ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ:
Η ΓΕΦΥΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ
Η αναγνώριση της δυαδικότητας στην ανθρώπινη φύση
παράγει τελικά την πρόθεση να γεφυρωθεί το χάσμα
μεταξύ προσωπικότητας και ψυχής, γιατί η ψυχή
πάντοτε ζητά συνειδητή ένωση με την έκφραση της
προσωπικότητάς της.
Ενώ η έφεση μπορεί να χορηγεί το κίνητρο, το πραγματικό
έργο της δόμησης της γέφυρας διεκπεραιώνεται στο
νοητικό πεδίο, βασισμένο στην ικανότητα να ελέγχει το
νου μέσω της πειθάρχησης του κανονικού διαλογισμού.
Ο διαλογισμός εδραιώνει τη σχέση ανάμεσα στη ψυχή και
στην προσωπικότητα. Είναι μια συνεργατική συνάφεια,
που οδηγεί τελικά στη συγχώνευση ψυχής – προσωπικότητας.
Το έργο βασίζεται στην απλή υπόθεση ότι « η ενέργεια
ακολουθεί και συμμορφώνεται με τη σκέψη.»
Η σωστή χρήση της δύναμης του νου θα πετύχει οποιοδήποτε
σκοπό, καλό ή όχι τόσο καλό. Ο αποκρυφιστικός διαλογισμός
συνεπάγεται έναν εστιασμένο νου, την ικανότητα να
οραματίζεται, κάποια ικανότητα να δομεί μορφές – σκέψεις
και να χρησιμοποιεί τη δημιουργική φαντασία, και μια ακριβή
2
αντίληψη της πρόθεσης της ψυχής.
Αυτός ο τύπος διαλογισμού εξυψώνει την ποιότητα της
ζωής. Δημιουργεί ένα φωτισμένο δρόμο σχέσης και
επικοινωνίας μεταξύ του υποκειμενικού βασιλείου της ψυχής
και της αντικειμενικής έκφρασης, την προσωπικότητα. Καθώς
η προσωπικότητα προσαρμόζεται και υποκύπτει στην
κυριαρχία της ψυχής, τον αληθινό Εαυτό, στη συνέχεια
απολυτρώνεται με το φως και την ενέργεια της ψυχής, και
όλες οι όψεις στο φυσικό πεδίο ακτινοβολούνται και
ανυψώνονται.
ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
Παρόλον ότι ο αποκρυφιστικός διαλογισμός μπορεί να
αρχίσει σαν μια μοναχική δραστηριότητα, όπως σε
οποιοδήποτε άλλο πεδίο ενδιαφέροντος, το άτομο αργά ή
γρήγορα γίνεται μέρος ενός μεγαλύτερου όλου από το οποίον
εξάγει την αισθηση της έννοιας και του σκοπού. Μέσω του
διαλογισμού, προβάλλει κανείς σε μια κατάσταση
συνειδητότητας που τη μοιράζεται με άλλους, μια κατάσταση
τόσο πραγματική όσο η φυσική ύπαρξη, παρόλον ότι
χαρακτηρίζεται από διαφορετικούς τύπους αντίληψης. Ο
διαλογιζόμενος βρίσκει στη συνείδηση, μια κοινωνία ή
αδελφότητα. Εμπλέκεται σε ομαδικό διαλογισμό.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα άτομα πρέπει να εργάζονται μαζί
στο ίδιο μέρος ή ακόμα την ίδια ώρα. Το πραγματικό μέρος
συνάντησης του ομίλου είναι το πεδίο του νου ή το νοητικό
πεδίο.
Με όρους μεταφυσικής, ο διαλογισμός λαμβάνει χώρα
εκτός χρόνου και χώρου, αλλά αυτό που είναι σπουδαίο στον
ομαδικό διαλογισμό είναι η αίσθηση κάποιας κοινής εστίασης
3
και ενδιαφέροντος, της ομαδικής προσοχής πάνω στο
αντικείμενο του διαλογισμού. Τα άτομα που αποτελούν τον
όμιλο, ενώνονται από κάποια κοινή ιδέα και ενδιαφέρον και
όχι τόσο πολύ από κάποια προσωπική αρμονία σχέσεων. Οι
όμιλοι μπορεί να εργάζονται μαζί και να διαλογίζονται
επάνω σε πολλά ή διαφορετικά θέματα, αλλά το θεμελιώδες
θέμα στο ομαδικό έργο είναι η υπηρεσία στην ανθρωπότητα.
Με αυτό τον τρόπο η ομάδα παίζει το μέρος της μέσα στην
πλανητική ζωή. Οδηγεί αναπόφευκτα στο συμπέρασμα, ότι η
ομαδική δραστηριότητα εάν αναληφθεί με συνέπεια οδηγεί
σε σημαντικές επιτεύξεις και πραγματικά οφέλη, που
διαφορετικά θα ήταν αδύνατον να υλοποιηθούν.
Οι όμιλοι μπορεί να εργάζονται για να επιφέρουν κάποιο
μεγαλύτερο φως στις ανθρώπινες υποθέσεις και για να
ρυθμίζουν την υποκειμενική ατμόσφαιρα του πλανήτη.
Εργάζονται με τέτοιες ενέργειες όπως το φως, η αγάπη και η
θέληση‐για‐το‐καλό, βοηθώντας στη συσχέτηση αυτών των
υποκειμενικών ενεργειών με την καθημερινή, φυσική ζωή.
Παρόλον ότι αυτοί οι όμιλοι μπορεί να εργάζονται
για να διαφωτίσουν το ανθρώπινο περιβάλλον, δεν
χρησιμοποιούν επιβολή. Για παράδειγμα, δεν προσπαθούν
να κατευθύνουν την ενέργεια στη διάνοια κάποιου ατόμου ή
ομάδας με την προσπάθεια να τους αλλάξουν ή επηρεάσουν.
Αλλά κάνουν διαθέσιμο το φως, ή δημιουργούν μια
υποκειμενική κατάσταση από όπου ένα άτομο ή ένα έθνος
μπορεί πιο εύκολα να στέκεται στο φως της δικής του ψυχής.
Η συμμετοχή σε ομαδικό έργο διαλογισμού συχνά επιφέρει
αναπτύξεις στα άτομα που εμπλέκονται. Καθώς κάποιος
εργάζεται σε ομαδικό διαλογισμό, αποκτά βαθμηδόν
μεγαλύτερη διορατικότητα στις δικές του υποθέσεις, στις
παγκόσμιες υποθέσεις, και στη φύση της ομαδικής
αλληλεπίδρασης. Οι διαλογιζόμενοι αναπτύσσουν μια
αίσθηση ολοκλήρωσης με τους συνεργάτες τους, καθώς
4
επίσης και κάποια αίσθηση ταυτότητας και ενότητας με
όλους εκείνους που υπηρετούν την ανθρωπότητα. Στην
πορεία, οι συμμετέχοντες αποκτούν μια ανεκτίμητη
γνώση: μαθαίνουν από δική τους εμπειρία ότι υπάρχει μια
δύναμη για το καλό στον κόσμο, ότι υπάρχει ένα Σχέδιο για
την ανθρώπινηεξέλιξη και ότι αυτό που κάνουν στη δική
τους ζωή και συνεισφέρουν, υπηρετώντας έτσι, πράγματι
κάνει ουσιαστική διαφορά.
Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ
«Ο διαλογισμός στην περίοδο της πανσελήνου είναι μια σπουδαία
μορφή υπηρεσίας». Η πανσέληνος σε κάθε μήνα είναι μια περίοδος
κατά την οποία αυξάνεται σε ένταση η ροή της ενέργειας και
ανυψώνεται η πνευματική δραστηριότητα΄ μια περίοδος έμπνευσης,
οραματισμού, διορατικότητας και αυξανόμενης ευκαιρίας για
υπηρεσία. Ο διαλογισμός στην περίοδο της πανσελήνου είναι μια
τεχνική για αποτελεσματική επαφή με το φως και την αγάπη που
χρειάζονται σήμερα στις ανθρώπινες υποθέσεις. Κατά την περίοδο
των φεστιβάλ των πανσελήνων, η σελήνη στέκεται στη μακρυνή
πλευρά της γης, μακριά από τον ήλιο. Αυτό αφήνει μια πλήρη,
άμεση και ανεπηρέαστη σχέση ανάμεσα στην γη και στον ήλιο, την
πηγή της ζωής μας, την δύναμη και συνείδηση, συμβολικό για τη
σχέση ανάμεσα στην ανθρώπινη προσωπικότητα και τη ψυχή. Η
εποχή της πανσελήνου είναι η αποκορύφωση των πνευματικών
ενεργειών τόσο στον πλανήτη όσο και στην ανθρώπινη σκέψη.
«Εκείνοι που εκλέγουν να υπηρετούν με αυτό τον τρόπο
αναλαμβάνουν το νοητικό έργο της λύτρωσης και ανανέωσης,
5
μετασχηματίζοντας και φωτίζοντας την εσώτερη ατμόσφαιρα της
ανθρώπινης συνείδησης».
Μια υποκειμενική ευθυγράμμιση με τον πλανητικό όμιλο των
διαλογιζομένων είναι απαραίτητη, για να προχωρεί τόσο το
επιστημονικό έργο αυτής της σφαίρας δραστηριοτήτων όσο και για
να προστατευθεί το άτομο από πιθανή υπερδιέγερση. Μέσω του
διαλογισμού, η συμμετοχή των ανθρώπων σε πολλά έθνη αυξάνει
την αποτελεσματικότητα αυτού του έργου υπηρεσίας΄ «ένας
όμιλος είναι μεγαλύτερος από το σύνολο των μερών που τον
απαρτίζουν».
«Η εισροή της πνευματικής ενέργειας στην περίοδο της
πανσελήνου, αυξάνεται με την εστιασμένη σκέψη των
συνεργαζομένων στοχαστών». Αυτό έχει ορισμένα αποτελέσματα:
ενισχύει την υποκειμενική σχέση ανάμεσα σε όλα τα μέλη του
ανθρωπίνου βασιλείου΄ επίσης επηρεάζει τη σχέση μεταξύ της
ανθρωπότητας και όλων των άλλων βασιλείων που συνυπάρχουν
πάνω σε αυτό τον πλανήτη. Οι ορθές ανθρώπινες σχέσεις είναι μια
ένδειξη ορθών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων και μεταξύ
ανθρώπων και θεού΄ αυτό με τη σειρά του ξεκαθαρίζει το δρόμο για
την εμφάνιση μιας ανώτερης ιδιότητας της ζωής.
Κάθε μήνα κατά την πανσέληνο, ο ήλιος ευθυγραμμίζεται με ένα
από τα δώδεκα ζωδιακά σημεία. Τα ζωδιακά σημεία, υποδείχνουν
την ποιότητα των υποκειμενικών ενεργειών, που είναι διαθέσιμες
για να μεταβιβασθούν σε εκείνο το μήνα. Στους ετήσιους κύκλους η
ανθρωπότητα σαν σύνολο εκτίθεται στην πλήρη έκταση της
εμπειρίας. Αυτές οι ενέργειες και ποιότητες διεγείρουν την εξέλιξη
της ανθρώπινης συνείδησης΄ όλες οι ζωδιακές ενέργειες μπορούν να
χρησιμοποιηθούν από όλα τα άτομα.
Όταν γίνεται συνειδητή εργασία με αυτούς τους διάφορους
τύπους πνευματικής ενέργειας έρχεται έμπνευση και ιδέες που
6
αγγίζουν τις ανθρώπινες διάνοιες και καρδιές. Ο διαλογισμός,
ιδιαίτερα στο σχηματισμό υποκειμενικού ομίλου, διεγείρει ένα νέο
παράγοντα στην ανθρώπινη επίγνωση – μια αυξανόμενη
πνευματική ωριμότητα. Αυτή η αχανής, πλανητική εργασία της
παγκόσμιας υπηρεσίας συνεισφέρει στο έργο του εκπολιτισμού του
πλανήτη Γη.
ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ
Επιθυμούμε να επιστήσουμε την προσοχή σας σε μια ομαδική
υπηρεσία, που εκτελείται από τα μέλη της Σχολής Arcane – τις
μηνιαίες συγκεντρώσεις διαλογισμού των Πανσελήνων. Μια φορά
κάθε μήνα, όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο χρόνο της
πανσελήνου, γίνονται συγκεντρώσεις διαλογισμού στα διάφορα
Κέντρα, όπου προσκαλούνται όλοι οι μαθητές που ζουν εκεί κοντά.
Αυτή είναι μια πράξη ομαδικής υπηρεσίας μέσον ομαδικού
διαλογισμού.
Συνήθως, γίνεται μια σύντομη ομιλία από κάποιο μέλος του
Ομίλου του Κέντρου, που θίγει κάποια όψη του έργου της
πνευματικής Ιεραρχίας του πλανήτη, της υπηρεσίας του Σχεδίου, ή
της σημασίας και των απαιτήσεων της ζωής της μαθητείας. Η
ομιλία καταλήγει στο διαλογισμό, που αναγνωρίζεται σαν μια
συνειδητή πράξη ομαδικής υπηρεσίας.
Αυτές οι συγκεντρώσεις δεν είναι διαλέξεις, όπου οι σπουδαστές
έρχονται για να δεχθούν βοήθεια και πληροφορίες. Αν και μπορεί
να συμβεί να διευκρινισθεί κάποιο πρόβλημα και οι σπουδαστές να
δεχθούν βοήθεια, αυτό συμβαίνει τελείως συμπτωματικά στο έργο,
που γίνεται σε ενωμένο ομαδικό διαλογισμό. Για την υπηρεσία αυτή
προετοιμαζόμαστε προκαταβολικά, ώστε να μπορέσουμε να
συμμετάσχουμε ολοκληρωτικά και με νοημοσύνη στο έργο της
7
επαφής και του χειρισμού ενέργειας, η οποία, αν διανεμηθεί
δυναμικά στον όμιλο, έχει οριστικό αποτέλεσμα στην εργασία και
τη ζωή του ατόμου.
Η τήρηση της περιόδου της πανσελήνου και η συνεισφορά στην
ομαδική υπηρεσία του διαλογισμού, είναι δυνατή για τον καθένα
μας, είτε είμαστε σε θέση να παρευρεθούμε στις συγκεντρώσεις είτε
όχι. Μπορούμε όλοι να συνδεθούμε με την ομαδική εργασία και να
προσθέσουμε το μέτρο της υποκειμενικής συμμετοχής μας.
Μπορεί να αναρωτηθούμε γιατί αυτές οι συγκεντρώσεις γίνονται
την ώρα της πανσελήνου. Τι σχέση έχει η σελήνη με αυτές; Η
αύξηση της σελήνης μέχρι την πλήρη λαμπρότητα, που τη
διαδέχεται η ελάττωση, συμβολίζει ένα νόμο, που πρέπει να
μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να χρησιμοποιούμε – τον νόμο των
Κύκλων.
«Ο διαλογισμός της ψυχής έχει φύση ρυθμική και κυκλική, όπως
και καθετί άλλο στον κόσμο. Η ψυχή αναπνέει κι έτσι ζει η μορφή
της”. Η ρυθμική φύση του διαλογισμού της ψυχής δεν πρέπει να
παραβλέπεται στη ζωή του ζηλωτή. Υπάρχει μια άμπωτις και
πλημμυρίδα σ’ όλη τη φύση και στις παλίρροιες του ωκεανού έχουμε
μια θαυμάσια απεικόνιση ενός αιώνιου νόμου. Καθώς ο ζηλωτής
προσαρμόζεται στις παλίρροιες της ψυχικής ζωής, αρχίζει να
αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει πάντα μια εισροή, μια ζωογόνηση και
μια διέγερση που ακολουθείται από μια εκροή τόσο σίγουρη και
τόσο αναπόφευκτη όσο και οι αμετάβλητοι νόμοι της δύναμης. Αυτή
η άμπωτις και πλημμυρίδα μπορεί να ιδωθεί σε λειτουργία στις
διεργασίες του θανάτου και της ενσάρκωσης. Μπορεί επίσης να
ιδωθεί σ’ ολόκληρη τη διαδικασία των ζωών ενός ανθρώπου, γιατί
κάποιες ζωές μπορεί να φαίνεται ότι είναι έκδηλα στατικές και
ασήμαντες, αργές και αδρανείς απ’ τη σκοπιά της εμπειρίας της
ψυχής, ενώ άλλες είναι παλλόμενες, γεμάτες εμπειρία και
ανάπτυξη. Αυτό πρέπει να το θυμάστε όλοι εσείς που είστε εργάτες,
8
όταν ζητάτε να βοηθήσετε τους άλλους να ζουν ορθά. Βρίσκονται
άραγε στην αμπώτιδα ή υποβάλλονται στην πλημμυρίδα της
ψυχικής ενέργειας;……..»
«Επιπλέον και κάτι που έχει πιο ζωτική σημασία για μας, οι
κυκλικές αυτές παρωθήσεις στη ζωή του μαθητή έχουν μεγαλύτερη
συχνότητα και ταχύτητα και ισχύ απ’ ότι έχουν στη ζωή του μέσου
ανθρώπου. Εναλλάσσονται με καταθλιπτική ταχύτητα. Η εμπειρία
βουνού και κοιλάδας του μυστικιστή δεν είναι παρά ένας τρόπος
έκφρασης αυτής της αμπώτιδας και πλημμυρίδας. Μερικές φορές ο
μαθητής περπατά στο φως του ηλίου και άλλες στο σκοτάδι· μερικές
φορές γνωρίζει τη χαρά της πλήρους επικοινωνίας κι άλλες όλα
φαίνονται ανιαρά και στείρα· η υπηρεσία του είναι περιστασιακά
μια καρποφόρος και ικανοποιητική εμπειρία και φαίνεται
πραγματικά ικανός να βοηθά· άλλες στιγμές νιώθει πως δεν έχει
τίποτα να προσφέρει και η υπηρεσία του είναι άγονη κι έκδηλα
αναποτελεσματική. Μερικές μέρες όλα είναι καθαρά γι’ αυτόν και
φαίνεται να στέκει στη βουνοκορφή, ατενίζοντας ένα ηλιόφωτο
τοπίο όπου όλα είναι καθαρά στην όρασή του. Γνωρίζει και νιώθει
ότι είναι ένας υιός του Θεού. Όμως αργότερα τα σύννεφα φαίνεται
να κατεβαίνουν και δεν είναι βέβαιος για τίποτα και φαίνεται να
μην ξέρει τίποτα. Περπατά στο φως του ηλίου και σχεδόν
καταβάλλεται από τη λαμπρότητα και τη θερμότητα των ηλιακών
ακτινών και διερωτάται για πόσο καιρό θα συνεχισθεί αυτή η άνιση
εμπειρία και η βίαιη εναλλαγή αυτών των αντιθέτων.»
«Όταν όμως συλλάβει το γεγονός ότι παρατηρεί το αποτέλεσμα
των κυκλικών ωθήσεων και το αποτέλεσμα του διαλογισμού της
ψυχής στη μορφική του φύση, η έννοια γίνεται σαφέστερη κι
αντιλαμβάνεται ότι είναι η μορφική αυτή όψη που αποτυγχάνει
στην ανταπόκρισή της και αντιδρά άνισα στην ενέργεια. Τότε
μαθαίνει ότι εφόσον μπορεί να ζει στην ψυχική συνείδηση και να
9
επιτυγχάνει κατά βούληση εκείνο το “μεγάλο ύψος” (αν μπορώ να
το εκφράσω έτσι), οι διακυμάνσεις της μορφικής ζωής δε θα τον
αγγίζουν…..»
«Η εκτίμηση των παραπάνω σκέψεων πρέπει να δομήσει στο
ζηλωτή μια αντίληψη της αξίας του διαλογιστικού του έργου, ενώ η
ιδέα της κυκλικής ανταπόκρισης στην ψυχική ώθηση υποκρύπτεται
στις δραστηριότητες του πρωινού διαλογισμού, της μεσημβρινής
περισυλλογής και της βραδινής ανασκόπησης. Μια μεγαλύτερη
άμπωτις και πλημμυρίδα υποδεικνύεται επίσης στις δύο όψεις της
πανσελήνου και της νέας σελήνης. Να το έχετε αυτό κατά νου.»
[Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας]
Όταν ο μέσος σπουδαστής αρχίζει να παρατηρεί τις διεργασίες
του παραπάνω νόμου της άμπωτης και της πλημμυρίδας,
διαπιστώνειότι η αυξημένη προσοχή τουεντείνει συχνά την
εμπειρία του, σχετικά με αυτόν΄ ίσως να ανακαλύψει επίσης ότι τον
χρησιμοποιεί σαν δικαιολογία, για να σκεπάσει ιδίως τις
φτωχότερες αντιδράσεις του στο διάστημα της σκοτεινής φάσης της
σελήνης. Αν αυτό συμβαίνει σε κάθε ιδιαίτερη περίπτωση, τότε
δείχνει ότι η μορφική φύση αντιδρά με τρόπο άνισο στην ενέργεια
και ότι, όταν ο υποψήφιος μάθει να «ζει στη συνείδηση της ψυχής» ‐
κατά βούληση, δεν θα τον θίγουν οι διακυμάνσεις της μορφικής
ζωής.
«Μέσα στο ζηλωτή προκύπτει κάποια κατανόηση του τι συμβαίνει
κι αφυπνίζεται στην επιθυμία να ελέγξει συνειδητά αυτή την
αμπώτιδα και πλημμυρίδα, ή (για να το θέσω με απλά λόγια) να
στρέφει τις δυνάμεις της εξωστρεφούς ενέργειας σε όποια
κατεύθυνση επιλέξει, ή να αποσύρεται στο κέντρο του κατά
βούληση.»
10
[Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας]
Η Ιεραρχία κάνει οριστική χρήση των περιόδων της πανσελήνου.
Μπορούμε, αν θέλουμε, να μάθουμε να συνεργαζόμαστε με τα μέλη
της Ιεραρχίας, καθώς εργάζονται για να φέρουν το Σχέδιο στην
προσοχή των μαθητών, παντού στον κόσμο.
«Διαστήματα δραστηριότητας διαδέχονται διαστήματα πραλάγια
και περίοδοι καταγραφόμενης επαφής εναλλάσσονται με περιόδους
προφανούς σιωπής. Σημειώστε εδώ την επιλογή των λέξεων. Η
εναλλαγή αυτή οφείλεται στην επιβολή του Νόμου της
Περιοδικότητας κι αν ο σπουδαστής αναπτύσσεται όπως είναι
επιθυμητό, κάθε πραλαγική περίοδος θ’ ακολουθείται από μια
περίοδο μεγαλύτερης δραστηριότητας και δυναμικότερης επίτευξης.
Ο ρυθμός, η άμπωτις και η πλημμυρίδα κι ο μετρήσιμος κτύπος της
παλλόμενης ζωής είναι πάντα ο νόμος του σύμπαντος και καθώς
μαθαίνουμε ν’ ανταποκρινόμαστε στον κραδασμό των υψηλών
Τόπων πρέπει να έχουμε κατά νου τη ρυθμική αυτή περιοδικότητα.
Ο ίδιος νόμος διέπει ένα ανθρώπινο ον, έναν πλανήτη, ένα ηλιακό
σύστημα – όλα τα κέντρα ή εστιακά σημεία ενέργειας σε κάποια
μεγαλύτερη Ζωή. Αν πρόκειται να επιτύχει ένα έργο όπως αυτό που
κάνετε (και είναι κυρίως το έργο της ανάπτυξης της ικανότητας να
αγγίζουμε ορισμένα ρεύματα στα νοητικά επίπεδα – ρεύματα που
εκπορεύονται από τον ανώτερο εαυτό, από τον εγωικό σας όμιλο ή
από το Διδάσκαλο), πρέπει να παρέχονται συγκεκριμένες
σχεδιασμένες συνθήκες. Πρέπει να υπάρχουν ορισμένοι
παράγοντες. Αν δεν υπάρχουν, τότε τα ρεύματα (αν μπορώ να το
εκφράσω έτσι) παρεκκλίνουν και η επαφή αποτυγχάνει να
πραγματοποιηθεί. Αν απαιτείται η ενασχόληση με τις εγκόσμιες
υποθέσεις – και τέτοιες περίοδοι έρχονται σε κάθε βιόκυκλο – τότε η
11
προσοχή πρέπει να συγκεντρωθεί σ’ αυτές τις λεπτομέρειες και η
ανώτερη επαφή μπορεί τότε να παραμείνει προσωρινά
απραγματοποίητη. Μια τέτοια προσήλωση στις υποθέσεις του
φυσικού πεδίου δεν είναι αναγκαστικά απώλεια χρόνου, γιατί
μπορεί να είναι στον ίδιο βαθμό μέρος του σχεδίου στην ιδιαίτερη
εκείνη εποχή, όσο κάθε άλλο είδος υπηρεσίας. Ο σκοπός είναι η
πλήρης έκφραση και συνείδηση σε κάθε πεδίο, έχοντας υπόψη ότι
κάθε πεδίο με τις ποικίλες του καταστάσεις συνείδησης αποτελεί
εξίσου μέρος της θείας Ζωής.»
[Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας]
Σε κάθε διαλογισμό είναι χρήσιμο να θυμάται ο μαθητής ότι
είναι πιο εύκολο να διαλογίζεται αποτελεσματικά κατά την περίοδο
από τη Νέα Σελήνη μέχρι την Πανσέληνο, παρά από την
Πανσέληνο μέχρι τη Νέα Σελήνη. Οι καρποί που θα αποκομίσει με
αυτό τον τρόπο θα είναι μονιμότεροι. Το πρώτο ήμισυ του
σεληνιακού κύκλου είναι περίοδος έντασης, απορρόφησης και
αύξησης, το δεύτερο ήμισυ περίοδος αφομοίωσης και διανομής.
Αν έχει υπ΄όψιν του ο μαθητής αυτόν τον κυκλικό νόμο, θα
σημειώσει πιο πραγματικές προόδους για ένα μεγάλο διάστημα. Με
τη συνετή χρήση των νέων ενεργειών που δεχόμαστε, διατηρούνται
ανοιχτοί οι αγωγοί της εισροής και εκροής των ενεργειών και
αποφεύγονται συναισθηματικές, νοητικές και ψυχικές συμφορήσεις
με τα φυσικά τους επακόλουθα, που διαφορετικά θα προκαλούσαν.
…….Κατά κανένα τρόπο δεν αποτελεί απαιτούμενη, από τη Σχολή,
εργασία, πρόσθετη προς το βαθμό του διαλογιστικού έργου, που
εκτελείτε τώρα. Στην πραγματικότητα, υποδείχνουμε στους
12
πρωτόπειρους του αποκρυφιστικού διαλογισμού είτε να
παραλείψουν, επί του παρόντος, αυτήν την έντονη εργασία, ή
διαφορετικά, να επιτηρούν προσεκτικά τον εαυτό τους για να
προφυλαχθούν από την υπερβολική διέγερση. «Πολλές φορές,
προσελκύεται περισσότερη δύναμη από εκείνη, που ο σπουδαστής
μπορεί να χειρισθεί εποικοδομητικά. Η αντίληψη όμως, ότι πρόκειται
για ομαδική εργασία και για ομαδική επαφή και χρήση των
ενεργειών, εξασφαλίζει το διαμοιρασμό της διέγερσης και την
ελάττωση κάθε ατομικού και χωριστικού φραγμού. Αυτό επιτρέπει
μια ομαδική ροή ενέργειας, που δεν εμφανίζεται ποτέ, όταν το
άτομο εργάζεται τελείως μόνο και για δικούς του σκοπούς.»
……..Δεν συνιστούμε την ταυτόχρονη εκτέλεση του ορισμένου
διαλογισμού του βαθμού σας και του ομαδικού διαλογισμού της
πανσελήνου. Παρακαλείσθε να εκτελείτε είτε τον έναν είτε τον
άλλον. Ο διαλογισμός της πανσελήνου γίνεται μόνο μια φορά κάθε
μήνα.
Όταν εξετάζετε τον ομαδικό διαλογισμό της πανσελήνου, να
θυμάστε ότι αυτή η εργασία εκτελείται, από κοινού, με όλους τους
μαθητές της Σχολής Arcane, σε ολόκληρο τον κόσμο. Μερικοί από
αυτούς συναθροίζονται σε ομάδες (όπως συμβαίνει στις
Συγκεντρώσεις Πανσελήνου των Κέντρων) και άλλοι εργάζονται
μόνοι, όμως όλοι σχηματίζουν μια ομάδα στο πεδίο της πνευματικής
έφεσης και στο πεδίο της διατυπωμένης νοητικής πρόθεσης.
Πνευματικά και μαγνητικά, η ομάδα είναι μία και το έργο της είναι
ένα.
Αν οι περιστάσεις δεν επιτρέπουν την τήρηση της ακριβούς
στιγμής της πανσελήνου, η εργασία που εκτελείται οποιαδήποτε
στιγμή κατά την διάρκεια των προηγουμένων δώδεκα ωρών,
θεωρείται ότι βρίσκεται μέσα στην περίοδο της μέγιστης πνευματικής
έντασης και επιρροής.
13
Η προσφώνηση που ακολουθεί , από τον κ. Φόστερ Μπέϊλη σε μια
συγκέντρωση πανσελήνου, στο Λονδίνο το 1950, ίσως βοηθήσει να
γίνουν πιο πραγματικές για σας αυτές οι συγκεντρώσεις. Με την
συμμετοχή σας, διά μέσου της φαντασίας, είναι δυνατό να
συνδεθείτε ευκολότερα με την παγκόσμια ομάδα, που εκτελεί την
μηνιαία πράξη της διαλογιστικής υπηρεσίας.
…………Οι σπουδαστές που μένουν πολύ μακριά, παρακαλούνται
να συνεργάζονται, αν θέλουν, σε αυτό το έργο, την ημέρα της
πανσελήνου ή στο διάστημα των προηγουμένων δώδεκα ωρών…..
ΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΙΣ ΤΩΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΩΝ
Οι Συγκεντρώσεις μας Διαλογισμού των Πανσελήνων έχουν
ειδική σημασία και μεγαλύτερη σπουδαιότητα, από όσο φαίνεται
επιφανειακά, και πιθανώς αληθεύει ότι πολλοί από εμάς δεν
αντιλαμβάνονται πάντοτε τη χρησιμότητα μιας παρόμοιας
συγκέντρωσης, όταν διεξάγεται κατάλληλα και οι παρευρισκόμενοι
συμμετέχουν κατάλληλα.
Οι διαλογισμοί που εκτελούνται από μέλη της Σχολής Arcane,
κάθε μήνα την ώρα της πανσελήνου, έχουν διάφορους συντελεστές
χρησιμότητας.
Μας δόθηκε το προνόμιο να διαθέτουμε ορισμένες διδασκαλίες
σχετικά με τη Νέα Παγκόσμια Θρησκεία, που κάποια μέρα θα
αντικαταστήσει τις τωρινές θρησκευτικές δραστηριότητες στον
κόσμο. Αν και η μέρα αυτή βρίσκεται, ίσως πολύ μακριά,
επιχειρείται ήδη κάτι, που ξεπερνά την απλή έκφραση μιας
δυνατότητας. Η
14
Ιεραρχία καταστρώνει πολύ νωρίτερα τα σχεδιά Της, σχετικά με
κάθε κίνηση του πνευματικού έργου Της. Μερικά από τα
γνωρίσματα αυτής της Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας, αν
εκτιμηθούν από εμάς, μπορούν να ενβαθύνουν τη σημασία των
συγκεντρώσεών μας. Μια τέτοια εκτίμηση είναι το γεγονός, πως στη
νέα επιστήμη της προσέγγισης, η αρχή της επίκλησης και
εφέλκυσης θα χρησιμοποιείται σε ομαδικό σχηματισμό. Ένας άλλος
σημαντικός παράγοντας είναι πως οι ώρες των πανσελήνων θα
αναγνωρισθούν σαν ιδιαίτερα πολύτιμες και κατάλληλες για αυτό
το επικλητικό έργο και για τη λήψη πνευματικών δυνάμεων.
Στους διαλογισμούς μας των πανσελήνων ζητούμε να μάθουμε
να λειτουργούμε σε σχέση με τις δύο αυτές συνθήκες και επομένως
αποφύγαμε γενικά να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις συγκεντρώσεις
για ανακοινώσεις της Σχολής, για συζήτηση γεγονότων της Σχολής,
ή για διαλέξεις και ομιλίες σε γενικά πνευματικά θέματα. Το έργο
του Οδηγού σε αυτές τις συγκεντρώσεις , όσον αφορά την ομιλία
του, είναι να βοηθήσει στην ενοποίηση της ομάδας, εστιάζοντας την
προσοχή στο έργο που πρόκειται να γίνει και συγχρονίζοντας τη
σκέψη των παρευρισκομένων μελών, την ώρα που χρησιμοποιείται
το σχέδιο διαλογισμού.
Είναι φανερό, πως ολόκληρη η διαδικασία θα ήταν πνευματικά
ρηχή, αν δεν μπορούσαμε, σε αυτές τις συγκεντρώσεις, να
επιτύχουμε κάποιο είδος επαφής με την Ιεραρχία. Για αυτήν
βασιζόμαστε στη δυναμικότητα της επίκλησής μας, σαν ομάδας,
κατά το διάστημα του διαλογισμού. Επομένως, τίποτα δεν πρέπει να
ειπωθεί, που θα μπορούσε να αποσπάσει την προσοχή μας, κατά
οποιοδήποτε τρόπο, ή να μας εμποδίσει να σημειώσουμε επιτυχία σε
αυτή την προσπάθεια.
Για επιτυχημένη ομαδική εργασία πρέπει να υπάρχει ομαδική
ενότητα και κανονικότητα στην προσέλευση και μολονότι δεν
υπήρξαμε άκαμπτοι στους κανόνες μας, έχει γίνει συνήθεια, εξ
αιτίας αυτής της φανερής ανάγκης, να μη μεταβάλλουμε τις
Συγκεντρώσεις των Πανσελήνων σε δημόσιες ευκαιρίες, αλλά να τις
15
κάνουμε προσιτές μόνο με προσκλήσεις. Έχουμε καλοδεχθεί
ορισμένα πρόσωπα, που δεν είναι μέλη της Σχολής, αλλά είναι
σπουδαστές των διδασκαλιών του Θιβετανού΄ φίλους της Σχολής,
που μπορούν να παρακολουθούν τακτικά και που εκτιμούν αυτό
που κάνουμε. Αλλά αυτό τον κατάλογο σκοπεύουμε να τον
διατηρήσουμε σχετικά μικρό. Αξίζει να υπογραμμισθεί ότι οι
Συγκεντρώσεις των Πανσελήνων δεν είναι, σε γενική άποψη,
ευκαιρίες κατάλληλες, για τα μέλη μας, ώστε να τις χρησιμοποιούν
προσκαλώντας φίλους τους να έλθουν και να μάθουν κάτι για τη
Σχολή, ή να ακούσουν να λέγεται εκείνο ή το άλλο. Αλλά και πάλι
δεν υπήρξαμε ποτέ απόλυτα αυστηροί σε αυτό.
Αργότερα ίσως μπορέσει να γίνει δυνατό, να εξουσιοδοτηθούμε να
τελούμε δημόσιες Συγκεντώσεις Διαλογισμού Πανσελήνων και
ίσως, όταν έλθει αυτή η εποχή, οι συγκεντρώσεις αυτές να
αποτελούν προσθήκη και όχι διεύρυνση, στις Συγκεντρώσεις
Επικλήσεων των Πανσελήνων των τακτικών μελών μας.
Η επιτυχία των συγκεντρώσεων εξαρτάται περισσότερο από τη
συνειδητή συνεργασία των παρευρισκομένων μελών παρά από τον
Οδηγό. Σε μια συγκέντρωση μελών της Σχολής έχουμε το μεγάλο
πλεονέκτημα μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων ,που είναι κάπως
εξασκημένοι και σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ εξασκημένοι
στην διαλογιστική εργασία και επόμένως είναι σε θέση να
εστιάζουν το νου τους, με επιτυχία, στον εκλεγμένο σκοπό. Το
γεγονός αυτό είναι ένας επιπλέον λόγος που επιβάλλει τον
περιορισμένο αριθμό συμμετοχών στις Συγκεντρώσεις των
Πανσελήνων, που τελούμε επί του παρόντος.
Στην εργασία του ομαδικού διαλογισμού πρέπει πρώτα να
επιτύχουμε την ορθή ευθυγράμμιση του ατόμου, μεταξύ των
φορέων της προσωπικότητάς του που λειτουργούν σαν μονάδα και
της ψυχής του, προκαλώντας έτσι τη αναγκαία συγχώνευση ψυχής
και προσωπικότητας, που μπορεί τότε να χρησιμοποιηθεί προς δύο
κατευθύνσεις:
16
Πρώτον, να διανοίξει έναν αγωγό για το επικλητικό έργο και
δεύτερον να γίνει ένας επιτυχής δέκτης. Αυτή είναι η προετοιμασία
του ατόμου, κατά τη συγκέντρωση.
Επιπρόσθετα, για κάθε επιτυχημένη ομαδική εργασία, τα
παρευρισκόμενα άτομα πρέπει να πετύχουν μια πολύ σημαντική
συγχώνευση της ενέργειας αυτών των εμποτισμένων από την ψυχή
προσωπικοτήτων, ώστε να δημιουργηθεί μια μικρή λίμνη πνευματικής
ενέργειας μέσα στην αίθουσα. Αυτή η λίμνη της ενέργειας
δημιουργείται από το συνηδειτό σκοπό και την πρόθεση των ενωμένων
μελών να δράσουν σαν ομάδα. Όταν δημιουργηθεί αυτή η λίμνη της
πνευματικής ενέργειας, μεταβάλλεται σε μαγνητικό εστιακό σημείο
και σε σταθμό φωτός. Διά μέσου αυτού του εστιακού σημείου μπορούν
να κυκλοφορήσουν οι πνευματικές δυνάμεις. Η αληθινή μας εργασία,
επομένως, είναι να δημιουργήσουμε έναν αγωγό, διά μέσου του οποίου
να μπορέσει να διαχυθεί η Ιεραρχική δύναμη.
Αν το αποτέλεσμα αυτό επιτευχθεί σε οποιαδήποτε έκταση,
πρέπει να είμαστε τελείως βέβαιοι πως η άλλη άκρη του αγωγού, ας
το πούμε έτσι, είναι ανοικτή και λειτουργεί.
Αν η στάση, που χαρακτηρίζει την συνείδηση των
παρευρισκομένων μελών της ομάδας, είναι να εκτελέσουν έναν
επιτυχημένο διαλογισμό, να επιτύχουν ένα υψηλό σημείο
πνευματικής συνείδησης και να αποκτήσουν επίγνωση, με
ικανοποιητικό τρόπο, των πνευματικών δυνάμεων, τότε δεν
δημιουργούμε έναν αγωγό. Έχουμε απλώς ένα πνευματικό πανέρι
ψωμιού. Το έργο μας είναι να γίνουμε αγωγός, και όχι δεκτικός
σταθμός. Η επιτυχία της εργασίας μας και η δυναμικότητα των
πνευματικών ενεργειών, που μπορούν να επικληθούν και που
μπορούν να διέλθουν από το δημιουργημένο αγωγό, εξαρτάται σε
μεγάλο βαθμό από την ανιδιοτέλεια των κινήτρων μας, καθώς
συγκεντρωνόμαστε εδώ μαζί κάθε μήνα. Δεν ερχόμαστε για να
πάρουμε, ερχόμαστε για να συμμετάσχουμε στην ομαδική
υπηρεσία.
17
Ολοένα και περισσότερο, καθώς περνούν τα χρόνια, ερχόμαστε
σαν επιδέξιοι εργάτες του εσωτερισμού για να προσφέρουμε τις
υπηρεσίες μας, σαν μια ευκαιρία για το Χριστό και τους Εργάτες Του
Οι Οποίοι επιδιώκουν – θα μπορούσαμε σχεδόν να πούμε, πως
επιδιώκουν απεγνωσμένα αυτές τις μέρες – να βρουν εισόδους στις
διάνοιες των ανθρώπων, από όπου οι πνευματικές δυνάμεις, που
απαιτούνται για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, να μπορέσουν να
τους φθάσουν. Ότι κάνουμε, συνεπώς, σε αυτές τις συγκεντρώσεις
δεν είναι, για να είμαστε ακριβείς , μέρος της πνευματικής μας
εκγύμνασης, σαν μέλη της Σχολής Arcane, αλλά είναι η
χρησιμοποίηση των αποτελεσμάτων αυτής της εκγύμνασης.
Γίνεται επόμένως φανερό, πως αυτές οι συγκεντρώσεις είναι, για
όσους τις παρακολουθούν, ένα μεγάλο προνόμοιο και ευκαιρία. Θα
πρέπει να θυμόμαστε πως η μεγάλη πλεινότητα ων μελών της
σχολής Arcane δεν θα έχουν ποτέ μια τέτοια ευκαιρία. Δεν την
έχουν απλώς γιατί κατοικούν σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.
Υπάρχουν πολλές εκαντοτάδες μελών παντού, που δεν
παραβρέθηκαν ποτέ σε μια Συγκέντρωση Διαλογισμού
Πανσελήνου. Υπάρχουν πολλοί που με μεγάλη προσπάθεια
κατόρθωσαν να έρθουν σε μια Ετήσια Συνδιάσκεψη, μιά ή δυό
φορές, αλλά η επαφή αυτή είναι το όριο της ευκαιρίας που είχαν να
συμμετάσχουν στοείδος της εργασίας, με το οποίο ασχολούμαστε
εδώ απόψε.
Αυτές οι συγκεντρώσεις, λοιπόν, θα πρέπει να χαρακτηρίζονται
από ορισμένη ποιότητα ήρεμης χαράς και προθυμίας να λάβουμε
μέρος σε πνευματικό έργο, και η σκέψη μας και η επιθυμία μας θα
πρέπει να εστιάζεται συνεχώς στην ανάγκη του κόσμου και στο
γεγονός της πραματικής ύπαρξης της Πνευματικής Ιεραρχίας και
του Χριστού. Η ανάγκη της ανθρωπότητας και το γεγονός του
Χριστού – αυτές οι δύο πραγματικότητες πρέπει να ζούν στην
συνείδησή μας.
18
[Από την Ομιλία του κ. Φόστερ Μπέϊλη στη Συγκέντρωση
Πανσελήνου της Σχολής Arcane, στις 21 Δεκεμβρίου 1950]
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
Η περίοδος των φεστιβάλ του Πάσχα, της Ανθρωπότητας και
των μικρότερων φεστιβάλ του έτους – εκτός του φεστιβάλ του
Βεσάκ ‐ καλύπτουν τρεις μέρες εργασίας και υπηρεσίας, δηλαδή
την ημέρα που προηγείται της πανσελήνου, την ημέρα του ίδιου
του φεστιβάλ και την ημέρα που ακολουθεί. Η ακριβής ώρα κάθε
πανσελήνου έχει από μόνη της μεγάλη σημασία.
Η ημέρα της προετοιμασίας θα γίνει γνωστή ως «Ημέρα
Απάρνησης και Απόσπασης».
Η ημέρα του Φεστιβάλ θα γίνει γνωστή ως «Ημέρα της
Περιφρούρησης»,
ενώ η επόμενη ημέρα θα αποκληθεί ως «Ημέρα Διανομής».
Αυτό απαιτεί τρεις ημέρες εντονότατης προσπάθειας για
υπηρεσία, που οδηγεί στην απάρνηση όλων των στοιχείων του
εαυτού μας που μπορούν να παρεμποδίσουν τη χρησιμότητά μας
ως υπηρετών και ως αγωγών πνευματικής δύναμης. Σημαίνει ότι
έπειτα από κατάλληλη προετοιμασία, αφιέρωση και ανάταση για
την πρώτη ημέρα, την ημέρα του ίδιου του φεστιβάλ, θεωρούμε
απλώς τον εαυτό μας σαν δέκτη τόσης εισρέουσας πνευματικής
δύναμης, όσης μπορούμε να περιλάβουμε. «Ως αγωγοί, πρέπει να
προετοιμαστούμε για να λησμονήσουμε τον εαυτό μας στην
υπηρεσία της επαφής, πρόσληψης και συγκράτησης της δύναμης
για την υπόλοιπη ανθρωπότητα.»
Πρέπει να μάθουμε να θεωρούμε την ημέρα του ίδιου του
φεστιβάλ ως ημέρα σιωπής – μιας υποκειμενικής σιωπής και
19
εσωτερικής ειρήνης που μπορεί να διατηρηθεί αδιάσπαστη μολονότι
μπορούμε ταυτόχρονα να υπηρετούμε με την ομιλία μας και με το
δραστήριο ενδιαφέρον μας για τους άλλους. Στη διάρκεια της
ημέρας, μόνο δύο σκέψεις θα συγκρατούν τη συνεχή προσοχή μας.
Αυτές είναι η ανάγκη των συνανθρώπων μας και η αναγκαιότητα
της δημιουργίας ενός ομαδικού αγωγού μέσον του οποίου οι
πνευματικές δυνάμεις μπορούν να γίνουν προσιτές. Θα
επιχειρήσουμε να συγκρατηθούμε σταθερά στο φως των ψυχών μας
και επομένως θα αρχίσουμε να εργαζόμαστε ως ψυχές, των οποίων
τα ενδιαφέροντα είναι πάντοτε για τον όμιλο και όχι για το άτομο,
και των οποίων η συνείδηση είναι αυτή του συνόλου και όχι του
μέρους.
Την επόμενη ημέρα, η εστία της προσοχής μας πρέπει να
στραφεί πέρα από τον εαυτό μας, στον εξωτερικό κόσμο και η
προσπάθειά μας θα είναι να μεταδώσουμε εκείνο το μέτρο
πνευματικής ενέργειας που πετύχαμε να προσεγγίσουμε.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΤΩΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΩΝ
Στην Νέα Παγκόσμια Θρησκεία «Η επιστήμη της επίκλησης κι
εφέλκυσης θα αντικαταστήσει ό,τι ονομάζουμε τώρα “προσευχή”
και “λατρεία”. Μην εκπλήττεσθε με τη χρήση της λέξης
“επιστήμη”. Δεν είναι το ψυχρό και άκαρδο διανοητικό πράγμα
που τόσο συχνά εικονίζεται. Στην πραγματικότητα είναι η νοήμων
οργάνωση της πνευματικής ενέργειας και των δυνάμεων της
αγάπης κι αυτές όταν είναι αποτελεσματικές θα εφελκύσουν την
ανταπόκριση πνευματικών Όντων που μπορούν να βαδίσουν πάλι
ανοιχτά μεταξύ των ανθρώπων κι έτσι να εγκαθιδρύσουν μια
στενή σχέση και συνεχή επικοινωνία μεταξύ ανθρωπότητας και
πνευματικής Ιεραρχίας.»
[Η Επανεμφάνιση του Χριστού]
20
Κάθε περίοδος πανσελήνου θα συνιστά τον καθορισμένο χρόνο
για την εστιασμένη ομαδική επίκληση και προς αυτό το σκοπό
εργαζόμαστε. Από όλες τις πανσελήνους του έτους υπάρχουν
τρεις, που θαέχουν τη μέγιστη πνευματική σημασία:
1. Το φεστιβάλ του Πάσχα ………… .η πανσέληνος του Κριού
2. Το φεστιβάλ του Βεσάκ……………η πανσέληνος του Ταύρου
3. Το φεστιβάλ της Καλής Θέλησης..η πανσέληνος των
Διδύμων
«Θα υπάρχουν τρία τέτοια μεγάλα Φεστιβάλ κάθε χρόνο, που θα
συγκεντρώνονται σε τρεις διαδοχικούς μήνες και θα οδηγούν
συνεπώς σε μια παρατεταμένη ετήσια πνευματική προσπάθεια η
οποία θα επηρεάζει τον υπόλοιπο χρόνο. Θα είναι:
1. Το Φεστιβάλ του Πάσχα. Είναι το Φεστιβάλ του αναστάντος,
ζώντος Χριστού, του Δασκάλου όλων των ανθρώπων και
Αρχηγού της Πνευματικής Ιεραρχίας. Είναι η έκφραση της
αγάπης του Θεού. Αυτή τη μέρα η πνευματική Ιεραρχία, την
οποία οδηγεί και διευθύνει, θ’ αναγνωρίζεται και θα τονίζεται η
φύση της αγάπης του Θεού. Η γιορτή αυτή καθορίζεται πάντα
από την ημερομηνία της πρώτης Πανσελήνου της άνοιξης και
είναι η μεγάλη Δυτική και Χριστιανική Εορτή.
2. Το Φεστιβάλ του Βεσάκ. Είναι το Φεστιβάλ του Βούδδα, του
πνευματικού Μεσολαβητή μεταξύ του ύψιστου πνευματικού
κέντρου της Σαμπάλλα και της Ιεραρχίας. Ο Βούδδας είναι η
έκφραση της σοφίας του Θεού, η Ενσωμάτωση του Φωτός κι ο
Δείκτης του θείου σκοπού. Θα καθορίζεται ετήσια σε σχέση με
την Πανσέληνο του Μαΐου, όπως συμβαίνει τώρα. Είναι η
μεγάλη Ανατολική Εορτή.
21
3. Το Φεστιβάλ της Καλής Θέλησης. Θα είναι το Φεστιβάλ του
πνεύματος της ανθρωπότητας – που ανατείνει στο Θεό, ζητεί να
συμμορφωθεί με τη θέληση του Θεού και είναι αφιερωμένη στην
έκφραση ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Θα καθορίζεται ετήσια σε
σχέση με την Πανσέληνο του Ιουνίου. Θα είναι η μέρα στην οποία
θ’ αναγνωρίζεται η πνευματική και θεία φύση του ανθρώπινου
γένους. Στην Εορτή αυτή επί δύο χιλιάδες χρόνια ο Χριστός
αντιπροσώπευσε την ανθρωπότητα και στάθηκε ενώπιον της
Ιεραρχίας και στη θέα της Σαμπάλλα ως Θεάνθρωπος, ο αρχηγός
του λαού Του και “πρωτότοκος εν πολλοίς αδελφοίς”. (Ρωμ. 8.29.)
Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα κηρύσσει την τελευταία ομιλία του
Βούδδα ενώπιον της συγκεντρωμένης Ιεραρχίας. Θα είναι
συνεπώς γιορτή βαθιάς επίκλησης και έκκλησης, μιας βασικής
έφεσης για συντροφικότητα, για ανθρώπινη και πνευματική
ενότητα και θ’ αντιπροσωπεύει το αποτέλεσμα στην ανθρώπινη
συνείδηση του έργου του Βούδδα και του Χριστού.»………
«Οι υπόλοιπες πανσέληνοι θα συνιστούν μικρότερα φεστιβάλ,
θ’ αναγνωρίζονται όμως ότι έχουν επίσης ζωτική σπουδαιότητα. Θα
εμπεδώνουν στη συνείδηση των ανθρώπων τις θείες ιδιότητες, όπως
ακριβώς τα μεγάλα φεστιβάλ εμπεδώνουν τις τρεις θείες όψεις.
Αυτές οι όψεις και ποιότητες θα νοούνται και θα προσδιορίζονται
με τη στενή μελέτη της φύσης του ιδιαίτερου αστερισμού ή
αστερισμών που επηρεάζουν αυτούς τους μήνες. Ο Αιγόκερως,
λόγου χάρη, θα εφιστά την προσοχή στην πρώτη μύηση, τη γέννηση
του Χριστού στο σπήλαιο της καρδιάς και θα υποδεικνύει την
αναγκαία εξάσκηση για να επέλθει το μεγάλο αυτό πνευματικό
γεγονός στη ζωή του ατόμου. Σας δίνω αυτό το παράδειγμα για να
σας δείξω τις δυνατότητες πνευματικής ανέλιξης που μπορούν να
δοθούν με την κατανόηση αυτών των επιδράσεων και για την
αναζωογόνηση των αρχαίων πίστεων με τη διεύρυνσή τους στις
μεγαλύτερες αθάνατες σχέσεις τους.
Έτσι τα δώδεκα ετήσια φεστιβάλ θα αποτελέσουν μια
αποκάλυψη της θειότητας. Θα προσφέρουν ένα μέσον για την
22
επίτευξη σχέσης, πρώτα απ’ όλα στο διάστημα των τριών μηνών, με
τα τρία μεγάλα πνευματικά Κέντρα, τις τρεις εκφράσεις της θείας
Τριάδας. Τα μικρότερα φεστιβάλ θα τονίζουν την αλληλοσχέτιση
του Όλου, ανυψώνοντας έτσι τη θεία παρουσίαση από το ατομικό
και προσωπικό σ’ εκείνη του παγκόσμιου θείου Σκοπού· επομένως
θα εκφράζεται πλήρως η σχέση του Όλου με το μέρος και του
μέρους με αυτό το Όλο.»
Η ΓΕΦΥΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ
Η αναγνώριση της δυαδικότητας στην ανθρώπινη φύση
παράγει τελικά την πρόθεση να γεφυρωθεί το χάσμα
μεταξύ προσωπικότητας και ψυχής, γιατί η ψυχή
πάντοτε ζητά συνειδητή ένωση με την έκφραση της
προσωπικότητάς της.
Ενώ η έφεση μπορεί να χορηγεί το κίνητρο, το πραγματικό
έργο της δόμησης της γέφυρας διεκπεραιώνεται στο
νοητικό πεδίο, βασισμένο στην ικανότητα να ελέγχει το
νου μέσω της πειθάρχησης του κανονικού διαλογισμού.
Ο διαλογισμός εδραιώνει τη σχέση ανάμεσα στη ψυχή και
στην προσωπικότητα. Είναι μια συνεργατική συνάφεια,
που οδηγεί τελικά στη συγχώνευση ψυχής – προσωπικότητας.
Το έργο βασίζεται στην απλή υπόθεση ότι « η ενέργεια
ακολουθεί και συμμορφώνεται με τη σκέψη.»
Η σωστή χρήση της δύναμης του νου θα πετύχει οποιοδήποτε
σκοπό, καλό ή όχι τόσο καλό. Ο αποκρυφιστικός διαλογισμός
συνεπάγεται έναν εστιασμένο νου, την ικανότητα να
οραματίζεται, κάποια ικανότητα να δομεί μορφές – σκέψεις
και να χρησιμοποιεί τη δημιουργική φαντασία, και μια ακριβή
2
αντίληψη της πρόθεσης της ψυχής.
Αυτός ο τύπος διαλογισμού εξυψώνει την ποιότητα της
ζωής. Δημιουργεί ένα φωτισμένο δρόμο σχέσης και
επικοινωνίας μεταξύ του υποκειμενικού βασιλείου της ψυχής
και της αντικειμενικής έκφρασης, την προσωπικότητα. Καθώς
η προσωπικότητα προσαρμόζεται και υποκύπτει στην
κυριαρχία της ψυχής, τον αληθινό Εαυτό, στη συνέχεια
απολυτρώνεται με το φως και την ενέργεια της ψυχής, και
όλες οι όψεις στο φυσικό πεδίο ακτινοβολούνται και
ανυψώνονται.
ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
Παρόλον ότι ο αποκρυφιστικός διαλογισμός μπορεί να
αρχίσει σαν μια μοναχική δραστηριότητα, όπως σε
οποιοδήποτε άλλο πεδίο ενδιαφέροντος, το άτομο αργά ή
γρήγορα γίνεται μέρος ενός μεγαλύτερου όλου από το οποίον
εξάγει την αισθηση της έννοιας και του σκοπού. Μέσω του
διαλογισμού, προβάλλει κανείς σε μια κατάσταση
συνειδητότητας που τη μοιράζεται με άλλους, μια κατάσταση
τόσο πραγματική όσο η φυσική ύπαρξη, παρόλον ότι
χαρακτηρίζεται από διαφορετικούς τύπους αντίληψης. Ο
διαλογιζόμενος βρίσκει στη συνείδηση, μια κοινωνία ή
αδελφότητα. Εμπλέκεται σε ομαδικό διαλογισμό.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα άτομα πρέπει να εργάζονται μαζί
στο ίδιο μέρος ή ακόμα την ίδια ώρα. Το πραγματικό μέρος
συνάντησης του ομίλου είναι το πεδίο του νου ή το νοητικό
πεδίο.
Με όρους μεταφυσικής, ο διαλογισμός λαμβάνει χώρα
εκτός χρόνου και χώρου, αλλά αυτό που είναι σπουδαίο στον
ομαδικό διαλογισμό είναι η αίσθηση κάποιας κοινής εστίασης
3
και ενδιαφέροντος, της ομαδικής προσοχής πάνω στο
αντικείμενο του διαλογισμού. Τα άτομα που αποτελούν τον
όμιλο, ενώνονται από κάποια κοινή ιδέα και ενδιαφέρον και
όχι τόσο πολύ από κάποια προσωπική αρμονία σχέσεων. Οι
όμιλοι μπορεί να εργάζονται μαζί και να διαλογίζονται
επάνω σε πολλά ή διαφορετικά θέματα, αλλά το θεμελιώδες
θέμα στο ομαδικό έργο είναι η υπηρεσία στην ανθρωπότητα.
Με αυτό τον τρόπο η ομάδα παίζει το μέρος της μέσα στην
πλανητική ζωή. Οδηγεί αναπόφευκτα στο συμπέρασμα, ότι η
ομαδική δραστηριότητα εάν αναληφθεί με συνέπεια οδηγεί
σε σημαντικές επιτεύξεις και πραγματικά οφέλη, που
διαφορετικά θα ήταν αδύνατον να υλοποιηθούν.
Οι όμιλοι μπορεί να εργάζονται για να επιφέρουν κάποιο
μεγαλύτερο φως στις ανθρώπινες υποθέσεις και για να
ρυθμίζουν την υποκειμενική ατμόσφαιρα του πλανήτη.
Εργάζονται με τέτοιες ενέργειες όπως το φως, η αγάπη και η
θέληση‐για‐το‐καλό, βοηθώντας στη συσχέτηση αυτών των
υποκειμενικών ενεργειών με την καθημερινή, φυσική ζωή.
Παρόλον ότι αυτοί οι όμιλοι μπορεί να εργάζονται
για να διαφωτίσουν το ανθρώπινο περιβάλλον, δεν
χρησιμοποιούν επιβολή. Για παράδειγμα, δεν προσπαθούν
να κατευθύνουν την ενέργεια στη διάνοια κάποιου ατόμου ή
ομάδας με την προσπάθεια να τους αλλάξουν ή επηρεάσουν.
Αλλά κάνουν διαθέσιμο το φως, ή δημιουργούν μια
υποκειμενική κατάσταση από όπου ένα άτομο ή ένα έθνος
μπορεί πιο εύκολα να στέκεται στο φως της δικής του ψυχής.
Η συμμετοχή σε ομαδικό έργο διαλογισμού συχνά επιφέρει
αναπτύξεις στα άτομα που εμπλέκονται. Καθώς κάποιος
εργάζεται σε ομαδικό διαλογισμό, αποκτά βαθμηδόν
μεγαλύτερη διορατικότητα στις δικές του υποθέσεις, στις
παγκόσμιες υποθέσεις, και στη φύση της ομαδικής
αλληλεπίδρασης. Οι διαλογιζόμενοι αναπτύσσουν μια
αίσθηση ολοκλήρωσης με τους συνεργάτες τους, καθώς
4
επίσης και κάποια αίσθηση ταυτότητας και ενότητας με
όλους εκείνους που υπηρετούν την ανθρωπότητα. Στην
πορεία, οι συμμετέχοντες αποκτούν μια ανεκτίμητη
γνώση: μαθαίνουν από δική τους εμπειρία ότι υπάρχει μια
δύναμη για το καλό στον κόσμο, ότι υπάρχει ένα Σχέδιο για
την ανθρώπινηεξέλιξη και ότι αυτό που κάνουν στη δική
τους ζωή και συνεισφέρουν, υπηρετώντας έτσι, πράγματι
κάνει ουσιαστική διαφορά.
Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ
«Ο διαλογισμός στην περίοδο της πανσελήνου είναι μια σπουδαία
μορφή υπηρεσίας». Η πανσέληνος σε κάθε μήνα είναι μια περίοδος
κατά την οποία αυξάνεται σε ένταση η ροή της ενέργειας και
ανυψώνεται η πνευματική δραστηριότητα΄ μια περίοδος έμπνευσης,
οραματισμού, διορατικότητας και αυξανόμενης ευκαιρίας για
υπηρεσία. Ο διαλογισμός στην περίοδο της πανσελήνου είναι μια
τεχνική για αποτελεσματική επαφή με το φως και την αγάπη που
χρειάζονται σήμερα στις ανθρώπινες υποθέσεις. Κατά την περίοδο
των φεστιβάλ των πανσελήνων, η σελήνη στέκεται στη μακρυνή
πλευρά της γης, μακριά από τον ήλιο. Αυτό αφήνει μια πλήρη,
άμεση και ανεπηρέαστη σχέση ανάμεσα στην γη και στον ήλιο, την
πηγή της ζωής μας, την δύναμη και συνείδηση, συμβολικό για τη
σχέση ανάμεσα στην ανθρώπινη προσωπικότητα και τη ψυχή. Η
εποχή της πανσελήνου είναι η αποκορύφωση των πνευματικών
ενεργειών τόσο στον πλανήτη όσο και στην ανθρώπινη σκέψη.
«Εκείνοι που εκλέγουν να υπηρετούν με αυτό τον τρόπο
αναλαμβάνουν το νοητικό έργο της λύτρωσης και ανανέωσης,
5
μετασχηματίζοντας και φωτίζοντας την εσώτερη ατμόσφαιρα της
ανθρώπινης συνείδησης».
Μια υποκειμενική ευθυγράμμιση με τον πλανητικό όμιλο των
διαλογιζομένων είναι απαραίτητη, για να προχωρεί τόσο το
επιστημονικό έργο αυτής της σφαίρας δραστηριοτήτων όσο και για
να προστατευθεί το άτομο από πιθανή υπερδιέγερση. Μέσω του
διαλογισμού, η συμμετοχή των ανθρώπων σε πολλά έθνη αυξάνει
την αποτελεσματικότητα αυτού του έργου υπηρεσίας΄ «ένας
όμιλος είναι μεγαλύτερος από το σύνολο των μερών που τον
απαρτίζουν».
«Η εισροή της πνευματικής ενέργειας στην περίοδο της
πανσελήνου, αυξάνεται με την εστιασμένη σκέψη των
συνεργαζομένων στοχαστών». Αυτό έχει ορισμένα αποτελέσματα:
ενισχύει την υποκειμενική σχέση ανάμεσα σε όλα τα μέλη του
ανθρωπίνου βασιλείου΄ επίσης επηρεάζει τη σχέση μεταξύ της
ανθρωπότητας και όλων των άλλων βασιλείων που συνυπάρχουν
πάνω σε αυτό τον πλανήτη. Οι ορθές ανθρώπινες σχέσεις είναι μια
ένδειξη ορθών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων και μεταξύ
ανθρώπων και θεού΄ αυτό με τη σειρά του ξεκαθαρίζει το δρόμο για
την εμφάνιση μιας ανώτερης ιδιότητας της ζωής.
Κάθε μήνα κατά την πανσέληνο, ο ήλιος ευθυγραμμίζεται με ένα
από τα δώδεκα ζωδιακά σημεία. Τα ζωδιακά σημεία, υποδείχνουν
την ποιότητα των υποκειμενικών ενεργειών, που είναι διαθέσιμες
για να μεταβιβασθούν σε εκείνο το μήνα. Στους ετήσιους κύκλους η
ανθρωπότητα σαν σύνολο εκτίθεται στην πλήρη έκταση της
εμπειρίας. Αυτές οι ενέργειες και ποιότητες διεγείρουν την εξέλιξη
της ανθρώπινης συνείδησης΄ όλες οι ζωδιακές ενέργειες μπορούν να
χρησιμοποιηθούν από όλα τα άτομα.
Όταν γίνεται συνειδητή εργασία με αυτούς τους διάφορους
τύπους πνευματικής ενέργειας έρχεται έμπνευση και ιδέες που
6
αγγίζουν τις ανθρώπινες διάνοιες και καρδιές. Ο διαλογισμός,
ιδιαίτερα στο σχηματισμό υποκειμενικού ομίλου, διεγείρει ένα νέο
παράγοντα στην ανθρώπινη επίγνωση – μια αυξανόμενη
πνευματική ωριμότητα. Αυτή η αχανής, πλανητική εργασία της
παγκόσμιας υπηρεσίας συνεισφέρει στο έργο του εκπολιτισμού του
πλανήτη Γη.
ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ
Επιθυμούμε να επιστήσουμε την προσοχή σας σε μια ομαδική
υπηρεσία, που εκτελείται από τα μέλη της Σχολής Arcane – τις
μηνιαίες συγκεντρώσεις διαλογισμού των Πανσελήνων. Μια φορά
κάθε μήνα, όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο χρόνο της
πανσελήνου, γίνονται συγκεντρώσεις διαλογισμού στα διάφορα
Κέντρα, όπου προσκαλούνται όλοι οι μαθητές που ζουν εκεί κοντά.
Αυτή είναι μια πράξη ομαδικής υπηρεσίας μέσον ομαδικού
διαλογισμού.
Συνήθως, γίνεται μια σύντομη ομιλία από κάποιο μέλος του
Ομίλου του Κέντρου, που θίγει κάποια όψη του έργου της
πνευματικής Ιεραρχίας του πλανήτη, της υπηρεσίας του Σχεδίου, ή
της σημασίας και των απαιτήσεων της ζωής της μαθητείας. Η
ομιλία καταλήγει στο διαλογισμό, που αναγνωρίζεται σαν μια
συνειδητή πράξη ομαδικής υπηρεσίας.
Αυτές οι συγκεντρώσεις δεν είναι διαλέξεις, όπου οι σπουδαστές
έρχονται για να δεχθούν βοήθεια και πληροφορίες. Αν και μπορεί
να συμβεί να διευκρινισθεί κάποιο πρόβλημα και οι σπουδαστές να
δεχθούν βοήθεια, αυτό συμβαίνει τελείως συμπτωματικά στο έργο,
που γίνεται σε ενωμένο ομαδικό διαλογισμό. Για την υπηρεσία αυτή
προετοιμαζόμαστε προκαταβολικά, ώστε να μπορέσουμε να
συμμετάσχουμε ολοκληρωτικά και με νοημοσύνη στο έργο της
7
επαφής και του χειρισμού ενέργειας, η οποία, αν διανεμηθεί
δυναμικά στον όμιλο, έχει οριστικό αποτέλεσμα στην εργασία και
τη ζωή του ατόμου.
Η τήρηση της περιόδου της πανσελήνου και η συνεισφορά στην
ομαδική υπηρεσία του διαλογισμού, είναι δυνατή για τον καθένα
μας, είτε είμαστε σε θέση να παρευρεθούμε στις συγκεντρώσεις είτε
όχι. Μπορούμε όλοι να συνδεθούμε με την ομαδική εργασία και να
προσθέσουμε το μέτρο της υποκειμενικής συμμετοχής μας.
Μπορεί να αναρωτηθούμε γιατί αυτές οι συγκεντρώσεις γίνονται
την ώρα της πανσελήνου. Τι σχέση έχει η σελήνη με αυτές; Η
αύξηση της σελήνης μέχρι την πλήρη λαμπρότητα, που τη
διαδέχεται η ελάττωση, συμβολίζει ένα νόμο, που πρέπει να
μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να χρησιμοποιούμε – τον νόμο των
Κύκλων.
«Ο διαλογισμός της ψυχής έχει φύση ρυθμική και κυκλική, όπως
και καθετί άλλο στον κόσμο. Η ψυχή αναπνέει κι έτσι ζει η μορφή
της”. Η ρυθμική φύση του διαλογισμού της ψυχής δεν πρέπει να
παραβλέπεται στη ζωή του ζηλωτή. Υπάρχει μια άμπωτις και
πλημμυρίδα σ’ όλη τη φύση και στις παλίρροιες του ωκεανού έχουμε
μια θαυμάσια απεικόνιση ενός αιώνιου νόμου. Καθώς ο ζηλωτής
προσαρμόζεται στις παλίρροιες της ψυχικής ζωής, αρχίζει να
αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει πάντα μια εισροή, μια ζωογόνηση και
μια διέγερση που ακολουθείται από μια εκροή τόσο σίγουρη και
τόσο αναπόφευκτη όσο και οι αμετάβλητοι νόμοι της δύναμης. Αυτή
η άμπωτις και πλημμυρίδα μπορεί να ιδωθεί σε λειτουργία στις
διεργασίες του θανάτου και της ενσάρκωσης. Μπορεί επίσης να
ιδωθεί σ’ ολόκληρη τη διαδικασία των ζωών ενός ανθρώπου, γιατί
κάποιες ζωές μπορεί να φαίνεται ότι είναι έκδηλα στατικές και
ασήμαντες, αργές και αδρανείς απ’ τη σκοπιά της εμπειρίας της
ψυχής, ενώ άλλες είναι παλλόμενες, γεμάτες εμπειρία και
ανάπτυξη. Αυτό πρέπει να το θυμάστε όλοι εσείς που είστε εργάτες,
8
όταν ζητάτε να βοηθήσετε τους άλλους να ζουν ορθά. Βρίσκονται
άραγε στην αμπώτιδα ή υποβάλλονται στην πλημμυρίδα της
ψυχικής ενέργειας;……..»
«Επιπλέον και κάτι που έχει πιο ζωτική σημασία για μας, οι
κυκλικές αυτές παρωθήσεις στη ζωή του μαθητή έχουν μεγαλύτερη
συχνότητα και ταχύτητα και ισχύ απ’ ότι έχουν στη ζωή του μέσου
ανθρώπου. Εναλλάσσονται με καταθλιπτική ταχύτητα. Η εμπειρία
βουνού και κοιλάδας του μυστικιστή δεν είναι παρά ένας τρόπος
έκφρασης αυτής της αμπώτιδας και πλημμυρίδας. Μερικές φορές ο
μαθητής περπατά στο φως του ηλίου και άλλες στο σκοτάδι· μερικές
φορές γνωρίζει τη χαρά της πλήρους επικοινωνίας κι άλλες όλα
φαίνονται ανιαρά και στείρα· η υπηρεσία του είναι περιστασιακά
μια καρποφόρος και ικανοποιητική εμπειρία και φαίνεται
πραγματικά ικανός να βοηθά· άλλες στιγμές νιώθει πως δεν έχει
τίποτα να προσφέρει και η υπηρεσία του είναι άγονη κι έκδηλα
αναποτελεσματική. Μερικές μέρες όλα είναι καθαρά γι’ αυτόν και
φαίνεται να στέκει στη βουνοκορφή, ατενίζοντας ένα ηλιόφωτο
τοπίο όπου όλα είναι καθαρά στην όρασή του. Γνωρίζει και νιώθει
ότι είναι ένας υιός του Θεού. Όμως αργότερα τα σύννεφα φαίνεται
να κατεβαίνουν και δεν είναι βέβαιος για τίποτα και φαίνεται να
μην ξέρει τίποτα. Περπατά στο φως του ηλίου και σχεδόν
καταβάλλεται από τη λαμπρότητα και τη θερμότητα των ηλιακών
ακτινών και διερωτάται για πόσο καιρό θα συνεχισθεί αυτή η άνιση
εμπειρία και η βίαιη εναλλαγή αυτών των αντιθέτων.»
«Όταν όμως συλλάβει το γεγονός ότι παρατηρεί το αποτέλεσμα
των κυκλικών ωθήσεων και το αποτέλεσμα του διαλογισμού της
ψυχής στη μορφική του φύση, η έννοια γίνεται σαφέστερη κι
αντιλαμβάνεται ότι είναι η μορφική αυτή όψη που αποτυγχάνει
στην ανταπόκρισή της και αντιδρά άνισα στην ενέργεια. Τότε
μαθαίνει ότι εφόσον μπορεί να ζει στην ψυχική συνείδηση και να
9
επιτυγχάνει κατά βούληση εκείνο το “μεγάλο ύψος” (αν μπορώ να
το εκφράσω έτσι), οι διακυμάνσεις της μορφικής ζωής δε θα τον
αγγίζουν…..»
«Η εκτίμηση των παραπάνω σκέψεων πρέπει να δομήσει στο
ζηλωτή μια αντίληψη της αξίας του διαλογιστικού του έργου, ενώ η
ιδέα της κυκλικής ανταπόκρισης στην ψυχική ώθηση υποκρύπτεται
στις δραστηριότητες του πρωινού διαλογισμού, της μεσημβρινής
περισυλλογής και της βραδινής ανασκόπησης. Μια μεγαλύτερη
άμπωτις και πλημμυρίδα υποδεικνύεται επίσης στις δύο όψεις της
πανσελήνου και της νέας σελήνης. Να το έχετε αυτό κατά νου.»
[Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας]
Όταν ο μέσος σπουδαστής αρχίζει να παρατηρεί τις διεργασίες
του παραπάνω νόμου της άμπωτης και της πλημμυρίδας,
διαπιστώνειότι η αυξημένη προσοχή τουεντείνει συχνά την
εμπειρία του, σχετικά με αυτόν΄ ίσως να ανακαλύψει επίσης ότι τον
χρησιμοποιεί σαν δικαιολογία, για να σκεπάσει ιδίως τις
φτωχότερες αντιδράσεις του στο διάστημα της σκοτεινής φάσης της
σελήνης. Αν αυτό συμβαίνει σε κάθε ιδιαίτερη περίπτωση, τότε
δείχνει ότι η μορφική φύση αντιδρά με τρόπο άνισο στην ενέργεια
και ότι, όταν ο υποψήφιος μάθει να «ζει στη συνείδηση της ψυχής» ‐
κατά βούληση, δεν θα τον θίγουν οι διακυμάνσεις της μορφικής
ζωής.
«Μέσα στο ζηλωτή προκύπτει κάποια κατανόηση του τι συμβαίνει
κι αφυπνίζεται στην επιθυμία να ελέγξει συνειδητά αυτή την
αμπώτιδα και πλημμυρίδα, ή (για να το θέσω με απλά λόγια) να
στρέφει τις δυνάμεις της εξωστρεφούς ενέργειας σε όποια
κατεύθυνση επιλέξει, ή να αποσύρεται στο κέντρο του κατά
βούληση.»
10
[Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας]
Η Ιεραρχία κάνει οριστική χρήση των περιόδων της πανσελήνου.
Μπορούμε, αν θέλουμε, να μάθουμε να συνεργαζόμαστε με τα μέλη
της Ιεραρχίας, καθώς εργάζονται για να φέρουν το Σχέδιο στην
προσοχή των μαθητών, παντού στον κόσμο.
«Διαστήματα δραστηριότητας διαδέχονται διαστήματα πραλάγια
και περίοδοι καταγραφόμενης επαφής εναλλάσσονται με περιόδους
προφανούς σιωπής. Σημειώστε εδώ την επιλογή των λέξεων. Η
εναλλαγή αυτή οφείλεται στην επιβολή του Νόμου της
Περιοδικότητας κι αν ο σπουδαστής αναπτύσσεται όπως είναι
επιθυμητό, κάθε πραλαγική περίοδος θ’ ακολουθείται από μια
περίοδο μεγαλύτερης δραστηριότητας και δυναμικότερης επίτευξης.
Ο ρυθμός, η άμπωτις και η πλημμυρίδα κι ο μετρήσιμος κτύπος της
παλλόμενης ζωής είναι πάντα ο νόμος του σύμπαντος και καθώς
μαθαίνουμε ν’ ανταποκρινόμαστε στον κραδασμό των υψηλών
Τόπων πρέπει να έχουμε κατά νου τη ρυθμική αυτή περιοδικότητα.
Ο ίδιος νόμος διέπει ένα ανθρώπινο ον, έναν πλανήτη, ένα ηλιακό
σύστημα – όλα τα κέντρα ή εστιακά σημεία ενέργειας σε κάποια
μεγαλύτερη Ζωή. Αν πρόκειται να επιτύχει ένα έργο όπως αυτό που
κάνετε (και είναι κυρίως το έργο της ανάπτυξης της ικανότητας να
αγγίζουμε ορισμένα ρεύματα στα νοητικά επίπεδα – ρεύματα που
εκπορεύονται από τον ανώτερο εαυτό, από τον εγωικό σας όμιλο ή
από το Διδάσκαλο), πρέπει να παρέχονται συγκεκριμένες
σχεδιασμένες συνθήκες. Πρέπει να υπάρχουν ορισμένοι
παράγοντες. Αν δεν υπάρχουν, τότε τα ρεύματα (αν μπορώ να το
εκφράσω έτσι) παρεκκλίνουν και η επαφή αποτυγχάνει να
πραγματοποιηθεί. Αν απαιτείται η ενασχόληση με τις εγκόσμιες
υποθέσεις – και τέτοιες περίοδοι έρχονται σε κάθε βιόκυκλο – τότε η
11
προσοχή πρέπει να συγκεντρωθεί σ’ αυτές τις λεπτομέρειες και η
ανώτερη επαφή μπορεί τότε να παραμείνει προσωρινά
απραγματοποίητη. Μια τέτοια προσήλωση στις υποθέσεις του
φυσικού πεδίου δεν είναι αναγκαστικά απώλεια χρόνου, γιατί
μπορεί να είναι στον ίδιο βαθμό μέρος του σχεδίου στην ιδιαίτερη
εκείνη εποχή, όσο κάθε άλλο είδος υπηρεσίας. Ο σκοπός είναι η
πλήρης έκφραση και συνείδηση σε κάθε πεδίο, έχοντας υπόψη ότι
κάθε πεδίο με τις ποικίλες του καταστάσεις συνείδησης αποτελεί
εξίσου μέρος της θείας Ζωής.»
[Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας]
Σε κάθε διαλογισμό είναι χρήσιμο να θυμάται ο μαθητής ότι
είναι πιο εύκολο να διαλογίζεται αποτελεσματικά κατά την περίοδο
από τη Νέα Σελήνη μέχρι την Πανσέληνο, παρά από την
Πανσέληνο μέχρι τη Νέα Σελήνη. Οι καρποί που θα αποκομίσει με
αυτό τον τρόπο θα είναι μονιμότεροι. Το πρώτο ήμισυ του
σεληνιακού κύκλου είναι περίοδος έντασης, απορρόφησης και
αύξησης, το δεύτερο ήμισυ περίοδος αφομοίωσης και διανομής.
Αν έχει υπ΄όψιν του ο μαθητής αυτόν τον κυκλικό νόμο, θα
σημειώσει πιο πραγματικές προόδους για ένα μεγάλο διάστημα. Με
τη συνετή χρήση των νέων ενεργειών που δεχόμαστε, διατηρούνται
ανοιχτοί οι αγωγοί της εισροής και εκροής των ενεργειών και
αποφεύγονται συναισθηματικές, νοητικές και ψυχικές συμφορήσεις
με τα φυσικά τους επακόλουθα, που διαφορετικά θα προκαλούσαν.
…….Κατά κανένα τρόπο δεν αποτελεί απαιτούμενη, από τη Σχολή,
εργασία, πρόσθετη προς το βαθμό του διαλογιστικού έργου, που
εκτελείτε τώρα. Στην πραγματικότητα, υποδείχνουμε στους
12
πρωτόπειρους του αποκρυφιστικού διαλογισμού είτε να
παραλείψουν, επί του παρόντος, αυτήν την έντονη εργασία, ή
διαφορετικά, να επιτηρούν προσεκτικά τον εαυτό τους για να
προφυλαχθούν από την υπερβολική διέγερση. «Πολλές φορές,
προσελκύεται περισσότερη δύναμη από εκείνη, που ο σπουδαστής
μπορεί να χειρισθεί εποικοδομητικά. Η αντίληψη όμως, ότι πρόκειται
για ομαδική εργασία και για ομαδική επαφή και χρήση των
ενεργειών, εξασφαλίζει το διαμοιρασμό της διέγερσης και την
ελάττωση κάθε ατομικού και χωριστικού φραγμού. Αυτό επιτρέπει
μια ομαδική ροή ενέργειας, που δεν εμφανίζεται ποτέ, όταν το
άτομο εργάζεται τελείως μόνο και για δικούς του σκοπούς.»
……..Δεν συνιστούμε την ταυτόχρονη εκτέλεση του ορισμένου
διαλογισμού του βαθμού σας και του ομαδικού διαλογισμού της
πανσελήνου. Παρακαλείσθε να εκτελείτε είτε τον έναν είτε τον
άλλον. Ο διαλογισμός της πανσελήνου γίνεται μόνο μια φορά κάθε
μήνα.
Όταν εξετάζετε τον ομαδικό διαλογισμό της πανσελήνου, να
θυμάστε ότι αυτή η εργασία εκτελείται, από κοινού, με όλους τους
μαθητές της Σχολής Arcane, σε ολόκληρο τον κόσμο. Μερικοί από
αυτούς συναθροίζονται σε ομάδες (όπως συμβαίνει στις
Συγκεντρώσεις Πανσελήνου των Κέντρων) και άλλοι εργάζονται
μόνοι, όμως όλοι σχηματίζουν μια ομάδα στο πεδίο της πνευματικής
έφεσης και στο πεδίο της διατυπωμένης νοητικής πρόθεσης.
Πνευματικά και μαγνητικά, η ομάδα είναι μία και το έργο της είναι
ένα.
Αν οι περιστάσεις δεν επιτρέπουν την τήρηση της ακριβούς
στιγμής της πανσελήνου, η εργασία που εκτελείται οποιαδήποτε
στιγμή κατά την διάρκεια των προηγουμένων δώδεκα ωρών,
θεωρείται ότι βρίσκεται μέσα στην περίοδο της μέγιστης πνευματικής
έντασης και επιρροής.
13
Η προσφώνηση που ακολουθεί , από τον κ. Φόστερ Μπέϊλη σε μια
συγκέντρωση πανσελήνου, στο Λονδίνο το 1950, ίσως βοηθήσει να
γίνουν πιο πραγματικές για σας αυτές οι συγκεντρώσεις. Με την
συμμετοχή σας, διά μέσου της φαντασίας, είναι δυνατό να
συνδεθείτε ευκολότερα με την παγκόσμια ομάδα, που εκτελεί την
μηνιαία πράξη της διαλογιστικής υπηρεσίας.
…………Οι σπουδαστές που μένουν πολύ μακριά, παρακαλούνται
να συνεργάζονται, αν θέλουν, σε αυτό το έργο, την ημέρα της
πανσελήνου ή στο διάστημα των προηγουμένων δώδεκα ωρών…..
ΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΙΣ ΤΩΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΩΝ
Οι Συγκεντρώσεις μας Διαλογισμού των Πανσελήνων έχουν
ειδική σημασία και μεγαλύτερη σπουδαιότητα, από όσο φαίνεται
επιφανειακά, και πιθανώς αληθεύει ότι πολλοί από εμάς δεν
αντιλαμβάνονται πάντοτε τη χρησιμότητα μιας παρόμοιας
συγκέντρωσης, όταν διεξάγεται κατάλληλα και οι παρευρισκόμενοι
συμμετέχουν κατάλληλα.
Οι διαλογισμοί που εκτελούνται από μέλη της Σχολής Arcane,
κάθε μήνα την ώρα της πανσελήνου, έχουν διάφορους συντελεστές
χρησιμότητας.
Μας δόθηκε το προνόμιο να διαθέτουμε ορισμένες διδασκαλίες
σχετικά με τη Νέα Παγκόσμια Θρησκεία, που κάποια μέρα θα
αντικαταστήσει τις τωρινές θρησκευτικές δραστηριότητες στον
κόσμο. Αν και η μέρα αυτή βρίσκεται, ίσως πολύ μακριά,
επιχειρείται ήδη κάτι, που ξεπερνά την απλή έκφραση μιας
δυνατότητας. Η
14
Ιεραρχία καταστρώνει πολύ νωρίτερα τα σχεδιά Της, σχετικά με
κάθε κίνηση του πνευματικού έργου Της. Μερικά από τα
γνωρίσματα αυτής της Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας, αν
εκτιμηθούν από εμάς, μπορούν να ενβαθύνουν τη σημασία των
συγκεντρώσεών μας. Μια τέτοια εκτίμηση είναι το γεγονός, πως στη
νέα επιστήμη της προσέγγισης, η αρχή της επίκλησης και
εφέλκυσης θα χρησιμοποιείται σε ομαδικό σχηματισμό. Ένας άλλος
σημαντικός παράγοντας είναι πως οι ώρες των πανσελήνων θα
αναγνωρισθούν σαν ιδιαίτερα πολύτιμες και κατάλληλες για αυτό
το επικλητικό έργο και για τη λήψη πνευματικών δυνάμεων.
Στους διαλογισμούς μας των πανσελήνων ζητούμε να μάθουμε
να λειτουργούμε σε σχέση με τις δύο αυτές συνθήκες και επομένως
αποφύγαμε γενικά να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις συγκεντρώσεις
για ανακοινώσεις της Σχολής, για συζήτηση γεγονότων της Σχολής,
ή για διαλέξεις και ομιλίες σε γενικά πνευματικά θέματα. Το έργο
του Οδηγού σε αυτές τις συγκεντρώσεις , όσον αφορά την ομιλία
του, είναι να βοηθήσει στην ενοποίηση της ομάδας, εστιάζοντας την
προσοχή στο έργο που πρόκειται να γίνει και συγχρονίζοντας τη
σκέψη των παρευρισκομένων μελών, την ώρα που χρησιμοποιείται
το σχέδιο διαλογισμού.
Είναι φανερό, πως ολόκληρη η διαδικασία θα ήταν πνευματικά
ρηχή, αν δεν μπορούσαμε, σε αυτές τις συγκεντρώσεις, να
επιτύχουμε κάποιο είδος επαφής με την Ιεραρχία. Για αυτήν
βασιζόμαστε στη δυναμικότητα της επίκλησής μας, σαν ομάδας,
κατά το διάστημα του διαλογισμού. Επομένως, τίποτα δεν πρέπει να
ειπωθεί, που θα μπορούσε να αποσπάσει την προσοχή μας, κατά
οποιοδήποτε τρόπο, ή να μας εμποδίσει να σημειώσουμε επιτυχία σε
αυτή την προσπάθεια.
Για επιτυχημένη ομαδική εργασία πρέπει να υπάρχει ομαδική
ενότητα και κανονικότητα στην προσέλευση και μολονότι δεν
υπήρξαμε άκαμπτοι στους κανόνες μας, έχει γίνει συνήθεια, εξ
αιτίας αυτής της φανερής ανάγκης, να μη μεταβάλλουμε τις
Συγκεντρώσεις των Πανσελήνων σε δημόσιες ευκαιρίες, αλλά να τις
15
κάνουμε προσιτές μόνο με προσκλήσεις. Έχουμε καλοδεχθεί
ορισμένα πρόσωπα, που δεν είναι μέλη της Σχολής, αλλά είναι
σπουδαστές των διδασκαλιών του Θιβετανού΄ φίλους της Σχολής,
που μπορούν να παρακολουθούν τακτικά και που εκτιμούν αυτό
που κάνουμε. Αλλά αυτό τον κατάλογο σκοπεύουμε να τον
διατηρήσουμε σχετικά μικρό. Αξίζει να υπογραμμισθεί ότι οι
Συγκεντρώσεις των Πανσελήνων δεν είναι, σε γενική άποψη,
ευκαιρίες κατάλληλες, για τα μέλη μας, ώστε να τις χρησιμοποιούν
προσκαλώντας φίλους τους να έλθουν και να μάθουν κάτι για τη
Σχολή, ή να ακούσουν να λέγεται εκείνο ή το άλλο. Αλλά και πάλι
δεν υπήρξαμε ποτέ απόλυτα αυστηροί σε αυτό.
Αργότερα ίσως μπορέσει να γίνει δυνατό, να εξουσιοδοτηθούμε να
τελούμε δημόσιες Συγκεντώσεις Διαλογισμού Πανσελήνων και
ίσως, όταν έλθει αυτή η εποχή, οι συγκεντρώσεις αυτές να
αποτελούν προσθήκη και όχι διεύρυνση, στις Συγκεντρώσεις
Επικλήσεων των Πανσελήνων των τακτικών μελών μας.
Η επιτυχία των συγκεντρώσεων εξαρτάται περισσότερο από τη
συνειδητή συνεργασία των παρευρισκομένων μελών παρά από τον
Οδηγό. Σε μια συγκέντρωση μελών της Σχολής έχουμε το μεγάλο
πλεονέκτημα μιας μεγάλης ομάδας ανθρώπων ,που είναι κάπως
εξασκημένοι και σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ εξασκημένοι
στην διαλογιστική εργασία και επόμένως είναι σε θέση να
εστιάζουν το νου τους, με επιτυχία, στον εκλεγμένο σκοπό. Το
γεγονός αυτό είναι ένας επιπλέον λόγος που επιβάλλει τον
περιορισμένο αριθμό συμμετοχών στις Συγκεντρώσεις των
Πανσελήνων, που τελούμε επί του παρόντος.
Στην εργασία του ομαδικού διαλογισμού πρέπει πρώτα να
επιτύχουμε την ορθή ευθυγράμμιση του ατόμου, μεταξύ των
φορέων της προσωπικότητάς του που λειτουργούν σαν μονάδα και
της ψυχής του, προκαλώντας έτσι τη αναγκαία συγχώνευση ψυχής
και προσωπικότητας, που μπορεί τότε να χρησιμοποιηθεί προς δύο
κατευθύνσεις:
16
Πρώτον, να διανοίξει έναν αγωγό για το επικλητικό έργο και
δεύτερον να γίνει ένας επιτυχής δέκτης. Αυτή είναι η προετοιμασία
του ατόμου, κατά τη συγκέντρωση.
Επιπρόσθετα, για κάθε επιτυχημένη ομαδική εργασία, τα
παρευρισκόμενα άτομα πρέπει να πετύχουν μια πολύ σημαντική
συγχώνευση της ενέργειας αυτών των εμποτισμένων από την ψυχή
προσωπικοτήτων, ώστε να δημιουργηθεί μια μικρή λίμνη πνευματικής
ενέργειας μέσα στην αίθουσα. Αυτή η λίμνη της ενέργειας
δημιουργείται από το συνηδειτό σκοπό και την πρόθεση των ενωμένων
μελών να δράσουν σαν ομάδα. Όταν δημιουργηθεί αυτή η λίμνη της
πνευματικής ενέργειας, μεταβάλλεται σε μαγνητικό εστιακό σημείο
και σε σταθμό φωτός. Διά μέσου αυτού του εστιακού σημείου μπορούν
να κυκλοφορήσουν οι πνευματικές δυνάμεις. Η αληθινή μας εργασία,
επομένως, είναι να δημιουργήσουμε έναν αγωγό, διά μέσου του οποίου
να μπορέσει να διαχυθεί η Ιεραρχική δύναμη.
Αν το αποτέλεσμα αυτό επιτευχθεί σε οποιαδήποτε έκταση,
πρέπει να είμαστε τελείως βέβαιοι πως η άλλη άκρη του αγωγού, ας
το πούμε έτσι, είναι ανοικτή και λειτουργεί.
Αν η στάση, που χαρακτηρίζει την συνείδηση των
παρευρισκομένων μελών της ομάδας, είναι να εκτελέσουν έναν
επιτυχημένο διαλογισμό, να επιτύχουν ένα υψηλό σημείο
πνευματικής συνείδησης και να αποκτήσουν επίγνωση, με
ικανοποιητικό τρόπο, των πνευματικών δυνάμεων, τότε δεν
δημιουργούμε έναν αγωγό. Έχουμε απλώς ένα πνευματικό πανέρι
ψωμιού. Το έργο μας είναι να γίνουμε αγωγός, και όχι δεκτικός
σταθμός. Η επιτυχία της εργασίας μας και η δυναμικότητα των
πνευματικών ενεργειών, που μπορούν να επικληθούν και που
μπορούν να διέλθουν από το δημιουργημένο αγωγό, εξαρτάται σε
μεγάλο βαθμό από την ανιδιοτέλεια των κινήτρων μας, καθώς
συγκεντρωνόμαστε εδώ μαζί κάθε μήνα. Δεν ερχόμαστε για να
πάρουμε, ερχόμαστε για να συμμετάσχουμε στην ομαδική
υπηρεσία.
17
Ολοένα και περισσότερο, καθώς περνούν τα χρόνια, ερχόμαστε
σαν επιδέξιοι εργάτες του εσωτερισμού για να προσφέρουμε τις
υπηρεσίες μας, σαν μια ευκαιρία για το Χριστό και τους Εργάτες Του
Οι Οποίοι επιδιώκουν – θα μπορούσαμε σχεδόν να πούμε, πως
επιδιώκουν απεγνωσμένα αυτές τις μέρες – να βρουν εισόδους στις
διάνοιες των ανθρώπων, από όπου οι πνευματικές δυνάμεις, που
απαιτούνται για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, να μπορέσουν να
τους φθάσουν. Ότι κάνουμε, συνεπώς, σε αυτές τις συγκεντρώσεις
δεν είναι, για να είμαστε ακριβείς , μέρος της πνευματικής μας
εκγύμνασης, σαν μέλη της Σχολής Arcane, αλλά είναι η
χρησιμοποίηση των αποτελεσμάτων αυτής της εκγύμνασης.
Γίνεται επόμένως φανερό, πως αυτές οι συγκεντρώσεις είναι, για
όσους τις παρακολουθούν, ένα μεγάλο προνόμοιο και ευκαιρία. Θα
πρέπει να θυμόμαστε πως η μεγάλη πλεινότητα ων μελών της
σχολής Arcane δεν θα έχουν ποτέ μια τέτοια ευκαιρία. Δεν την
έχουν απλώς γιατί κατοικούν σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.
Υπάρχουν πολλές εκαντοτάδες μελών παντού, που δεν
παραβρέθηκαν ποτέ σε μια Συγκέντρωση Διαλογισμού
Πανσελήνου. Υπάρχουν πολλοί που με μεγάλη προσπάθεια
κατόρθωσαν να έρθουν σε μια Ετήσια Συνδιάσκεψη, μιά ή δυό
φορές, αλλά η επαφή αυτή είναι το όριο της ευκαιρίας που είχαν να
συμμετάσχουν στοείδος της εργασίας, με το οποίο ασχολούμαστε
εδώ απόψε.
Αυτές οι συγκεντρώσεις, λοιπόν, θα πρέπει να χαρακτηρίζονται
από ορισμένη ποιότητα ήρεμης χαράς και προθυμίας να λάβουμε
μέρος σε πνευματικό έργο, και η σκέψη μας και η επιθυμία μας θα
πρέπει να εστιάζεται συνεχώς στην ανάγκη του κόσμου και στο
γεγονός της πραματικής ύπαρξης της Πνευματικής Ιεραρχίας και
του Χριστού. Η ανάγκη της ανθρωπότητας και το γεγονός του
Χριστού – αυτές οι δύο πραγματικότητες πρέπει να ζούν στην
συνείδησή μας.
18
[Από την Ομιλία του κ. Φόστερ Μπέϊλη στη Συγκέντρωση
Πανσελήνου της Σχολής Arcane, στις 21 Δεκεμβρίου 1950]
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
Η περίοδος των φεστιβάλ του Πάσχα, της Ανθρωπότητας και
των μικρότερων φεστιβάλ του έτους – εκτός του φεστιβάλ του
Βεσάκ ‐ καλύπτουν τρεις μέρες εργασίας και υπηρεσίας, δηλαδή
την ημέρα που προηγείται της πανσελήνου, την ημέρα του ίδιου
του φεστιβάλ και την ημέρα που ακολουθεί. Η ακριβής ώρα κάθε
πανσελήνου έχει από μόνη της μεγάλη σημασία.
Η ημέρα της προετοιμασίας θα γίνει γνωστή ως «Ημέρα
Απάρνησης και Απόσπασης».
Η ημέρα του Φεστιβάλ θα γίνει γνωστή ως «Ημέρα της
Περιφρούρησης»,
ενώ η επόμενη ημέρα θα αποκληθεί ως «Ημέρα Διανομής».
Αυτό απαιτεί τρεις ημέρες εντονότατης προσπάθειας για
υπηρεσία, που οδηγεί στην απάρνηση όλων των στοιχείων του
εαυτού μας που μπορούν να παρεμποδίσουν τη χρησιμότητά μας
ως υπηρετών και ως αγωγών πνευματικής δύναμης. Σημαίνει ότι
έπειτα από κατάλληλη προετοιμασία, αφιέρωση και ανάταση για
την πρώτη ημέρα, την ημέρα του ίδιου του φεστιβάλ, θεωρούμε
απλώς τον εαυτό μας σαν δέκτη τόσης εισρέουσας πνευματικής
δύναμης, όσης μπορούμε να περιλάβουμε. «Ως αγωγοί, πρέπει να
προετοιμαστούμε για να λησμονήσουμε τον εαυτό μας στην
υπηρεσία της επαφής, πρόσληψης και συγκράτησης της δύναμης
για την υπόλοιπη ανθρωπότητα.»
Πρέπει να μάθουμε να θεωρούμε την ημέρα του ίδιου του
φεστιβάλ ως ημέρα σιωπής – μιας υποκειμενικής σιωπής και
19
εσωτερικής ειρήνης που μπορεί να διατηρηθεί αδιάσπαστη μολονότι
μπορούμε ταυτόχρονα να υπηρετούμε με την ομιλία μας και με το
δραστήριο ενδιαφέρον μας για τους άλλους. Στη διάρκεια της
ημέρας, μόνο δύο σκέψεις θα συγκρατούν τη συνεχή προσοχή μας.
Αυτές είναι η ανάγκη των συνανθρώπων μας και η αναγκαιότητα
της δημιουργίας ενός ομαδικού αγωγού μέσον του οποίου οι
πνευματικές δυνάμεις μπορούν να γίνουν προσιτές. Θα
επιχειρήσουμε να συγκρατηθούμε σταθερά στο φως των ψυχών μας
και επομένως θα αρχίσουμε να εργαζόμαστε ως ψυχές, των οποίων
τα ενδιαφέροντα είναι πάντοτε για τον όμιλο και όχι για το άτομο,
και των οποίων η συνείδηση είναι αυτή του συνόλου και όχι του
μέρους.
Την επόμενη ημέρα, η εστία της προσοχής μας πρέπει να
στραφεί πέρα από τον εαυτό μας, στον εξωτερικό κόσμο και η
προσπάθειά μας θα είναι να μεταδώσουμε εκείνο το μέτρο
πνευματικής ενέργειας που πετύχαμε να προσεγγίσουμε.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΤΩΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΩΝ
Στην Νέα Παγκόσμια Θρησκεία «Η επιστήμη της επίκλησης κι
εφέλκυσης θα αντικαταστήσει ό,τι ονομάζουμε τώρα “προσευχή”
και “λατρεία”. Μην εκπλήττεσθε με τη χρήση της λέξης
“επιστήμη”. Δεν είναι το ψυχρό και άκαρδο διανοητικό πράγμα
που τόσο συχνά εικονίζεται. Στην πραγματικότητα είναι η νοήμων
οργάνωση της πνευματικής ενέργειας και των δυνάμεων της
αγάπης κι αυτές όταν είναι αποτελεσματικές θα εφελκύσουν την
ανταπόκριση πνευματικών Όντων που μπορούν να βαδίσουν πάλι
ανοιχτά μεταξύ των ανθρώπων κι έτσι να εγκαθιδρύσουν μια
στενή σχέση και συνεχή επικοινωνία μεταξύ ανθρωπότητας και
πνευματικής Ιεραρχίας.»
[Η Επανεμφάνιση του Χριστού]
20
Κάθε περίοδος πανσελήνου θα συνιστά τον καθορισμένο χρόνο
για την εστιασμένη ομαδική επίκληση και προς αυτό το σκοπό
εργαζόμαστε. Από όλες τις πανσελήνους του έτους υπάρχουν
τρεις, που θαέχουν τη μέγιστη πνευματική σημασία:
1. Το φεστιβάλ του Πάσχα ………… .η πανσέληνος του Κριού
2. Το φεστιβάλ του Βεσάκ……………η πανσέληνος του Ταύρου
3. Το φεστιβάλ της Καλής Θέλησης..η πανσέληνος των
Διδύμων
«Θα υπάρχουν τρία τέτοια μεγάλα Φεστιβάλ κάθε χρόνο, που θα
συγκεντρώνονται σε τρεις διαδοχικούς μήνες και θα οδηγούν
συνεπώς σε μια παρατεταμένη ετήσια πνευματική προσπάθεια η
οποία θα επηρεάζει τον υπόλοιπο χρόνο. Θα είναι:
1. Το Φεστιβάλ του Πάσχα. Είναι το Φεστιβάλ του αναστάντος,
ζώντος Χριστού, του Δασκάλου όλων των ανθρώπων και
Αρχηγού της Πνευματικής Ιεραρχίας. Είναι η έκφραση της
αγάπης του Θεού. Αυτή τη μέρα η πνευματική Ιεραρχία, την
οποία οδηγεί και διευθύνει, θ’ αναγνωρίζεται και θα τονίζεται η
φύση της αγάπης του Θεού. Η γιορτή αυτή καθορίζεται πάντα
από την ημερομηνία της πρώτης Πανσελήνου της άνοιξης και
είναι η μεγάλη Δυτική και Χριστιανική Εορτή.
2. Το Φεστιβάλ του Βεσάκ. Είναι το Φεστιβάλ του Βούδδα, του
πνευματικού Μεσολαβητή μεταξύ του ύψιστου πνευματικού
κέντρου της Σαμπάλλα και της Ιεραρχίας. Ο Βούδδας είναι η
έκφραση της σοφίας του Θεού, η Ενσωμάτωση του Φωτός κι ο
Δείκτης του θείου σκοπού. Θα καθορίζεται ετήσια σε σχέση με
την Πανσέληνο του Μαΐου, όπως συμβαίνει τώρα. Είναι η
μεγάλη Ανατολική Εορτή.
21
3. Το Φεστιβάλ της Καλής Θέλησης. Θα είναι το Φεστιβάλ του
πνεύματος της ανθρωπότητας – που ανατείνει στο Θεό, ζητεί να
συμμορφωθεί με τη θέληση του Θεού και είναι αφιερωμένη στην
έκφραση ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Θα καθορίζεται ετήσια σε
σχέση με την Πανσέληνο του Ιουνίου. Θα είναι η μέρα στην οποία
θ’ αναγνωρίζεται η πνευματική και θεία φύση του ανθρώπινου
γένους. Στην Εορτή αυτή επί δύο χιλιάδες χρόνια ο Χριστός
αντιπροσώπευσε την ανθρωπότητα και στάθηκε ενώπιον της
Ιεραρχίας και στη θέα της Σαμπάλλα ως Θεάνθρωπος, ο αρχηγός
του λαού Του και “πρωτότοκος εν πολλοίς αδελφοίς”. (Ρωμ. 8.29.)
Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα κηρύσσει την τελευταία ομιλία του
Βούδδα ενώπιον της συγκεντρωμένης Ιεραρχίας. Θα είναι
συνεπώς γιορτή βαθιάς επίκλησης και έκκλησης, μιας βασικής
έφεσης για συντροφικότητα, για ανθρώπινη και πνευματική
ενότητα και θ’ αντιπροσωπεύει το αποτέλεσμα στην ανθρώπινη
συνείδηση του έργου του Βούδδα και του Χριστού.»………
«Οι υπόλοιπες πανσέληνοι θα συνιστούν μικρότερα φεστιβάλ,
θ’ αναγνωρίζονται όμως ότι έχουν επίσης ζωτική σπουδαιότητα. Θα
εμπεδώνουν στη συνείδηση των ανθρώπων τις θείες ιδιότητες, όπως
ακριβώς τα μεγάλα φεστιβάλ εμπεδώνουν τις τρεις θείες όψεις.
Αυτές οι όψεις και ποιότητες θα νοούνται και θα προσδιορίζονται
με τη στενή μελέτη της φύσης του ιδιαίτερου αστερισμού ή
αστερισμών που επηρεάζουν αυτούς τους μήνες. Ο Αιγόκερως,
λόγου χάρη, θα εφιστά την προσοχή στην πρώτη μύηση, τη γέννηση
του Χριστού στο σπήλαιο της καρδιάς και θα υποδεικνύει την
αναγκαία εξάσκηση για να επέλθει το μεγάλο αυτό πνευματικό
γεγονός στη ζωή του ατόμου. Σας δίνω αυτό το παράδειγμα για να
σας δείξω τις δυνατότητες πνευματικής ανέλιξης που μπορούν να
δοθούν με την κατανόηση αυτών των επιδράσεων και για την
αναζωογόνηση των αρχαίων πίστεων με τη διεύρυνσή τους στις
μεγαλύτερες αθάνατες σχέσεις τους.
Έτσι τα δώδεκα ετήσια φεστιβάλ θα αποτελέσουν μια
αποκάλυψη της θειότητας. Θα προσφέρουν ένα μέσον για την
22
επίτευξη σχέσης, πρώτα απ’ όλα στο διάστημα των τριών μηνών, με
τα τρία μεγάλα πνευματικά Κέντρα, τις τρεις εκφράσεις της θείας
Τριάδας. Τα μικρότερα φεστιβάλ θα τονίζουν την αλληλοσχέτιση
του Όλου, ανυψώνοντας έτσι τη θεία παρουσίαση από το ατομικό
και προσωπικό σ’ εκείνη του παγκόσμιου θείου Σκοπού· επομένως
θα εκφράζεται πλήρως η σχέση του Όλου με το μέρος και του
μέρους με αυτό το Όλο.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου