ΑΠΟΚΡΥΦΗ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ

Εισαγωγή

Είμαι ένας δάσκαλος, μερικές φορές γνωστός ως ο Θιβετανός, και επιχειρώ να μεταδώσω σε έναν όμιλο μέσα στην ανθρωπότητα ένα σώμα διδασκαλιών που θα τους βοηθήσουν να κάνουν το επόμενο εξελικτικό βήμα προς τα εμπρός.

Αυτή η τρίτη φάση των εσωτερικών διδασκαλιών που έχω την ευθύνη να διαδώσω στον Δυτικό νου, είναι αναγκαία προκειμένου αυτές να εκπληρώσουν τον απώτερο σκοπό τους, και ακριβώς αυτός ο σκοπός που με ενδιαφέρει πρωτίστως. Ας το δηλώσω ξεκάθαρα. Ο σκοπός αυτών των διδασκαλιών είναι να επιτευχθεί η απελευθέρωση από τους τρεις κόσμους από εκείνες τις ψυχές που έρχονται σε επαφή με αυτές. Οι διδασκαλίες ΔΕΝ είναι σχεδιασμένες να χτίσουν ένα σώμα γνώσης πάνω στο νοητικό πεδίο. Η ανάπτυξη και η εκπαίδευση του νου είναι απλώς ένα προαπαιτούμενο για την απελευθέρωση και όχι αυτοσκοπός. Ο νους πρέπει βεβαίως να αναπροσανατολιστεί ούτως ώστε να είναι σε θέση να διεισδύει εξ ίσου στις εσώτερες όσο και στις εξώτερες πραγματικότητες, αλλά δεν είναι ο νους στον οποίo αυτές οι διδασκαλίες τελικά στοχεύουν. Απευθυνόμαστε στην ψυχή - τον ένοικο μέσα στο νου, τον διευθυντή της εμπειρίας.
Ακριβώς όπως το αιτιώδες σώμα είναι ένα παροδικό ενδιαίτημα για την ψυχή και ένα μέσο δια του οποίου εκείνη μπορεί να ολοκληρώσει την απολυτρωτική της αποστολή μέσα στους τρεις κόσμους, έτσι και αυτές οι εσωτερικές διδασκαλίες διαμορφώνουν ένα αιτιώδες σώμα μέσα στο ανώτερο νοητικό πεδίο της ανθρωπότητας. Οι τρέχουσες διδασκαλίες διαμορφώνουν τα τρίτα ή ενδότερα πέταλα στην τριπλή της έκφραση. Το αιτιώδες σώμα, όταν είναι ολοκληρωμένο, δεν διατηρείται στην αιωνιότητα σαν να είναι κανένα παγωμένο μουσειακό έκθεμα. Είναι ο καρπός μιας διαδικασίας και αυτός ο καρπός υπηρετεί ένα σκοπό με την ωρίμανσή του, πλην όμως το ώριμο φρούτο δεν αντέχει για πολύ -καταστρέφεται και μέσα σε αυτή την καταστροφή διανοίγεται μια άλλη ατραπός μέσα στον πλανητικό ιστό.
Όλες οι εσωτερικές διδασκαλίες που εκδίδονται ως σκέψεις διατυπωμένες και ιδέες που να μπορούν να καταγράφονται σε βιβλία, διαμορφώνουν μέρος της μεγάλης πλάνης. Θα έλθει ο καιρός που η ανθρωπότητα θα λειτουργεί ελεύθερη από την διάνοια και η διαδικασία της άμεσης διαβίβασης μέσω του κοσμικού αιθερικού σώματος θα καταγράφονται ως συνηθισμένο μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας. Εκείνος ο καιρός δεν έχει έλθει ακόμη. Η τηλεπάθεια αναπτύσσεται, αλλά η τηλεπάθεια εμπλέκει το νου. Ο τύπος της διαβίβασης για την οποία ομιλώ έχει περισσότερο την μορφή της "δια πυρός μετάληψης"1. Το πυρ είναι η ουσία η οποία ενδύεται πάνω στο νοητικό πεδίο ιδέες και σκέψεις. Άπαξ και η ανθρώπινη ψυχή απελευθερωθεί από το νου βρίσκει φυσιολογικά τη θέση της μέσα στην Ιεραρχία και αποκτά πρόσβαση με άμεση διαβίβαση κάθε "διδασκαλίας" που χρειάζεται προκειμένου να εκτελέσει τη λειτούργημά της μέσα στο μεγαλύτερο όλον.
Συνοψίζοντας λοιπόν αυτή εδώ την διατριβή θα ήθελα να ξεκαθαρίσω το εξής: η Προαιώνια Σοφία, την οποία παρουσιάζω, δεν είναι μια παραδοσιακή γνώση. Η γνώση ανήκει στους τρεις κόσμους και συνεπώς στην Ανθρωπότητα. Όχι στην Ιεραρχία. Αυτή δήλωση ίσως ακούγεται παράξενα τη στιγμή μάλιστα που επιδιώκουμε να συγχωνεύσουμε Ιεραρχία και ανθρωπότητα, αλλά η ψυχή και η προσωπικότητα δεν μπορούν να συγχωνευθούν πλήρως προτού πρώτα να έχουν διαχωριστεί πλήρως. Η παράδοση της Προαιώνιας Σοφίας στην οποία συνήθως αναφέρονται οι φιλόλογοι είναι μια παράδοση πληροφοριών εσωτερισμού που παράγεται από την ανθρωπότητα υπό την έμπνευση της Ιεραρχίας.
 Η γνώση είναι  ανθρώπινη ,η σοφία ιεραρχική. Η ίδια η Ανθρωπότητα είναι ένα θείο κέντρο, και αυτό θα πραγματώνεται όλο και πιο πολύ με την πρόοδο της διαδικασίας της Εξωτερίκευσης. Ως ένα θείο κέντρο έχει αυτόνομο ρόλο και ευθύνη μέσα στο τρίπτυχο της λειτουργίας Σαμπάλλα, Ιεραρχίας και Ανθρωπότητας. Η συνειδητοποίηση και η αποδοχή αυτής της ευθύνης αποτελεί ένα κρίσιμο μέρος της μύησης της ανθρώπινης φυλής συνολικά.
Αληθεύει βεβαίως ότι μέλη της Ιεραρχίας υπήρξαν κάποτε μέλη της ανθρωπότητας, αλλά θα πρέπει να μη λησμονείται ότι η ανθρωπότητα της οποίας τότε αποτελούσαν μέρος σε χώρο και χρόνο διέθετε μια βάση γνώσης πολύ λιγότερο εξελιγμένη από ό,τι η σημερινή ανθρωπότητα. Αυτή η βάση γνώσης επεκτείνεται εκθετικά. Μέλη της Ιεραρχίας μπορεί να είναι Διδάσκαλοι της Σοφίας (από την άποψη της ανθρωπότητας - οι ίδιοι καθόλου δεν θεωρούν τον εαυτό τους κάτι τέτοιο) αλλά αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι είναι Διδάσκαλοι Παντογνώστες - αλλά ότι απλώς διαθέτουν το κλειδί της παντογνωσίας. Ας εξηγήσω αυτή τη δήλωση.
Η σοφία είναι μια εκπόρευση από τους κόσμους του Είναι. Έχει τις ρίζες της μέσα στο αμετάβλητο. Η γνώση είναι μια σώρευση από τους κόσμους του Γίγνεσθαι. Εχει τις ρίζες της μέσα στο αενάως μεταβαλλόμενο. Η σοφία είναι αρχετυπική. Η γνώση εξειδικεύει. Η σοφία αναπτύσσεται μέσα στην ψυχή. Η γνώση συσσωρεύεται από την προσωπικότητα σε ενσάρκωση. Στη σύγχυση μεταξύ αυτών των δύο βρίσκεται η ρίζα μερικών επίμονων προβλημάτων στη σχέση μεταξύ Ιεραρχίας και ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα έχει μια τάση να συγχέει την θεία-εμπνευσμένη γνώση με την σοφία και γι αυτό την θεωρεί αναλλοίωτη και αμετακίνητη. Αυτό κάνει ο φονταμενταλισμός σε κάθε θρησκεία και πνευματική παράδοση σε σχέση με το σεβασμό των κειμένων του πυρήνα τους. Ένα άλλο αποτέλεσμα αυτής της σύγχυσης είναι ότι η Ανθρωπότητα αναμένει από την Ιεραρχία να της προσφέρει γνώση, όταν η συσσώρευση της γνώσης είναι το έργο που αρμόζει σε εκείνες τις ψυχές που προς το παρόν είναι μέλη του κέντρου Ανθρωπότητα. Η γνώση είναι η ζύμη, η σοφία η μαγιά. Ο λόγος που οι διδασκαλίες της Σοφίας συνεχίζουν να κάνουν την έκφρασή τους στην ανθρώπινη εμπειρία μέσα στον χρόνο είναι ότι η όψη γνώση της ανθρωπότητας γίνεται όλο και πιο εκλεπτυσμένη και γι αυτό είναι σε θέση να διαμορφώνει ένα όλο και καλύτερο φορέα για πνευματική αποκάλυψη. Όντως. Ποτέ προηγουμένως στην ιστορία η γνώση δεν ήταν τόσο πρόσφορη στην ανθρωπότητα, τόσο απέραντη. Και σε καμία άλλη εποχή δεν αυξανόταν σε τόσο εκπληκτικό βαθμό. Αυτό παρουσιάζει συγκεκριμένα προβλήματα και ευκαιρίες για το κέντρο Ανθρωπότητα συνολικά και επισημαίνει την ανάγκη να αναπτυχθεί διάκριση, ενόραση και σοφία προκειμένου να γίνει διαχείριση της πληροφορίας είναι άνευ προηγουμένου και διαμορφώνει μέρος της μαζικής προσφυγής στην Ιεραρχία.

Από ορισμένες απόψεις το επιστημονικό άσραμ έχει την πιο υγιή προσέγγιση στη γνώση. Την αντιμετωπίζει ως ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο και εξελισσόμενο μοντέλο δια του οποίου θεάται ο κόσμος - κατά τρόπο δηλαδή που να τον καθιστά πιο κατανοητό και εύπλαστο στην ανθρώπινη θέληση. Σαν τέτοια, η γνώση αντιπροσωπεύει το αποτέλεσμα της δύναμης της νοημοσύνης - την Τρίτη Όψη της ψυχής. Η επιστημονική γνώση εξελίσσεται μέσω δυνάμεων τόσο συνεργασίας όσο και άμιλλας μέσα στην επιστημονική κοινότητα - μια αδελφότητα που έχει ως κοινή της στόχο την επιδίωξη της αποδείξιμης αλήθειας. Ιστορικά εκεί όπου οι δυνάμεις επιστήμης και θρησκείας συναντώνται συχνά η επιστήμη είναι εκείνη που αποδεικνύεται η λιγότερο δογματική. Αν όμως αρνούνται ή αντίθετα αποθεώνουν τις ενδότερες πηγές της έμπνευσής τους, και οι δύο ασκητικές υποπίπτουν στη μαγεία του υλισμού. Οι υπέρμαχοι της θείας επιστήμης πρέπει συνεπώς να ξέρουν τι να κρατούν ως αναλλοίωτη σοφία και τι να παρατούν ως παρωχημένη γνώση. Ίσως η πιο καλή συμβουλή σε σχέση με αυτό είναι να είναι πρόθυμοι να ρίχνουν διαρκώς πάσα γνώση/σοφία μέσα στο πυρ [της δοκιμασίας] του εξελικτικού μετασχηματισμού, έχοντας στην επίγνωση τους ότι είναι βέβαιο ότι το πνεύμα ποτέ δεν θα πάθει κάτι από αυτές τις φλόγες.
Η επαύξηση της Σοφίας δεν είναι αποτέλεσμα του να ξέρεις ολοένα και πιο πολλά, αλλά μια βαθμιαία συνειδητοποίηση αυτού που δεν μπορεί να γίνει γνωστό.
Ο νεόφυτος στην παράδοση της Σοφίας αναζητεί, όπως και οι πρώιμοι επιστήμονες αναζητούσαν, να βρει έναν θείο κόσμο τακτοποιημένο, όπου όλοι οι πλανήτες θα περιστρέφονται σε τέλειους κύκλους γύρω από τον ήλιο. Γυρεύει να βρει απόλυτες απαντήσεις στα περίπλοκα ερωτήματα της ύπαρξης και να μπορεί να επαναπαύεται από μια θεώρηση του κόσμου που να είναι συμπαγής και πέρα πάσης αμφιβολίας. Έτσι ψάχνει να γίνει ένας γνώστης των "απαντήσεων" μάλλον, παρά να συμβιβαστεί με τη "βίωση του ερωτήματος". Αυτή η φυσική προδιάθεση σύντομα θαμπώνει μπροστά στην ευρύτητα της θέασης των παραδόσεων της Σοφίας που προσβάλλουν τον νου με παράδοξα και επιζητούν να διευρύνουν την συνείδηση σε σημείο που να υπάρχει τίποτε με υπόσταση να κρατηθεί πάνω του. Η Έλενα Μπλαβάτσκι σε σχέση με τον τρόπο προσέγγισης του εμπνευσμένου της έργου
Η Μυστική Δοξασία , σημείωνε τα εξής:
Ελάτε στην Μυστική Δοξασία χωρίς να ελπίζετε ότι θα πάρετε από αυτή την τελική Αλήθεια της ύπαρξης ούτε κάποια άλλη ιδέα πέρα
α π ό   τ ο   ν α    δ ε ί τ ε    π ό σ ο    μ α κ ρ ι ά    μ π ο ρ ε ί    α υ τ ή    ν α   ο δ η γ ε ί    π ρ ο ς    τ ην
Αλήθεια.
Παρόμοια και στην παράδοση της Μπέιλυ οι νέοι σπουδαστές έχουν την τάση να υποβάλουν σε δοκιμή και να υποβιβάζουν το εύρος και την κατανόηση της κοσμολογίας σε ένα τακτοποιημένο σύμπαν, όπου όλα, ακτίνες και τσάκρα μπορούν να είναι απόλυτα προσδιορισμένα. Αυτό που δεν συνειδητοποιείται είναι ότι ακριβώς αυτή η τάση της ανθρώπινης διάνοιας να "υποβιβάζει" την ζωντανή σοφία σε συμπαγή γνώση βρίσκεται στο στόχο της παράδοσης της Σοφίας. Μοιάζει με ένα δούρειο ίππο που προσφέρει μεν την ασφάλεια της γνώσης αλλά τελειώνει με την απώλεια ακριβώς εκείνου που αναζητείτο. Ένας Διδάσκαλος της Σοφίας είναι κάποιος που έχει αφήσει πίσω του κάθε ταύτιση με τη γνώση. Δεν καλλιεργεί τον τομέα της γνώσης διότι γνωρίζει ότι ό ίδιος είναι ένα με το πεδίο - είναι ο γεωργός και ο σπόρος. Η αλήθεια είναι ότι είναι προφανές ότι οι ανώτερες περιοχές ποτέ δεν μπορούν να "μαθευτούν" πλήρως διότι στην γνώση ο εξοπλισμός με τον οποίο αντιμετωπίζεται την αλήθεια περνά στην εμπειρία ως διαχωρισμένος από αυτή.
…Όλες οι απόπειρες να διατυπωθεί λεκτικά εκείνο που πρέπει να
τ ο α ι σ θ ά ν ε σ α ι κ α ι ν α τ ο β ι ώ ν ε ι ς π ρ ο κ ε ι μ έ ν ο υ ν α κ α τ α ν ο ε ί τ α ι α λ η θ ι ν ά , κ α τ ' α ν ά γ κ η ν θ α π ρ έ π ε ι ν α ε κ τ ι μ η θ ε ί ό τ ι ε ί ν α ι α π ε λ π ι σ τ ι κ ά α ν ε π α ρ κ ε ί ς . Π α ν ό , τ ι μ π ο ρ ε ί ν α λ ε χ θ ε ί δ ε ν μ π ο ρ ε ί
τ ε λ ι κ ά π α ρ ά ν α ε ί ν α ι α π ο σ π α σ μ α τ ι κ ή δ ι α τ ύ π ω σ η τ η ς μ ε γ ά λ η ς
σ υ γ κ α λ υ μ μ έ ν η ς Α λ ή θ ε ι α ς , κ α ι π ρ έ π ε ι ν α π ρ ο σ φ έ ρ ε τ α ι σ τ ο ν αναγνώστη και το σπουδαστή απλώς ως μια υπόθεση εργασίας, και ως μια προτεινόμενη εξήγηση. Στον ανοικτόμυαλο σπουδαστή και
ε κ ε ί ν ο ν π ο υ α ν α λ ο γ ί ζ ε τ α ι ό τ ι η α λ ή θ ε ι α α π ο κ α λ ύ π τ ε τ α ι
προοδευτικά, θα καταστεί προφανές ότι ακόμα και η πληρέστερη έκφραση της αλήθειας που είναι εφικτή την κάθε δεδομένη εποχή, δεν είναι παρά ένα κλάσμα ενός συνόλου, και αργότερα ακόμη δεν θ α α ν α γ ν ω ρ ί ζ ε τ α ι π α ρ ά ω ς α π ό σ π α σ μ α ε ν ό ς γ ε γ ο ν ό τ ο ς κ α ι
συνεπώς ως μια διαστρέβλωση του πραγματικού.
(Πραγματεία επί
του Κοσμικού Πυρός, Εισαγωγή)
Οπότε το παρόν έργο θα πρέπει να ειδωθεί ως μια συνεργασία μεταξύ ενός Διδασκάλου που αντιπροσωπεύει το κέντρο Ιεραρχία, και ενός ανθρώπου που αντιπροσωπεύει την Ανθρωπότητα. Έργο του Διδασκάλου είναι να διαδίδει την αεί παρούσα σοφία, με στόχο να διεγείρει την παρόρμηση για απελευθέρωση σε εκείνους που έρχονται σε επαφή μαζί της. Έργο του ανθρώπου είναι να συγκεντρώνει την αενάως εξελισσόμενη γνώση, οποία ενδύεει την σοφία με μια σύγχρονη έκφραση, η οποία όμως ταυτόχρονα την καλύπτει όσο και την αποκαλύπτει σε μια νέα γενιά ερευνητών.
Ο σκοπός αυτού του προλόγου συνεπώς είναι να παρακινήσει εκείνους που διαβάζουν αυτά εδώ τα λόγια να εγκαταλείψουν κάθε ελπίδα και επιθυμία ότι η τελική έκβαση [από την ανάγνωση του βιβλίου] θα είναι γι αυτούς κάτι περισσότερο από μια ατραπό την οποία θα μπορούν να διαβούν. Ας έχουν υπ' όψιν του ερευνητικού τους νου ενός οράματος του σκοπού αυτών των διδασκαλιών. Ας τις δουν ως ένα σκάφος που προσφέρεται στον αναγνώστη εκ μέρους εκείνων που έχουν προπορευθεί, προκειμένου να τους διασφαλίσουν ασφαλές ταξίδι επιστροφής μέσα από τον ποταμό της λήθης, από τον οποίο πίνουν όλες οι ψυχές στο δρόμο τους για την ενσάρκωση. Να είστε ευγνώμονες για εκείνον που υπηρετεί ως ο πορθμέας σας και να ανταποδώστε την χάρη σε εκείνους που έπονται, μη γυρεύοντας ωστόσο να κάνετε επάγγελμα δικό σας το έργο του βαρκάρη. Διορθώστε τις όποιες τρύπες στο σκάφος και βεβαιωθείτε ότι είναι πλεύσιμο για τους επόμενους ταξιδιώτες, αλλά μη κάνετε το ναυπηγό. Γίνετε η ατραπός - διότι δε υπάρχει άλλος τρόπος να διαβείς τον ποταμό - μα ποτέ μη χάνετε από τα μάτια τον προορισμό που ΕΙΝΑΙ να ταξιδέψετε και να ερευνήσετε για όλους, ως όλον, εκείνο που απλώνεται στην μακρινή όχθη.

Η Ιεραρχία χρειάζεται ψυχές να αναλάβουν συνειδητά τη λειτουργία τους μέσα στα άσραμ πάνω στο βουδικό πεδίο. Για να το κάνουν αυτό πρέπει να διαβούν την διασταύρωση και να κάνουν τη μεγάλη μετάβαση από την Ανθρωπότητα στην Ιεραρχία και να μην καταπιάνονται υπερβολικά ούτε με την σώρευση γνώσης ούτε την προσφορά υπηρεσίας στην ανθρωπότητα. Αυτό μπορεί να ακούγεται παράξενο άμα δεν συνειδητοποιείται ότι η έμφαση αυτής εδώ της διδαχής αποδίδεται στη Θέληση. Ο Βούδας ενσωμάτωσε Τρίτη Όψη και λέγεται ότι η αποκαλούμενη "αστοχία του Βούδα" (που αποκαλείται έτσι γιατί η επιτυχία ή αποτυχία εξαρτάται από την άποψη που το βλέπεις) ήταν το αποτέλεσμα της υπέρμετρης συμπόνιας. Η δέουσα χρήση της θέλησης επικυρώνει την θειότητα μέσα στους άλλους και δίνει εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να μυούνται, φτάνει να τους προσφέρεται κάποια βοήθεια. Φέρνει μαζί της την ώθηση για προχώρημα πάνω στην ατραπό και πέρασμα σε νέους κόσμους προσπάθειας. Η Πρώτη Ακτίνα είναι ο Κύριος του Θανάτου διότι η μύηση δεν συνεπάγεται μονάχα μια "είσοδο σε κάτι", αλλά και "κάτι που αφήνεται πίσω". Η πρόοδος στην ατραπό διαμέσου των διαχωριστικών ιστών της πλανητικής αιθερικής ζωής, απαιτεί να έχεις τη θέληση να αφήνεις πίσω τους άλλους όταν είναι αναγκαίο, με την εμπιστοσύνη ότι το καλό του όλου θα εξυπηρετηθεί με την πλήρως ορθή2 λειτουργία όλων των μερών του. Αυτή η διδασκαλία δεν είναι ένας προορισμός, αλλά ένα κατώφλι. Χρησιμοποιήστε την ανάλογα.


1 Communionbyfire.Κοινωνία / μετάληψη δια πυρός. Παραπέμπει στην Επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος κατά την Πεντηκοστή (Πράξεις κεφ. 2) …καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ’ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, 4 καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος ἁγίου, καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις…

2 rightfullμε την έννοια του Δικαίου. ΤουΝόμου.