Η απουσία του Σπύρου Παίζη επήλθε την ώρα που ο θεσμός στην χώρα έχει άμεση ανάγκη ανθρώπων με την σοφία και την μετριοπάθεια, που διέκρινε τον αγαπημένο αδελφό μας.
Τα προβλήματα που έχουν επισωρευθεί στο χώρο είναι πολλά και δύσκολα.
Για να ξεπερασθούν απαιτείται πέραν της σοφίας και της μετριοπάθειας, μεγάλη δύναμη ψυχής.
Η πολιτική της διαχείρισης των προβλημάτων δεν μπορεί να δώσει ελπίδα.
Χρειάζεται υπέρβαση.
Και υπέρβαση μπορεί να γίνει μόνο αν ξεφύγουμε από τις όποιες εμμονές μας, αναζητώντας το διαφορετικό.
Η κοινή προσπάθεια πρώτα απ’ όλα θα ενισχύσει το στοιχείο της συλλογικότητας και θα αποτρέψει την εσωστρέφεια και τις διαλυτικές τάσεις που υπάρχουν.
Θα προσφέρει περισσότερες λύσεις και προοπτικές.
Το πρώτο μεγάλο βήμα θα γίνει όταν κατοχυρώσουμε την ενότητα και τη συλλογικότητα.
Όλοι μαζί χωρίς αποκλεισμούς η διακρίσεις.
Ο σκοπός της ενότητας ίσως να μην είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί άμεσα.
Αυτό όμως που μπορεί και επιβάλλεται να γίνει είναι τα πρώτα βήματα για την πραγματοποίηση του σκοπού αυτού.
Είναι απαράδεκτο να μεταβάλλεται το κορυφαίο θεσμικό όργανο του χώρου από εργαλείο ενότητας σε όπλο διάλυσης και καταστροφής.
Η διοίκηση της ΜΣΤΕ δεν έπρεπε να συμμετάσχει η παρασυρθεί στη διελκυστίνδα των αντιπαλοτήτων.
Τα θέματα αλληλοαναγνωρίσεων με την ΕΜΣΤΕ θα έπρεπε να έχουν προαχθεί.
Η εμπλοκή της υπέρ της μιας η της άλλης πλευράς στο Σκωτικό τύπο θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί το 2008 και συνεχώς έκτοτε.
Οι διαφορές με τους Ιππότες θα έπρεπε να είχαν ξεπερασθεί.
Και όχι μόνο αυτό.
Θα έπρεπε άμεσα να ασκήσει την επιρροή της για συμβιβαστική επίλυση των θεμάτων και όχι να ρίχνει λάδι στη φωτιά, γιατί η φωτιά θα μεγάλωνε και θα έκαιγε και την ίδια, πράγμα που συμβαίνει σήμερα.
Οι διοικήσεις της ΜΣΤΕ τα τελευταία χρόνια έκαναν τραγικά και μεγάλα λάθη, που σήμερα απειλούν ακόμα και την ίδια της την ύπαρξη.
Συμπεριφέρθηκαν με επαρχιώτικο κομματισμό, αλαζονεία και ιδιοτέλεια και ιδού τα αποτελέσματα.
Και δυστυχώς αντί να πάρει τον έλεγχο της κατάστασης στα χέρια της και να φέρει άμεσα αποτελέσματα συναίνεσης και αποκατάστασης, έστω και λίγων προβλημάτων, συμμετέχει στις αντιπαλότητες, τις μεγεθύνει και τις οδηγεί σε εκρηκτικά όρια παραμονές εκλογών.
Παραμονές της συνελεύσεως των αντιπροσώπων και ενώ έχει σαν άμεση υποχρέωση να προετοιμάσει ώστε η συνέλευση να γίνει σε ενωτικό αδελφικό κλίμα, με νηφαλιότητα αυτή επιδίδεται σε κομματικό όργιο, προκειμένου να εξουδετερώσει τους αντιπάλους της.
Το κάνει μάλιστα κατά τον πλέον άκομψο και ευτελή τρόπο, αναπαράγοντας τις θλιβερές πρακτικές τους.
Για να δημιουργήσει οπαδούς και για να αποφύγει την πίεση του στρατού του δευτέρου ορόφου, δημιουργεί αντίπαλες στρατιές, με απονομές αξιωμάτων, ίδρυση νέων τάξεων και βαθμών η απαξίωση του Σκωτικού τύπου ( κοσμήτορες, επιθεωρητές, Τάξη του Μεγ. Κωνσταντίνου κλπ).
Η πρόσφατη επέμβασή της στο Σκωτικό Τύπο, προκειμένου να απαξιώσει τους αντιπάλους της, ήταν καταστροφική γιατί δεν απαξίωνε μόνο τους διεκδικητές της εξουσίας, αλλά το θεσμό γενικά.
Οι ευθύνες του Μανέα είναι μεγάλες αλλά στην πλέον κρίσιμη ώρα, παραμονές των εκλογών, οι ευθύνες της παρούσας διοίκησης, σαν θεσμικού οργάνου διαφύλαξης της ενότητας είναι πολύ μεγαλύτερες.
Αντί με την συμπεριφορά της να τον θέσει στο περιθώριο, επιβάλλοντας άμεσα τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, υιοθέτησε και αναπαρήγαγε τις καταστροφικές πρακτικές του, πράγμα τραγικό για ένα θεσμικό όργανο.
Ο Κούτσης και ο Βουργίδης έχουν απόλυτο δίκιο όταν στις επιστολές τους επισημαίνουν τον άμεσο κίνδυνο διάλυσης.
Κάποτε θα πρέπει να αφήσουμε τα μέταλλα προ του ναού και να πάψουμε να βλέπουμε αντιπάλους η εχθρικές παρατάξεις.
Μόνο αδέλφια υπάρχουν σ’ αυτή την οικογένειΑ!!!
ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟ TEKTON33
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου