
Δεν αναρωτήθηκε κάν αν ή με ποιο τρόπο τα πάθη και οι επιθυμίες συνδέονται με αυτό το άυλο και μόνιμο – με τη ζωή ή όπως αλλιώς θέλει κάποιος να το ονομάσει . Αλλά τα ερωτήματα αυτά , πως δεν προβλήθηκαν ικανοποιητικά στις παλαιότερες προτροπές για αρετή , δεν ήταν δυνατό να απασχολήσουν τον υποψήφιο , για δύο λόγους .
Α΄- επειδή συλλαμβάνει το αγαθό την αντίληψη ότι τα πάντα διέπονται από ένα σκοπό , από τον Μ..Α..Τ..Σ.. .
Β΄- επειδή ξεκινά από τον καινούριο προβληματισμό της εκλογής , που επιβάλλει την έντονη αντίθεση ανάμεσα στο καλό και στο κακό
Θα ήθελε να αρνηθεί τη βαθιά αλήθεια , των συμβόλων και των αλληγοριών του θαλάμου . Αν βέβαια , η πορεία αυτή αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα για την συζήτηση του προβλήματος της αρετής , είναι άλλο ερώτημα – ένα ερώτημα πάντως που επιτρέπεται να τεθεί χωρίς να δημιουργηθεί η υποψία ότι κάποιος υποστηρίζει την ύλη σε βάρος του πνεύματος .
Τι θα ζητηθεί , για την εισδοχή , να είναι ελεύθερος και χρηστοήθης
Πώς ως ελεύθερος , παραδέχεται ότι μπορεί κανείς να είναι νομίμως δούλος . Να μην είναι δούλος των παθών των προλήψεων της παιδικής ηλικίας ή της ανατροφής του . Και πρέπει μόνος με την δική του βούληση να εισέλθει .
Ο Δοκιμαστής πνευματικά συμβολίζει τον Φυσικό Νόμο ο οποίος στην ασυνείδητη ζωή δρά ως ένστικτο.
Πώς όμως θα εξέλθει από τον σκοτεινό θάλαμο , και πως θα φθάσει στο Φώς , διασχίζοντας ένα διάδρομο λαβύρινθο που τον οδηγεί ο Δοκ.. προς την πύλη της Στοάς , το κατώφλι ως είσοδος επικοινωνίας σε μία νέα ζωή , επικοινωνίας των δύο κόσμων .
Απόλυτα ελεύθερη πράξη δεν μπορεί να ύπαρξη , διότι δεν είναι ποτέ αρχή , πάντα είναι δεμένη σε μία αλυσίδα ποικίλων προηγουμένων , που δεν ελέγχονται από τον πράττοντας . Αυτός για να είναι , όσο το δυνατό , ελεύθερος , πρέπει να αγωνιστή να μειώσει το βάρος αυτών των προηγούμενων. Η Επίγνωση του Χρέους.
Για να αρχίση η επίμονος μυστικιστική εργασία πρέπει να γίνη η κάθαρση της ψυχής . –Αρνητική πορεία ., και η δεύτερη της τελείας πνευματικής ζωής .
---Πως όμως θα κάθαρθη η ψυχή......
Εδώ στον θάλαμο της ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ , πρέπει να νεκρωθούν ορισμένα συναισθήματα της χαράς , της λύπης του φόβου και της ελπίδας.
Δεν πρέπει ποτέ να επιδιώκουμε την ικανοποίηση τους . Η αρνητική αυτή πορεία από στερήσεις και κακουχίες θα εκριζώσουν από την ψυχή κάθε γήινο πόθο , μέχρι που θα καθυποτάξει τα πάθη την ταραχή της σάρκας .
Αυτή η θυσία θα χρίση τον υποψήφιο , τέκτων.
Η διαμονή στο θάλαμο , οδηγεί κάθε εγκόσμια επιθυμία σε θάνατο.
Από την άβυσσο ερχόμαστε και στην άβυσσο καταλήγουμε , το μεταξύ χρονικό διάστημα καλείται Ζωή .
Εκείνη την στιγμή ο υποψήφιος , συλλογίζεται :
Μια ζωή που καλούμεθα να την ζήσουμε γεμάτη υποχρεώσεις και ελάχιστα δικαιώματα , γεμάτη στεναχώριες και λίγες χαρές οι οποίες δεν τελειώνουν πουθενά , σαν την απεραντοσύνη του κόσμου .
Προχωράς μονάχος μπλεγμένος μέσα στις αναμνήσεις του παρελθόντος και στις απαιτήσεις του σήμερα .
Και είναι η πορεία μας αξιολύπητη…… δεν είναι σύνθεση στην σκέψη κάποιου συγγραφέα ή θέμα στο τέλος κάποιου ζωγράφου ή μαγεία στους στίχους κάποιου ποιητή , είναι ώμός και κρύος και τρομακτικός σαν την ταφόπετρα η οποία κλείνει το τοπίο της ζωής.
Βαδίζεις μόνος σ’αυτήν την ατραπό , ενώ νοιώθεις γύρω σου να σε περικυκλώνουν παγίδες , ξεπροβάλλουν εμπόδια , ακούς τα όπλα και τις ιαχές από τον απόηχο κάποιας μάχης , η οποία ποτέ δεν λείπει από το προσκήνιο , ρίγας , στην αιματοχυσία η οποία απλώνεται στην ανθρωπότητα μπρός στην αδικία του αδύνατου είτε χήρα είτε ορφανό είτε φτωχός είναι .
Κι ’αναρωτιέσαι ; Τι πρέπει να πράξεις .
Με τα κλειστά μάτια σου για να μη βλέπεις και ακούς τον εαυτό σου να σου ψιθυρίζει ότι είναι έτοιμος να βοηθήσει και να προσφέρει .
Απλώνεις τα χέρια σου για να βρεις άλλα χέρια κι’εκείνα πέφτουν ξερά , για να σε θυμίσουν πόσο μοναχός βαδίζεις στην ζωή .
Δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά στέκεις σ’αυτή την ατραπό , μια φιγούρα λυπημένη η οποία άπλωνε , τα χέρια γυρεύοντας αγάπη ειρήνη και Φώς …. .
Πολύ Φώς για να καταπνίξει το σκοτάδι της αμάθειας , του μίσους της ματαιοδοξίας . Και ξαφνικά αυτά τα χέρια συναντάνε άλλα δύο στιβαρά χέρια τα οποία δίνουν δύναμη και θάρρος , καταλαβαίνει ότι δεν είναι μόνος .
Μπορεί κανείς να καταλάβει τι σημαίνει αυτό το σμίξιμο των δύο χεριών , εκείνο του Δοκιμαστή και το άλλο του δόκιμου ;
Σημαίνει ,προχώρα τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο αρκεί να το επιθυμείς να αγωνισθείς για ν ’προσεγγίσεις το τέλειο ,
ο αδιάκοπος αγώνας θέλει κουράγιο μην δειλιάσεις .
Η διαταγή του Σεβάσμιου προς τον Δοκ..–
‘‘όπως σε επαναφέρει σώο και υγιή’’ .
Αδ.. Σεβ.. μπορεί κανείς να ερμηνεύσει τι συμβολίζουν αυτά τα δύο χέρια , όταν στο σκοτάδι της άγνοιας και στην μυστηριακή σιωπή .
Είχα την αίσθηση ότι ήμουν μόνος , αλλά τώρα αισθανθούμε την παρουσία χιλιάδων γύρω μου ακόμα κι’αν δεν τους βλέπω , φοβόμουν την μαγεία του αγνώστου μονοπατιού , τώρα είμαι αποφασισμένος να το διαβώ για να ζήσω την μαγεία .
Αισθάνθηκα το αίμα της μάχης στα διάφορα πεδία , τώρα αισθάνομαι τον εαυτό μου ανάμεσά σε συνοδοιπόρους οι οποίοι αγωνίζονται να σταματήσουν τις μάχες , ως κήρυκες της ειρήνης .
Στέκομαι εκστατικός ακούγοντας παραινέσεις με βαθύ περιεχόμενο προσπαθώντας μέσα απ’αυτά τα λόγια ν ’αγγίξω το αύριο του κόσμου .
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΚΑΘΗΚΟΝ- ΑΡΕΤΗ –ΕΛΑΤΤΩΜΑ .
Η ερμηνεία των , μέσα στην σιωπή της αίθουσάς ξεπερνά τον στενό ορίζοντα της Στοάς και συνταυτίζεται με την ανθρωπότητα με το σύμπαν .
Και κάπου ψηλά σφραγίζει την αρμονία και οδηγεί στο άπλετο Φώς της Αλήθειας .
Αν δεν καταλάβεις τίποτα εδώ , δε θα είσαι σε θέση να συνεχίσεις την αναζήτηση .
Θα είσαι ‘‘ τυφλός ’’ , έστω κι’αν βρίσκεσαι στο μέσον του Φωτός !!! .
Ακύλας Μιχαηλίδης
Χανιά 12 Αυγούστου 2011
